angels of death | taekook

ailem

selamlar nasılsınız ben bitmişimm,,neyse iyi okumalar bu arada bu bölüm meleklerimin ağırlığın da olucak onlara veda gibi😣😣 haberiniz olsun🫶🏻😽
•••

"Çok saçma değil mi hyung." düşünerek seokjin'e dönmüştüm, o ise kaşlarını çatmıştı.

"Neyden bahsediyorsun?"

"Jaehyun'un sırf jungkook ile ayrılmamız için yok olmayı göze alması."

"Bilmiyorum taehyung yok olduğundan emim değilim. Ortalarda yok bu doğru ancak, nedense her şey bu kadar çabuk biticekmiş gibi değil."

"Haklısın, her şey çok garip."

"Kesinlikle, mesela jungkook'un bu kadar çabuk kabullenmesi normal miydi?"

"Bilmiyorum o kadar kolay olmadı bence, sadece kabullenmiş yada bu normalmış gibi davrandı, ama aslında böyle olamadığını ilk öğrendiği an da farkettim hyung." jungkook dünden beri çok daha iyiydi, hatta dışarıya karşı o kadar belli etmiyordu ki onu bu kadar iyi tanımasam ben de inanırdım. aralarda boş boş dalıp gidiyor, beni azıcık beş dakika ortalık da görmese hemen telaşlanıyordu.

Şimdi ise jin hyung ile onun odasın da konuşuyorduk, dünden sonra daha yeni konuşabilmiştik her şeyi, Jin hyung'un bakışlar hala daha garipti, hüzün vardı. hyung duygularını kolay kolay belli eden bir tip olmadı hiç bir zaman, ancak yıllarca bizi korudu çoğu şeyden, bu onun için bir nevi sevgi gösterisiydi diyebiliriz.

"Napıyorsunuz burada?" yoongi hyung ve diğerleri içeri daldığın da konu otomatik olarak kapanmıştı.

"Sizene be her şeyi bilmek zorunda mısınız?" jin onları kıskandırmak istercesine beni kolunun altına almıştı.

"Bana da anlatın ya." jimin sızlanarak yanımıza gelicek iken namjoon onu kendine geri çekip jinin bana sarıldığı gibi sarılmıştı.

"Aman bizi istemeyeni napalım jiminim." namjoon bize doğru laf atarken bu sefer sızlanan yoongi oldu.

"Bir dakika ya bu grubun dışlananı benim bence."

"Gel buraya, siz de gelin atarlılar." jin ilk önce yoongiye ardından da jiminlere seslenmişti. hepimiz birbirimize girip sıkıca sarıldığımız da ilk geri çekilen namjoon olmuştu.

"Aloo daha çok zamanımız var, niye vedalaşıyormuş gibi sarılıyoruz." diyerek hepimizi ayırmıştı. namjoon başından beri kabullenmiyordu bazı şeyleri, ne kadar birbirimiz ile uğraşsak da başka kimsemiz yoktu. bence gerek de duymadık hiç bir zaman.

"Ortamı bozmasan ölürsün sanki." jin masaya yaslanıp konuştu. "Ölüyüm jin." namjoon gene jini bozmuştu.
bu sefer jin laf etmemiş sadece gülmüştü, işte dediğim gariplik tam olarak buydu.

"Bu akşam biz bize takılsak nolur taehyung?" aklıma jungkook'un hoseok ile olan planı gelmişti.

"Zaten bu akşam hoseokların planı var diye biliyorum." yoongi benden önce davrandığın da ona katılmıştım.

"Aynen jungkook da öyle demişti."

"O zaman kafaları uçurma gecesi." jimin bağırarak yerinde zıpladığın da hepimiz onun heyecanına güldük.