Öncelikle bu kurguyu instagram da gördüğüm bir video dan esinlendim, umarım seversiniz .🍀
Esinlendiğim video sahibi İnstagram : love. ayber
Aybike'den
Hava biraz serindi üstüme bir şey de almamıştım yavaş yavaş yürüyordum sokaklarda. Asiye, Oğulcan ve babamı o lokanta da mutlu görmüştüm öyle mutlulular ki yokluğumun bile farkında değiller...
Annem ile babamın mutlu bir evliliği vardı ne kadar arada kavga etseler de birbirlerine olan sevgileri hep galip gelmişti taki Gönül denen kadın gelene kadar.. Gönül abla 2 ay önce bizim mahallede restorant açtı babam da orda çalışmaya başladı o günden sonra babam çok değişti. Eve gelmez oldu, sürekli o kadınla beraber olmaya, orda kalmaya başladı, annemle daha sık kavga etmeye başladı en sonunda da boşandılar, boşanmaya bile o kadın ile gitmişti. Bizi bile hiçe saydı o kadın geldiğinden beri bizi bir kere bile arayıp sormadı, insan evladını merak etmez mi?
Asiye kuzenim ise o kadının yanında çalışmaya başlamış ve bunu bana söyleme nezaketi bile göstermedi ben buna tepki verince suçlu oldum. Kim kuzeninin ailesini dağıtan kadının yanında çalısmasına tepki göstermezdi ki aynısını ben yapsam bana demediği kalmaz. Asiyeler dört kardeş 1 yıl önce annleri ile babaları öldü, annem evde istemeyince de kümesimizde yaşamaya başladılar, bir kaç ay önce de abilerini kaybettiler, en sonda yaşlı bir kadın evlerine sığındı ve o kadının paralarını çaldırdılar ,Asiye hanımın da o işte çalısma bahanesi bu hayır parayı Harika çaldı annesi var ondan isteyin, niye saçma bir borcu üstlendiniz ki.
Borcumuz var diye hep üste çıkıyor, öz abim bile benim değil onun yanında, bu kadar açsın madem 'sevgilinin sana kıyafetler almasına izin veriyorsun' ama başka bir arkadaşın size yiyecek alışverişi yapınca gurulusun, tamamen iki yüzlü biri. Babam bile onlar ile gülüp eğleniyor, kapılarına kadar bırakıyor ama kapıya kadar gelip evlatlarım nasıl diye merak etmiyor. Her zaman onun yanında oldum ailesini kaybetti yanında oldum, hastslındı yanında oldum, eteği yandı yanında oldum, onlar için anneme karşı çıktım, aşağılandı yine yanında olan bendim ama benim yanımda olamadı. Abim hapise girdi o bana sevgilisi ile ayrılığını anlattı, benim üzgünken benim derdimi dinlemeyip kendi derdine getirdi olayı her zaman ki gibi bende salak gibi teselli ettim. Annem babam boşandı onda bile 'iyimisin' diye sormadı hiç.
Her zaman ki gibi kafamı dinlediğim sokak lambasının altına geldim oda benim gibiydi kalabalığın için de herkesin ışığı yanıyor ama onun bir tatafı yanmıyor, kırık buna rağmen direnmeye çalışıyor benim gibi...
Berk'den
Kaan'ın ısrarı ile dışarı çıkmıştım. Kaan, Talya, Harika ve ben bir kafeden kahve almış sahilde içiyorduk. Her zaman ki ailem ile kavga ettiğim için canım sıkkındı. Küçüklükten beri oğlu ile ilgilenmeyen işkolik bir baba ve sürekli yurt dışında yaşayan bir anne. Hiç bir zaman tam bir aile olamadık, şimdi de boşanıyorlar. Zaten boşanmıs gibilerdi insanın canını yakıyor ama alışığım..
Biraz kafam dağılsın diye kabul ettim ama ne konuştuklarını dinlemiyordum bile. Etrafıma bakarken uzaktan üşüdüğü her halinden belli, kıvırcık saçlı ve üzgün bir kız geliyordu. Dikkatimi nedensizce ona verdim.
Yaklaşınca ne kadar güzel olduğunu fark ettim, kıvırcık saçı, muhtemelen ela gözü, hafif çilleri çok çok güzeldi..
Ama gözlerin den hüzün akıyordu Berk bu hüzünü çok iyi tanıyordu, kendisi de defalarca yaşamıstı.
Artık tamamen arkadaşlarının dediklerinden kopmuştu tek odağı kıvırcık saçlı kız olmuştu. Kız kırılmış bir sokak lambasının altına oturmuştu gözleri hala kırgındı. Resmen ilk defa birinden etkilemişti, kıvırcık kız üzgünken bile çok güzeldi.
