hostage - woosan, çeviri.

epilogue

sonsöz:

o her zaman yanımızda olacak.

üçüncü kişi

hava açıktı. wooyoung kaybolalı bir yıl olmuştu ve kimse onun nerede olduğunu bilmiyordu. tüm yıl boyunca her gece yeosang ve yunho onları rahatlatmak için en iyi arkadaşlarının ebeveynlerinin evini ziyaret etmişlerdi.

herkes için zordu. wooyoung bir hafta eve dönmemişti ve sonrasında çoktan kaybolmuştu. herkes onu severdi, wooyoung'un dans yarışmalarıyla ilgili birçok hikayeyi duymaktan heyecan duyarlardı. wooyoung'un önünde parlak ve büyük bir gelecek vardı.

iki genç kapıyı çaldı, wooyoung'un annesinin ağladığını ve babasının gözlerinin kıpkırmızı olduğunu görmüşlerdi. iki oğlan da içeri girdi ve ikisine de sarıldı, haberin doğrulanmasını istemiyorlardı.

"o-onu bir ormanda bulmuşlar, defalarca bıçaklanmış, öldüğünde bir oğlanın elini tutuyormuş. o çocuğun adının choi san olduğunu, wooyoung'u onun bıçakladığını ve kendini de öldürdüğünü söylüyorlar." wooyoung'un annesi ağlarken konuştu.

yunho ve yeosang gözlerinin dolduğunu hissettiler ve gözyaşlarını serbest bıraktılar. güç vermek için birbirlerine sıkıca tutunarak birbirlerine sıkıca sarıldılar.

"orada mutlu olmalı... yani umarım öyledir. elini tutuyordu.. ben... inanamıyorum..." kocası onu kendine çekerek susturdu.

yeosang ve yunho dönüp wooyoung ile resimlerine baktılar, parlak gülümsemesini gördüler, bir daha asla göremeyeceklerini bilerek daha çok ağladılar.

"artık acı çekmiyor." yeosang daha fazla gözyaşının düşmesine neden olarak konuştu. "ama nasıl yaşadığıyla, kişiliğiyle ve başarılarıyla hatırlanmalı. ruhu her zaman bizimle olacak." aklından geçen anılara gülümsedi ve herkesle birlikte gözyaşlarını sildi.

son.