DANCE | SOPE

0.1

yoongi
hopee
bebeğim
pratikten
çıktınız mı

hope
evet neden?

yoongi
seni almaya
geleyim
mi

hope
gerçekten mi
neden peki!

yoongi
neden olacak
civcivimi görürüm

hope
haa şey jimin çoktan çıktı

yoongi
tüh be demek
kaçırdım civcivi
o zaman sen
kendin
dönersin
değil mi
bugün önemli
bir işim var

hope
ahh evet
sorun
yok

(hope çevrimdışı)

jin
yoongi mal mısın
evine
hep
sen
götürüyorsun çocuğu
hope
nasıl
gideceksin

(hope çevrimiçi)

hope
sorun değil jin
ben
hallederim

jin
nasıl olacakmış
o

hope
taksi
çağırırım

yoongi
ah evet öyle yap
bebeğim
özür dilerim
söz bunu
telafi
edicem

namjoon
senin ne
işin
var yoongi

yoongi
ah civcivimin
yarın doğum günü
hediye almaya gitmem
gerekiyor

(hope çevrimdışı)

jin
yoongi aptalsın

yoongi
ne yaptım şimdi ben yaa😕
uff neyse
sizi
anlamak
zor ben kaçtım

(jin X hope)

jin
hope iyi misin
bebeğim
eve
tek gidebileceğinden
emin
misin
namjoon'la
ben seni bırakabiliriz

hope
iyiyim
lütfen siz gidin
hem biraz
yürüyüş yapmak istiyorum

jin
sen bilirsin
güzelim
ama eve
geçince
haber ver bize

hope
tamam hyung
haber
veririm
görüşürüz hyung

hope telefonunu kapatıp yürümeye başladı hava hafiften kararmaya başlamıştı üstü biraz açıktı pratikte giydikleriyleydi hala ve hava cidden soğuktu
üstünü değişmediği için şimdiden pişman olmuştu zaten bugün lanetli bir gündü tartım günüydü ve  hobi 400 gram fazla çıkmıştı

geçen geceki yemek atağı yüzünden olduğunu biliyor ve kendini suçluyordu yarın jimin ve kendisinin doğum günüydü ikisi de 17 olacaklardı
jimin ve kendisi çocukluktan beri arkadaşlardı kendi grubunda yoongi jin hyung ve namjoon hyung vardı jimininkinde ise jungkook ve taehyung vardı bir süre sonra hepsi arkadaş olmuşlardı
taehyung ve junkook sevgililerdi aynı şekilde jin hyung ve namjoon hyung da öyle
hope yoongi'ye yoongi jimin'e jimin'se kimseye aşık değildi

hope adımlarını hızlandırdı acaba yoongi yarın kendisine ne alacaktı kendisini bazen gurursuz gibi hissediyordu ama bu sevgi en başta hope'un hakkıydı hope jimin'den önce tanıyordu onu. jimin'i değil hobi'yi sevmeliydi ama yoongi hope'u sevmiyordu yani seviyordu da o anlamda değil işte.

jimin mükemmeldi her anlamda güzeldi hope'tan çok daha fazla güzeldi bazen dans ederken öyle güzel görünüyordu ki yoongi'ye hak veriyordu jimin varken neden kendisine baksın. kendisi belki de jimin'in yarısı kadar bile güzel değildi

kusurları vardı
(y/n: ağlicam şimdi hope o kadar kusursuz ki gözümde)

elleri yamuktu jimin'inkiler küçük düzgün ve beyazdı  göğsünün altında küçüklükten kalan bir yara izi vardı jimin'in vücudu ise pürüsüzdü
gözlerinin altı mor olurdu bazen o zaman kendisinden nefret ederdi işte gerçi o her zaman kendisinden nefret ederdi sokaktaki bir kediye bile verebilecek kocaman bir sevgisi varken kendisine verecek bir gram sevgisi yoktu

bi de en çok yoongi'yi severdi.

biraz daha yürüdü
çiseleyen yağmur birden bardaktan boşanırcasına olduğunda koşmaya başlamıştı

kulaklığında heather çalarken daha hızlı koşmaya başladı istemsizce gözlerinden de damlalar akıyor boş sokakta nefesi kesilircesine hızlı koşup ağlıyordu

mahvoluyordu

ya da çoktan mahvolmuştu

mahvetmişti kendisini

nefret ediyordu kendisinden

yoongi'nin kendisini sevmemesinden

"neden ben değil?"

birden yolun ortasına çökmüş şiddetle ağlamaya başlamıştı

kötü bir gün böyle bitmişti onun için yolun ortasında uzanmış ağlıyordu pointlerinin içinde kanayan ayaklarıyla...

çok yorulmuştu...
ve bir peri masalı olmadığı için kahamanı gelip onu asla kurtarmamıştı.saatlerce yağmurun altında ağladı

yeni fic geldiiiii
ayy çok özür dilerim  kalbim çok kırık valla
kendinize iyi bakın

umarım beğenmişsinizdir💛