Beneath The Lies (Silvero Series #02)

10

Chapter 10: Heartless

I feel so weak.

I feel like I am losing myself.

Wala akong gana lumabas buong magdamag. Wala akong ibang ginawa kundi ang mag kulong sa kwarto ko at umiyak habang iniisip kung gaano ko pinadidirihan ang sarili ko ngayon.

I am disappointed on myself too dahil ginagawa ko ito sa sarili ko.

Achellus probably thinking that I am just a desperate girl who wants his attention. Malamang ay pinadidirihan at kinamumuhian na niya ako ngayon. Kahit anong gawin ko ay hinding hindi niya ako magugustuhan.

I show him the things a woman shouldn't do.

Beg for men's attention.

He was definitely disappointed in me and ashamed for involving himself in my life.

"Solana, anak? hindi ka pa ba lalabas ng kwarto mo? kagabi ka pa hindi kumakain sabi ni Esmeralda."

Narinig ko ulit ang pagkatok ni Mama sa pintuan ko. Naririnig ko rin doon ang boses ni Papa.

Hindi ako gumalaw at nanatiling nakabalot sa puti kong kumot. Magang maga ang mga mata ko kakaiyak simula kagabi hanggang ngayon.

Mahahalata nilang umiiyak ako kapag narinig nila ang boses ko.

"Anak, kung may problema ka, nandito lang si Mama, ah? you can tell me everything. I'll listen to your rants." lumambing ang boses ni Mama.

Lalo akong naiyak dahil sa narinig.

"I'm going outside at kailangan rin umalis ng Papa mo mamaya dahil kailangan siya sa kaniyang opisina. Tawagan mo ako kapag may kailangan ka, uuwi ako kaagad." paalala niya.

Mayamaya ay natahimik ang labas. Hindi ako ulit umimik dahil nakikita ko pa ang mga anino nila mula sa ilalim ng pintuan ko. They're whispering about something thay I couldn't hear clearly.

"I love you, my daughter." I hear my mom's voice again.

Alam ko lang na nakaalis na sila sa harapan ng kwarto ko nang hindi ko na matanaw ang mga magagalaw nilang anino kanina.

Pumikit ako ng mariin kasabay ang pagtulo ng mga luha ko.

Even though my sobs were muted, I could feel my chest heaviness. It hurts.

It hurts so damn bad because I am still in love with the person who broke me into pieces, reason why I am being like this.

Sinisipon na rin ako dahil sa walang hintong pag iyak. I could hardly breathe but I managed to message Adonis earlier. I told him I can't go to his party because something happened.

I explained him everything. Kahit papaano ay nakatulong sa akin ang pag unawa niya.

He understands me and even told me to stay here and rest para mawala ang bigat na nararamdaman ko ngayon. Gusto pa nga sana niya akong puntahan pero hindi ako pumayag dahil ngayon ang importanteng araw niya at inaasahan siya ng mga bisita niya.

Alam niyang si Achellus ang rason ko. Sinabi na rin niya na mas makakabuting huwag na ako dumalo dahil makikita ko lang room ang lalaking iyon na gusto ko na iwasan.

This time, I am sure about it.

Adonis apologize even though he didn't do anything. He was good to me all this time. He helped me many times. Sobrang laki ng utang na loob ko sa kaniya at hindi ko na alam kung paano ko pa siya mababayaran.