Beneath The Lies (Silvero Series #02)

01

Chapter 01: Babysit

"Señorita Solana? nasaan na po kayo? pareho po tayong mapapagalitan ni Ma'am at Ser kapag hindi ko pa po kayo naiuwi sa mansyon!"

Some of my father's men were starting to look for me so I hid behind the tall grasses and plants so they wouldn't see me.

I sneaked out of my hiding place without anyone noticing and left our Mansion immediately but when I spotted the two gardeners, who were likewise startled by my presence, I told them not to make any noise. They both nodded. 

Gusti kong humagalpak sa tawa dahil sa hitrusa nilang mukhang natulala pa yata sa akin.

I crossed our Mansion's backyard to avoid attracting the attention of our bodyguards. Thanks to those gardeners who helped me because I made my way out of our mansion. Sa medyo maputik na damuhan ay tinahak ko ang daan na iyon para makalayo na. 

Gusto ko lang namang lumabas para puntahan ang talon na lagi kong tinatambayan noong bata pa ako kasama ang mga pinsan ko. Ayaw akong payagan ni Papa dahil gusto niya raw ay may mag babantay at mag hahatid sa akin!

Hindi ko naman kailangan ng bodyguards na magbabantay sa akin dahil kabisado ko ang daan rito.

I was just bored doing nothing but staying in my damn room the whole day!

It's not like I'm going to make scenes, create gang trouble, or something. Gusto ko lang gumala at mag liwaliw!

Malapit na ang pasukan. Mabuti nga ay nagawa ko pang humabol sa enrollment dahil nagawan iyon ng paraan ni Papa. Sa tulong na rin ng mga pinsan ko kaya wala na akong problemang iisipin pa.

Halos mawalan ako ng hininga nang sa wakas ay makalayo ako sa kanila. Huminto ako sa pag takbo para ikalma ang sarili ko, sakto namang umihip ang malakas na hangin.

I'm just wearing a white spaghetti top, maong fitted pants and a pair of combat boots. Nakatali rin sa dalawa ang buhok ko at naka braid ang mga ito.

Matapos kong makapag pahinga ay nag simula na ulit akong mag lakad. Wala na akong naririnig na boses ng mga nagsisigawan para mahanap ako.

Tangging huni ng mga ibon, simoy ng hangin at langutngot ng mga nagtataasang bamboo tree at kung anu-ano pang puno ang naroon ang naririnig ko. Pati na rin ang mga tuyong dahon na naapakan ko.

I couldn't help but smile while walking with my hands on my back, enjoying every view of my sight.

The white and blue clouds, the tweets of birds in the sky, the sounds of crickets in the woods,  frogs croaking, and the blow of the gentle cold wind of Batangas that kisses my skin are so calming. It's very peaceful and relaxing.

Nasa kakahuyan na ako at malayo na sa mansyon, siguro naman ay hindi na nila ako maabutan rito maliban na lang kung kasing bilis nila si the flash.

Wild animals such as boars or snakes and whatnot appears in the place like this kaya bihira lang ang mga taong dumaraan dito pero shortcut lang naman ito patungo sa talon na natagpuan namin ng mga pinsan ko noon.

Hindi iyon matunog sa mga tao tulad ng ibang talon rito sa Batangas dahil kami lang naman ang nakatuklas noon. Maliit lang ito at ligtas. Hindi rin napupuntahan ng mga tao dahil nasa lupain iyon na pagmamayari ng mga Silvero.

Bigla ay nawala ang kalmado kong sistema dahil sa mga naiisip. Hindi ko tuloy maiwasang tumingin sa itaas ng puno at igala ang paningin sa paligid ko, natatakot na baka may ahas na bumagsak mula sa itaas o mula sa damuhan at bigla na lang akong sugurin.