თითქმის ოც წუთზე მეტია იუნგი თეჰიონის კაბინეტში დგას გაშეშებული, ფეხით იატაკზე რვიანებს ხაზავს და ცდილობს ყველანაირად აარიდოს მზერა ალფას, რომელიც მთელი ამ დროის განმავლობაში იუნგის მიერ მიცემულ ქაღალდებს უყურებს.
- აბა, კიდევ დიდხანს უნდა ვიდგეთ ასე?- ხელებს აბაკუნებს მაგიდაზე და ომეგას აჩერდება.
- თუ გინდა ვიყოთ,- მხრებს იჩეჩს და ტუჩებს კუმავს.
- აქ რას აკეთებ?
- სამსახურის გამო მოვედი,- ბუზღუნებს ომეგა,- ამ სამსახურის დაკარგვა არ მინდა.
- კარგი ერთი,- ეცინება თეჰიონს,- კიდევ რა გინდა?
- ბევრი რამ, მაგრამ ჯერ მხოლოდ ეს იყოს,- ენას არ აჩუმებს ომეგა.
- უკვე აიყვანა ჰოსოკმა კადრი, ასე რომ, შენ არაფერში გვჭირდები. ეს რა სცენები მოაწყვე?- წარბებს კრავს თეჰიონი,- თანაც შენ არ იყავი რამდენიმე დღის წინ რომ მიწასთან გამასწორე?
- ნუ ეგ წარსულია, მოდი წარსულს ნუ გავიხსენებთ,- იკრიჭება და მაგიდას უახლოვდება,- გთხოვთ, იქნებ ამიყვანოთ სამსახურში? გეფიცებით ყველაფერს შევასრულებ.
- არა, არა,- თავს აქნევს ყალბი ღიმილით თეჰიონი,- შენი სახის ყურება ნამდვილად არ მინდა, მითუმეტეს ხმის გაგონება.
- რა გავაკეთო, რომ ამიყვანოთ?- მუხლებზე ემხობა იუნგი და ტონს უწევს, ისეთი ხმით მოთქვამს, თითქოს ტირისო,- გემუდარებით, ნუ დამტოვებთ უფულოდ.
თეჰიონი მხოლოდ თვალებს ატრიალებს და უკვე ტელეფონსაც კი იღებს დაცვის გამოსაძახებლად.
- ვფიცავ, ათასჯერ შეგივარდები მანქანაში და ათასჯერვე გიჩივლებ თუ სამსახურში არ ამიყვან,- ისმის იუნგის ხმა, რაზეც თეჰიონი უაზროდ იწყებს სიცილს,- რატომ იცინი?
- იცი რა,- სულს ძლივს ითქვამს ალფა,- არა. ჩემი არა, არას ნიშნავს და არ ვამბობ იმ არას, რომელიც ომეგების ენაზე კის ნიშნავს, ასე რომ, წადი.
YOU ARE READING
El Mismo Sol
Action- დღეს რა განრიგია?- ისმის მისი ხმა და იუნგი ისევ იბნევა. - მე მეუბნებით?- უთითებს საკუთარ თავზე. - აბა სხვა ვინმეს ხედავ ოთახში?- წარბებს კრავს ალფა და აშკარად შეინიშნება გაღიზიანების ნოტები მის ხმაში. - რავიცი... იქნებ მანეკენი,- ლუღლუღებს იუნგი...
