ေနာက္တစ္ေန႕တြင္လည္း နိုးထလာခ်ိန္ဟာမနက္၅နာရီပင္.. လြတ္လပ္တဲ့ခံစားခ်က္ကိုခံစားမိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအခ်ိန္ေလးကို မသုံးဘဲမေနသင့္ဘူးလို႔ ေဆာင္းေလျပည္ ေတြးထားပုံရသည္..
၆နာရီတြင္ေတာ့ ေန႕စဥ္မျပတ္ အိမ္ေတာ္ထိန္းဟာ တံခါးဝေရာက္လာျပန္သည္..
"နိုးပါၿပီလား မမေလး.."
ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္ေလးေတြကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ကိုပိတ္လိုက္သည္..
"သြားၿပီလား.."
"သခင္ႀကီးကေတာ့ သြားပါၿပီ..မမေလးအေမကေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာရွိပါတယ္.."
ေအာက္ထပ္မွာရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာေဆာင္းေလျပည္အား အလြန့္ကိုထူးဆန္းသြားေစသည္.. သာမာန္ဆို အၿမဲအလုပ္မွအလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့လူကအခုေတာ့အိမ္မွာရွိေနပါေရာလား..
"အလုပ္ပိတ္လို႔လား.."
မျဖစ္နိုင္တဲ့စကားဆိုေပမဲ့ ထိုေမးခြန္းကိုသာေမးမိသည္..
"အဲ့တာေတာ့ မသိပါဘူး.."
ထိုင္ခုံကေန တံခါးဝထိသြားကာ လက္ထဲမွဝတ္စုံကိုယူလိုက္သည္..
"အင္း သြားလို႔ရၿပီ.."
ေဆာင္းေလျပည္ရဲ႕ သြားလို႔ရၿပီဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႕ အိမ္ေတာ္ထိန္းဟာ တံခါးကိုျပန္ပိတ္ကာထြက္သြားေလသည္.. ဝတ္စုံကိုကုတင္ေပၚတင္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္..
ေအာက္ဆင္းလာခ်ိန္ဟာ ပုံမွန္အတိုင္း၈နာရီအေက်ာ္ပင္.. ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ တကယ္ကို အေမဟာ ထိုင္ကာ စာဖတ္ေနသည္..
မနက္စာစားရန္ ထမင္းစားခန္းကို ဝင္သြားသည္ကိုျမင္ေသာအေမျဖစ္သူဟာ စာဖတ္ေနသည္ကိုနားလိုက္သည္.. ၿပီးေတာ့ သူ(မ)ေနာက္ လိုက္ဝင္လာသည္..
ႀကီးမားလွတဲ့ထမင္းစားပြဲတြင္ ေဆာင္းေလျပည္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘဲ တစ္စုံတစ္ဦးနဲ႕အတူထမင္းစားေနရသည့္အေျခအေနဟာ အမ်ားသူေတြအတြက္ပုံမွန္ျဖစ္ေလာက္ေပမဲ့ ေလျပည္အတြက္ေတာ့ထူးဆန္းေနသည္.. ထူးဆန္းတာထက္ဝမ္းနည္းမိသည္..
မိမိရဲ႕ထမင္းပန္းကန္ထဲကို အေရွ႕ဟင္းပြဲမွဟင္းခပ္ကာထည့္ေပးေနေသာအေမျဖစ္သူအား မ်က္လုံးေသႏွင့္စိုက္ၾကည့္မိသည္.. ဂ႐ုစိုက္မႈအလွ်င္းမရွိတဲ့အေမျဖစ္သူဟာ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕မ်ား အခုလိုလုပ္ေပးေနတာရတာလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုသာစဥ္းစားေနမိသည္..
YOU ARE READING
Liberté
Teen Fictionလွတ်လပ်ချင်တဲ့ ငှက်ကလေးတစ်ကောင်ကို ဆွဲထားလို့ရမယ်ထင်လား ငယ်.........။ (ပြင်သစ်လို Liberté က အင်္ဂလိပ်လိုဆို Freedom ပါ) Photo from pinterest
