ဒီေန႕ဟာ ေန႕စဥ္အလုပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ မနက္ငါးနာရီေလာက္ထၿပီး တိမ္ေတာက္ေတြကိုၾကည့္ရတဲ့အလုပ္ကို ေလျပည္ဟာ လုပ္မိျပန္ၿပီ..
ဒီေန႕ဟာေတာ့ အရင္လိုဒီႀကီးမားလွတဲ့အိမ္ႀကီးထဲမွာတစ္ေယာက္တည္းပင္.. အရင္လိုတစ္ေယာက္တည္းျပန္ျဖစ္သြားၿပီ.. သြားေစခ်င္လိုေသာေနရာကိုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရအုံးမည္..
ထုံးစံအတိုင္း အိမ္ေတာ္ထိန္းရဲ႕တံခါးေခါက္သံနဲ႕အတူ ေလျပည္ဟာ ေန႕စဥ္လုပ္ေနၾက
လုပ္ငန္းေတြကို စတင္လုပ္ေဆာင္ေတာ့သည္..ပင္ပန္းစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ဘဝမွာ လုပ္ခ်င္ရာမလုပ္ရတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား..
...
ထိုေနရာကိုေရာက္သြားခ်ိန္သည္ သာမာန္ရက္ေတြထပ္ ေစာေနသည္.. အိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းေနရတာဟာ ပုံမွန္ဆိုေပမဲ့ ဒီေန႕ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းမေနခ်င္.. ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုေတာ့ ေဆာင္းေလျပည္မသိ.. ခပ္စိတ္စိတ္ႏႈတ္ဆက္ရင္း ရင္းႏွီးစျပဳလာတဲ့ ႏြေဦးငယ္ေၾကာင့္မ်ားလား..
အေတာ္ေလးေစာကာေရာက္လာတာေၾကာင့္အၿမဲလာႏႈတ္ဆက္ေနၾကေကာင္မေလးကိုလည္းမေတြ႕ရ.. အိမ္ကေနထြက္လာတုန္းက ေဘးၿခံမွလည္း အရိပ္အေယာင္မေတြ႕.. ဒါေၾကာင့္ေလျပည္ဟာ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ အတန္းစီကိုသာလာခဲ့သည္..
အရင္လိုဘဲေက်ာင္းသားေတြဟာၿငိမ္သက္သြားၾကၿပီးတဖန္ျပန္လည္ဆူညံ့ေနျပန္သည္.. ဘယ္ေလာက္ဘဲေစာေစာ ဒီလူေတြကေတာ့ ေက်ာင္းမွာေနသည့္အလား..
အရင္အပတ္ကသြားခဲ့တဲ့ ေခါင္မိုးထပ္စီသြားရန္ ေက်ာင္းလုံၿခဳံေရးစီမွ ေသာ့သြားေတာင္းလိုက္သည္.. လက္ထဲမွာေတာ့ ပုံဆြဲဖို႔အတြက္ ႏြေဦးငယ္ ဝယ္ေပးထားတဲ့အရာေလးေတြကို ကိုင္ရင္းေပါ့..
ေခါင္းမိုးထပ္စီေရာက္သြားခ်ိန္ တံခါးေသာ့ဟာ ပြင့္ေနတာေၾကာင့္ သူ(မ)လို လာတဲ့လူရွိတယ္ဆိုတာရိပ္မိသြားသည္.. ဒါေပမဲ့ တံခါးေသာ့ကတစ္ေခ်ာင္းဘဲရွိတာဆိုေတာ့ အခုေရာက္ေနတဲ့လူက ဘယ္လိုဝင္လာတာလဲ..
YOU ARE READING
Liberté
Teen Fictionလွတ်လပ်ချင်တဲ့ ငှက်ကလေးတစ်ကောင်ကို ဆွဲထားလို့ရမယ်ထင်လား ငယ်.........။ (ပြင်သစ်လို Liberté က အင်္ဂလိပ်လိုဆို Freedom ပါ) Photo from pinterest