Liberté-7(Z)

35 5 0
                                    

အလ်င္စလိုနဲ႕ အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ကာေရာက္လာေသာ အေမျဖစ္သူေၾကာင့္ ေလျပည္ ပုံဆြဲလက္စကိုရပ္လိုက္ကာ တံခါးကိုမ်က္ႏွာမူလိုက္သည္.. ႏြေဦးသည္လည္း တံခါးတြန္းဖြင့္လိုက္သည့္အသံေၾကာင့္ ေမွာက္အိပ္ေနရာမွ ေခါင္းေထာင္လာသည္.. ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕အၾကည့္ေတြဟာ အေလာတႀကီးျဖစ္ေနေသာ အေမျဖစ္သူစီပင္..

"ေလျပည္ သမီး.."

မိမိနာမည္ကိုေခၚကာ တန္းဝင္လာေသာအေမျဖစ္သူေၾကာင့္ ထိုင္ခုံမွထလိုက္သည္.. ေလျပည္ထသည္ႏွင့္ ေဘးနားမွႏြေဦးသည္လည္း လိုက္ထသည္..

"ဘာျဖစ္လာတာလဲ.."

"သမီး.. သမီး အေဖ.. သမီးအေဖ ဆုံးၿပီတဲ့.."

'ဆုံးၿပီ'ဆိုတဲ့ စကားသံကိုၾကားေတာ့ ေလျပည္ခတၱခဏေလာက္ေတာ့ ေနရာမွာရပ္တန့္သြားသည္..

ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.. မနက္ကမွအေကာင္းႀကီးပါ.. ေရာဂါဆိုလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့လူက ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ..

"မနက္ကမွ အေကာင္းႀကီးကို.. ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ.."

ေလျပည္ဟာ ထိတ္လန့္ျခင္းအလ်င္းမရွိ.. ဝမ္းနည္းျခင္းအလ်င္းလည္းမရွိ.. ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာလဲမဟုတ္.. ဒီတိုင္းေလး သာမန္လူတစ္ေယာက္အတိုင္း ေမးလိုက္သည္..

"ေဆး႐ုံက အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကားမေတာ္တဆမႈျဖစ္တာတဲ့.."

"အာ.."

"အခု ေဆး႐ုံလိုက္သြားရမယ္.. အဲ့တာ.."

"အတူလိုက္ဖို႔ လာေခၚတာလား.."

ေလျပည္ေမးလိုက္တဲ့သေဘာကို အေမျဖစ္သူဟာ အေသအခ်ာကိုသိပုံေပၚသည္..

"အတူလိုက္ခ်င္ရင္ လိုက္လို႔ရေအာင္ပါ.. အခုအေမသြားလိုက္အုံးမယ္.. တကယ္လို႔မ်ား သမီးလိုက္လာခ်င္ရင္ အိမ္ကဦးေလးႀကီးကို လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ေနာ္.."

ထိုစကားေတြကိုသာ တရပ္စပ္ေျပာကာထြက္သြားေလသည္.. အေလာတႀကီး အခန္းထဲမွထြက္သြားေသာ အေမျဖစ္သူကို ဒီတိုင္းေလးသာ ေလျပည္ၾကည့္ေနမိသည္.. ဝမ္းနည္းစရာသတင္းကိုၾကားခဲ့ရေပမဲ့ သူ(မ)ဟာ ဝမ္းနည္းသည့္ပုံမေပၚ..

"ငါတို႔လည္း သြားမလား.."

ႏြေဦးဟာ စာေရးစားပြဲခုံေပၚမွာ ပုံဆြဲတဲ့ပစၥည္းေတြကို အေသအခ်ာသိမ္းဆည္းရင္း ေျပာလိုက္သည္.. ၿပီးေတာ့ သူ(မ)ရဲ႕တြဲျမင္ေနၾကအရာေလးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ တေယာအိတ္ကိုဆြဲလိုက္သည္..

LibertéWhere stories live. Discover now