~ Hikayeleri çok derindir onların... ~

5.5K 498 2K
                                    


(FİNAL PART 2)

~~~~~~~~~~~~~~~~~x~~~~~~~~~~~~~~~~~

"İnsanlara göre tamamen yanlış olan bir yere doğru yürüdüm. Sonunun sonum olacağını bile bile bir an durmadım. Bazen düştüm, bazen yıkıldım, pes etmemek için kendi nefsimle çatıştım."

"İnsanların yüklerini sırtladım. Kendi düşüncelerimi bile taşıyamayan bacaklarım için birçok insanın ağırlığına ortak oldum. Bu yük sonunda beni kendi ağırlığıma zincirledi ama prangalı bedenim mi daha ağırdı düşüncelerim mi bilemedim. Yorgun kalbime göğüs gerdim."

"Seni aradım durdum. Olur da bir yerde karşılaşırız diye umdum. Bu umut nefesimi ciğerlerime bağlayan sebebim oldu, yürümekten yorulduğum an varlığın, dinlendiğim durağım oldu ve senin aşkın benim pes etmeye yüz tutmuş zayıf kalbimin kuvveti oldu."

"Seni bekledim durdum. Bir gün bana geleceğini umdum. Kalbim yoruldu beklemekten, gözlerinde canıma can buldum. Varlığımdan feragat edecek oldum, ve gülüşüne tutundum. Gülüşün benim aciz varlığıma karşı dayanağım oldu."

"Sonunda geldim sana. Tuttum ellerini, baktım gözlerine ve bakışlarında rastladım kalbine. Öyle güzeldi ki sıcacık merhamet dolu yüreğin, ısınıverdim... Halbuki üşüyordum ben. Yorgundum, çaresizdim, ama en çok da nefessizdim. Boğulmuştum ben...

Ama gözlerinin okyanusu daha derindi o boğulduğum düşüncelerimden."

"Sonunda geldin bana. Ellerimi tuttun, gözlerime baktın ve kırdı zincirlerimi gülüşlerin. Öyle güzeldi ki hayat bulduğum tebessümün, can buldum. Halbuki güçsüzdüm ben. Bitap düşmüş, yıpranmıştım, ama en çok da kanamıştım. Ağır prangalarım yaralamıştı bitkin kalbimi...

Ama dünya üzerindeki hiçbir merhem gülüşlerindeki şifayı veremezdi bana."

"Ben dayandım Chan. Dayandım ve sana geldim. Ne güzel bir yuva oldu okyanus bakışların bana.

İyi ki nefes oldun bana..."

"Ben dayandım Felix. Dayandım ve seni bekledim. Ne güzel de iyileştirdi gülüşlerin yaralı kalbimi...

İyi ki beni sevdiğin gibi sevdim seni."

~~~~~~~~~~~~~~~~~x~~~~~~~~~~~~~~~~~

(8 yıl sonra)

|Galanthus dağı / Felix

Tüm muhteşem hikayelerin yolculuklarla başladığını duymuştum. Ya biri seyahate çıkarmış ya da yabancı biri yeni bir yere gelirmiş...

Benim hikayemde bir yolculuktan ibaretti...

Yolculuğumun saklı klana gelerek başladığı bu hikayemde ise kendimi bulmuş, kendimi bulduğum yetmiyor gibi bir de bu yolcuğumda, soğuk dünyamı sıcacık yapsın diye bir güneşi de yanıma almıştım.

Benim güneşimi...

Şuan kolları arasında olduğum ve bahar güneşinin bile veremediği sıcaklığı, onun sırtımı yasladığım göğsünden aldığım güneşim...

Yıllar önce tam da bu dağda, bu kardelenler arasında bana aşkını itiraf etmişti, buradan gitmek için bindiğim atım,deiji, beni o gün bu dağa, onun yanına getirmişti...

SAKLI KLAN • CHANLİXHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin