Foggy Day

fifteen

Odkąd chłopcy wrócili do mieszkania, tematem ich rozmów było "co obejrzymy?".

Hoseok upierał się przy "Piratach z Karaibów", z kolei Yoongi – "Obecność".

Tak naprawdę blondyn droczył się z Hoseokiem, ponieważ wiedział, że tan najzwyczajniej w świecie się boi.

Tyle, że nie miał odwagi się przyznać.

– no weź, nie rób mi tego... – jęknął brunet.

– aish, po prostu przyznaj, że się boisz.

– nie boję się!

– to obejrzyj Obecność ze mną.

– no dobra, udowodnię ci, że niczego się nie boję.

Oboje rozsiedli się wygodnie naprzeciw sporych rozmiarów telewizora, puszczając film.

Ciszę przerwał donośny krzyk z drugiego pokoju.

– co to...? – spytał przerażony Yoongi.

– papuga.

– czemu tak krzyczy?

– pewnie jest głodny. Jak zawsze w sumie. – brunet zaśmiał się. – zaraz wracam.

*

– i co? Fajne było? – spytał blondyn, ciągle śmiejąc się z reakcji Hoseoka, które miał okazję podziwiać podczas filmu.

– jeszcze jedno słowo, a z tego miejsca gwarantuję ci, że ukradnę twojego chomika!

Min przez moment wpatrywał się w Junga, nie wiedząc, jak właściwie na zareagować.

Po chwili najzwyczajniej w świecie zaczął się śmiać.

– to nie jest śmieszne. – burknął wyższy. – ciekawe, czy będziesz się śmiał jak się któregoś dnia obudzisz, a chomika nie będzie.

*

Powracam, w dalszym ciągu z krótkimi rozdziałami.

💜