𝚈𝚘𝚞 𝙰𝚛𝚎 𝙼𝚢 𝙳𝚊𝚒𝚜𝚢 🌼

Dream 10 🌼

කාලය ඉගිල්ලී යද්දී සැරින් සැරේ මගේ මතකයේ හොල්මන් කරන්න ගත්තේ හෝසොක්..

හෝසොක් කොහේද, ඔහු කුමක් කරනවා ඇත්ද, ඔහුට අනතුරක්වත්ද..
කිසිදු ආරංචියක් මා මාළිගයට පැමිණි දා සිට ඔහු ගැන ලැබුනේ නෑ..

නින්ද අහලකටවත් නොආව ඒ රත්‍රියේ මා සෙමින් එලියට පියමැන්නේ ගතේ තිබූ විඩාබර ගතිය දුරු කරගන්නට සිතාගෙනයි..

කිසිදු පහන් ආලෝකයක් හෝ සෝල් වල මෙන් කෘතීම විදුලි බුබුලු ආලෝකයක් නොතිබුන ජෝසන්හී රාත්‍රිය හරිම ස්වාභාවික වගේම සාමකාමී උනා.
මාලිගයේ අලුත්ම ජීව්තය ගැන මට තිබුනේ ලොකු සතුටක් නිදහසක්..

ඒත් එදා අර තරුණයා දුටු දවසේ සිට හිතට දැනුන චකිතය නම් පහව ගොස් තිබුණෙ නෑ..
කොයිතරම් උත්සාහ කලද මට ඒ මුහුණුවර දැක තිබුනේ කොහේදීද කියා සිතාගන්නට නොහැකි වුනා..

එලියේ තිබුණු සීතල සුළඟත් සමගම නින්ද මට ලගා වුනේ හරිම ඉක්මනින්.
ඇස් යාන්තම් පියවීගෙන එන්නටත් කලින් ඈතින් ඇසුණු ශබ්දයකට මගේ හිත තිගැස්සුනා..

නොනැවතී කවුරුන්හෝ ඇවිද යන හඩක් යැයි නිර්ණය කරන්නට මට අපහසු උනේ නෑ.
ඒත් තවත් අඩි ශබ්දයක්..

ඉබේම මම ඒ දෙසට ඇදී ගියේ තිබුන කුතුහලය නිසයි..

පුලුවන් තරම් ශබ්දයක් නොනැගෙන ලෙස අතුකැබලි ඈත් මෑත් කරමින් මම ඉදිරියට ඇදුනත් ඒ ඇසුණු ශබ්දය නෑසී ගොස් දැන් ටික වෙලාවක් වනවා.

මදක් නැවතී කන් යොමා සිටියත් කිසිම ශබ්දයක් නෑසුනු නිසාවෙන හැරී යන්නට තනද්දීම අශ්වයෙකුගේ කුර හඩක් මා වෙසට එනු මට ඇසුණා..

මගෙ පපුව නොනැවතී ගැහෙන්නට ගත්තේ ඒ අන්ධකාරයේ මට කිසිවක් නොපෙනුන නිසාත් බියටම මා ඒ අතුපතර අතර අතරමං වී යැයි තේරුන බැවිනි..

නොනැවතී දිවයන්නට ගත්තේ එක දිගටම ඇසුණු කුර ශබ්දය නවතින සෙයක් නොදැනුන නිසයි..

එක්වරම මගේ අතින් කවුරුන්දෝ අඩිපාරෙන් ඉවතට ඇදගත්තා.
ඔහු මාගේ මුහුණ ඔහුගේ පපුවට තද කරගෙන මා බදාගත්තේ කිසිවක් මට නොපෙනෙන පරිද්දෙන්..
ඒත් සමගම අර කුර හඩ අප පසු කරයනු මට ඇසුණා..