𝚈𝚘𝚞 𝙰𝚛𝚎 𝙼𝚢 𝙳𝚊𝚒𝚜𝚢 🌼

Dream 16 🌼

නේවාසිකාගාරයෙන් පිටත් වන විටත් මල හිරු බැස යාමට තිබුනේ අඩහෝරාවක් පමණයි..දස අතින්ම මලානික කහ පැහැයෙන් ආලෝක වෙද්දී කණකොක් හඩලෑමකින් පමණක් දෙසවන් දෝංකාර දුන්නා..

ජෝසනයේ නැගෙනහිර දොරටුවෙන් පිටතට පා තියද්දීම ආපසු පමිණියායින් පසුව ලැබෙන දඩුවම භාරගැනීමට හිත එකලාසයක් කරගන්නට සිදුවුණා..

තුන්මාසයක් යන තුරු මාළිගයෙන් බැහැරට නොයන්නැයි දෝවගර් රැජිණගේ මාලිගයේ පාලිකාවන්ට දුන් උපදෙස් කනකට නොගෙන මා පිට වු බව සැවොම සිතනු ඇත..
සාමාන්‍ය පාලිකාවක වූ මටත් අන් අයට හිමි වන දෛවයම උරුම බව මා දැන නොසිටියා නොවේ..

වරදක් කළත් නොකළත් නිසි සොයා බැලීමක් නොමැතිව මරණයම පමණක් දණ්ඩනය වූ ජෝසනයේ මා හටද හෝරා කීපයකින් එයම උරුම වනු ඇත..

දෙපස තැනිතලා බිම පසු කර යද්දී ඈතින් හිරු නොපෙනීයනවා පෙනුනී..
චකිතයකින් වූවත් කිසි දිනක පය නොතැබූ ජෝසනයේ මහා ඝණ වනයකට තනිවම ඇතුල් වීමට සිදු වීම හදවත සලිත කරවූයේ හිවලුන්ගේ හඬින් වනයම මූසල වී යද්දී..

තැනිතලාවට එපිටින් මාලිගයේ නේවාසිකාගාර පෙල දකිද්දී සෝහීට කෑගසා මා සමග පැමිනෙන්න යැයි කියන්නට වුවමනා උනා..ඒත් දැන් මා එතැන් සිට බොහෝ දුර ඇවිත් අවසානයි..

ශෝහෝ නමින් හැඳින්වූ උණ වනාන්තරය මා දැන් පසු කරමින් ඉන්නා බව පසක් උනේ වූහී කීපදිනකට පෙර මා හට තෑගි කෙරූ දුලබ සිතියම කියවද්දීයි..
මිතුරියන් සියලු දෙනාගෙන්ම කියවීමය හැකියාවක් තිබුනේ මට පමණක් බැවිම් වූහී එය මට තෑගි කලේ ඇයට තවදුරටට්ග් එය තඹ ගැනීම පලක් නොවී නිසයි.