Ember's POV
It's april. Happy april fools! XD pero wala rin naman ako'ng balak mangtrip. Bakit? Homealone ako dito sa bahay eh. *sigh* si mom? Ewan ko dun, pinalayas ko na. Joke! Nandun sa business trip, DAW nila. Hindi rin naman ako sumama :( ayoko eh. Tsk, tsk. One month pa naman ang stay nila dun.
Ang mas malupet, bantay sarado ako kay yaya! *pout* HUHUHU :'(
Gabi na naman, so ang ginawa ko, nagfacebook ako.
Pero may nasesense ako kay France earlier these past few days. Di niya na ako pinapansin dito sa fb. Ewan ko ba dun? Pero online naman siya.
Hmp.
Chiching!
Group chat:
Angela Clavel Roma: goodevening guys :) (special mention ka iha)
Ember Ly: goodevening!
Patricia Genovis: haluuuu :3
Ember Ly: hayy. Guys may tanong ako..
Angela Clavel Roma: ano?
Ember Ly: ano yung feeling na hindi ka na kinakausap ng mahal mo? Yung tipong parang wala ka ng halaga sa kanya kase, hindi ka na niya kinocontact o kahit pini-pm ng 'hello'?
Angela Clavel Roma: aba syempre masakit yun!
Ang sakit lalo na k|
Hindi ko na natuloy yung itatype ko dahil bigla ko'ng naalala na kasali pala si France sa conversation na ito. Group chat kasi eh.
France Delos Reyes: psssst.
Aba, aba! Maka'pssst' parang aso yung kinakausap niya ah. So wala talaga siyang balak na kausapin ako, kung hindi ko uunahan? Tsk! Sakit ah.
Maglalog out na ako.
Humiga na lang ako sa kama ko habang nagaalala. Bakit ba ganun siya? Ano ba'ng kasalanan ko? Ah, baka moody lang siya. PMS siguro HEHE :3
Kinabukasan.
Ang ganda ng gising ko. Inat dito, inat dun >___< hmmm, bango ng ulam ni yaya.
Nanghilamos na ako at dumiretso sa kitchen.
"Mmmm, morning ya! :)" I smiled cheerfully.
"Goodmorning ma'am Ember." Maka maam parang ang tanda tanda ko na oh -,-
"Ember na lang po ya, ano ka ba. Hahaha" tinawa ko na lang. Pero ang sakit kasi sa tenga yung ma'am ano po gusto niyo? Ma'am, hindi po kayo pwedeng lumabas, ma'am pinapasabi po ng mom niyo blah blah blah. Ma'am, ma'am grr!
"Sige. E-ember." Umupo na lang ako sa dining. Adobo siguro yung luto ni yaya ah, amoy pa lang kasi eh.
After a thousand years, i love you for a thousand more este! Naluto na yung linuto ni yaya na pinagluto ni mama na lulutuin ni yaya na naluto na. Ang gulo ko, ano? HAHAHAHAHA!
"Wow ya! Sharap sharap ng adobo mo ah" tumikim ako. Hmmm, pwede na!
Narinig ko nama'ng tumawa si yaya ng mahina. Asus!
Inubos ko na lang yung adobo niya saka dumiretso sa kwarto ko.
"Thank you ya! Mwah!" Sabay flying kiss. Ngumiti naman siya, ah sus.
Maliligo na ako.
"♪ oh yeah! Iba na ang iyong ngiti! Iba na ang iyong tingin! Nagbago ng lahat sayo oh oh!♪" sabi nga nila, kapag pinapakanta ka sa maraming tao, hiyang hiya. Pero kapag pinakanta ka sa banyo, aba! Ika'y isang walang hiya! HAHAHAHA!! Teka, sa'n ko nga ba nakuha yun? Di ko alam!
Naglalagay na ako ng sabon sa gorgeous body ko habang patuloy pa rin sa pagkanta.
"♪sana'y hindi nakita! Sana'y di na kilala! Dahil kulang ang dala ko'ng pera! Pambili ng maga--AAY! AY!" Paano ako hindi sisigaw eh may feeling butterfly dito na ipis! Yuck! "YUCK! BASTOS!" Sigaw ko habang hinahabol yung ipis at handa ng paluin ng tsinelas. "NALILIGO YUNG TAO, NAGFEFEELING BUTTERFLY KA! KALOKA!"
Pak!
"Hmp! Buti nga sayo!" Ayun, nadedo! Psh, panira ng moment eh. Lumabas na lang ako ng banyo.
Bihis, bihis.
Tada!
At dahil wala ako'ng magawa, I slowly opened my facebook. And I gracefully clicked the notifications, I was cheerful yet, it disappeared.
Chos! OA ko naman -___-
May nakita akong nagmessage.
France Delos Reyes: bye Ember
Ano'ng 'bye'? Sinasabi nito?
Agnes Dela Vega: ano'ng bye? :/
Oo nga, ano'ng bye? Bakit bye?
Ewan ko dyan. Dumiretso na lang ako sa timeline niya nang,
France Delos Reyes changed his profile picture.
Tiningnan ko yun. I can't explain this feeling.
≈O___O≈
Namula ako. Pero hindi sa kilig. Kun'di sa sobrang galit. Hinanakit. Sakit.
Umiyak ako. Si France, may kasamang... iba. :'( kaya pala sinabihan niya ako ng 'bye'? Dahil nagpapaalam na siya? Kaya pala? Hindi ko akalain na, mula noon, hanggang ngayon, hindi siya nagbago.
Siya pa rin ang France na nakilala ko una pa lang. Iiwan niya rin pala ako kagaya ng ginawa niya sa mga naging babae niya.
Ayoko na. Ayoko ng magmahal. Tama na, sobra na.
It's a little too much.
A little too much to feel the pain and agony. Ilang beses ko ng sinasabi sa sarili ko na I will move on. Pero hindi ko yun natuloy, dahil mahal ko siya.
Pero ngayon, masasabi ko na I must move on. Kung noon, hindi ko nakaya, kakayanin ko ngayon. I'm so sorry France Delos Reyes. Pero kasi..
Once is enough. Twice is too much.
Tama na. Oo, pagod na ako. Pagod na akong umasa at magmahal. Dahil sa bawat oras at panahon na nagmamahal ako, palagi na lang akong nasasaktan. I know, when you love, it's not impossible to feel pain. Yun yung masakit dun. Love is unexplainable. Cannot be defined.
Sometimes, loving is painful. Ito pala yung sakit. Yung sakit na sinasabi nila na mapapasabi ka ng ayoko na. Pagod na ako.
Ang saya saya ng araw ko kanina, bigla na lang nasira.
Pagod na ako.
Pagod ng magmahal.
Palagi niya na lang ako'ng sinasaktan, it's better to stop loving someone who causes you pain, than keep on loving them more and more each day, but they're just hurting you over and over again.
Ang tanga ko. Nagpakatanga ako sa isang tao. All this time, ngayon ko lang narealize na he's not worthy of my love, after all.
I need---no, I must do this. I must... move on.
Do I still have to bid goodbye?
Pumunta ako sa timeline niya, I blocked him.
Kinuha ko naman ang cellphone ko at tinitigan ang pangalan niya sa contacts ko.
Delete contact?
Saka ko pinindot yung yes. Sorry talaga France, kailangan kong makalimot. Ayaw ko namang maghiganti, kakalimutan na lang kita.
Ayokong maging martyr, kung wala naman palang mahahantungan ang pagmamahal ko sa kanya. Maitutupad ko pa ba ang pangakong yun? Kung ngayon pa lang, parang gusto ko nang sumuko? May halaga pa ba ang I love you ko na yun? Susuko na lang ba ako? Paulit ulit kong tanong sa sarili. Pero ang sinasagot lang ng puso ko? Ewan, di ko alam.
Maiintidihan mo rin ako balang araw, France. Maiintindihan ko rin ang puso ko sa tamang panahon. Siguro hindi pa ito ang right time na sinasabi nila. Patawarin mo ako. Pero kailangan na kitang...
Kalimutan ng tuluyan.
BINABASA MO ANG
I Fell Inlove With My Bestfriend
Romance"Bestfriend." Minsan isang status ng pagkakaibigan. Kadalasan, isang harang sa dalawang taong nag-iibigan. Isang simpleng babaeng naghahangad na maging masaya. Ngunit hindi pa siguro para sa kanya ang kasiyahang inaasam niya. And as she continues he...
