You a I

Chapter 32

"A life is not only depending on destiny 'cause decision made us a great human being. It make us strong and weak, and we can make are own decision to make our own destiny"
-whoisthatlittlegirl

Ansabe? Naintindihan nyo po ba? Gawa ko lang po iyan. Im not expert sa mga ganyang quotetional but i'll do my best. Di ako ganun galing mag english. High school na ako pero talo pa ako ng grade school mag english. Gawa gawa ko lang yang english ko, kaya kung nag babasa kayong mabuti may wrong spelling at grammar :)

Cassanova Prince|Chapter XXXII- Decision.

Nagising ako, nasan ako? Gabi na.. Amoy gamot, kidnap ba 'to? Kukunin nila kidney at lamang loob ko O.O nilibot ko ang mata ko at epic pala dumali ang pagigimg OA ko "cli-nic" pagkakabasa ko dun sa sign board.

"Doc, gising na po yung pasyente" wika nung babaeng naka puti, nurse siguro yun,

malamang sa alamang jazz comonsense please. Haha i forgotten my comonsensw XD nakahinga na nga ako ng maluwag dahil safe ako at di na kidnap tulad ng iniisip ko kaninanina lang

"Hmm. Ayos ka na ba, *inserted tango tango here did you feel something pain? *inserted iling iling Di ka ba makahinga ng maayos? *inserted iling iling Sabi nga pala nung nag hatid sayo dito mag stay ka na raw dito. Sige iche-check ko nalang yung ibang pasyente" umalis na yung doktor at naka tunganga ako. Naalala ko nalunod ako, nag panic kase ako dun sa malaking alon napabitaw ako kay nathan then booogssh! Wala na akong maalala.

It means si nathan nag hatid sakin. Hm, see ang gentleman nya noh? Hmp! Nakakabord naman dito. Anong oras na ba?

Napatingin ako sa wall clock dito sa clinic at nagulat ako dahil.. "11:57 pm" O.o akalain mo yun tagal ko ding natulog. Kumain na ako ng dinner mag isa. Sige bukas na nga ako mag lalakad ulit.

While nandito ako as in nabored na ako kaya lumabas ako para mag pahangin man lang at sa labas sa side ng pinto may napansin ako, babae sya umiiyak. May kahabaan ang buhok na curly ang dulo naka white short at plaine pink t-shirt. Lumapit ako sa kanya i think lasing. Nagulat ako nung si Myrtel Yun pala.

"Myrtel?/J-Jazz?" sabay naming tanong. At napatayo sya na tila gulat na gulat.

"Ako nga" sabay na naman kami. Pinunasan nya yung luha nya sa pisngi. Amoy mo yung alak.

"Sorry *hik nakita mo akong ganto ang itsura *hik nakakahiya naman sayo *sob hehehe" susuray suray syang papalapit sakin. Ipinatong nya yung dalawang palad nya saken. Hinayaan ko nalang sya. Atleast may makakausap ako.Tsaka ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya i wish nga na sana ate ko nalang sya pero ang layo mangyare "Swerte mo Jazz *hik nasasayo na yung friends ko *hik pati yung mahal kong tao hehe" 'kung alam mo lang' bulong ko sasarili ko "alam mo hehe *hik inggit nga ako sayo ehh! *hik..." napatigil sya ng panandalian at nakita ko yung luha nyang unti unting bumabagsak. Napaupo sya duon sa hallway. Yung kamay nya nakahawak sa laylayan ng damit nya "...kase yung taong pinakawalan ko ngayon kinababaliwan ko *sob dahil mas pinairal ko yung *sob panatiliin yung friendship na meron kami kesa unahin yung *hik feelings ko for him *hik wala nagalit sya saken *sob nilayuan nya ako. Im the great loser, effin great right? Hehe" nag oopen up ba sya about sa kanila ni Nathan right? Bakit parang may kirot sakin? Pero di dapat sya umiiyak dahil kung alam nya lang ang totoo siguro di naman sya masasaktan ng ganto.

"Wag kanang umiyak" hinahaplos haplos ko yung likod nya to comfort her.

".. Please ibalik mo nalang sya saken?" teary eyes sya. Ewan ko kung nasakatinuan sya nung sinabi nya yan pero ramdam kong sincere "i know sounds selfish right? Pero.. Please pwede bang akin nalang ulit sya? *hik" nagulat ako nung hinimatay sya. Tinawag ko yung doctor.