My Brothers And I (SanSiVin)

PART 60

We go back to the London dahil need na namin bumalik. But the sadness part is kami nalang ni kuya Sandro ang nakabalik.

Kuya Vinny is still in Singapore to continue his studies there. Kuya Simon, naiwan siya sa Philippines pero he will also go somewhere di ko pa sure kung saang bansa.

I'm with kuya Sandro dahil he currently taking his master degree and I will take my college degree here.

"Sirene, I just want to inform you that we're going to move to another apartment somewhere else that near to LSE." kuya Sandro said.

"What?" I shockingly said.

"Yes since tayong dalawa nalang naiwan dito. I think mas okay yun at mas convenient for us."

Nilibot ko yung mga mata ko dito sa buong apartment. Bumalik sakin lahat ng memories namin dito nung buo pa kami.

Naalala ko yung unang araw ko dito paano nila ako pagtripan na 3 at yung gumawa pa sila ng rules for us daw pero para lang naman sakin. Naiimagine ko parin yung tawa ni kuya Vinny sa room nila at dito sa living area.

Naaalala ko din yung mga bangayan nila kuya Sandro at kuya Simon sa lahat ng bagay dito sa loob ng apartment namin. Etong dining area na to madaming kwento na nabuo dahil pag sabay sabay kaming kumakain na apat madami akong kwento na shinashare.

Yung balcony area naman namin naalala ko na tuwing di ako makatulog at malungkot ako dito lagi pwesto ko tapos naaalala ko na naman yung moments namin ni kuya Simon sa balcony tamang chill at jamming lang kami dito tuwing gabi. Dito sa living area dito kami nagbobonding na apat puro kami movie marathon at bardagulan.

Lahat ng to na mananatili nalang na alaala.

Pag pasok ko ng room ko natigil ako sa may pinto at pinagmasdan yung buong room ko. Naalala ko na naman yung moment na napilayan ako at paano nila ako alagaan. Dinadala pa nila lahat dito sa loob para makasabay lang ako kumain. Pag may sakit ako naalala ko kung paano mag aalala mga kuya ko na minomonitor nila ako. Si kuya Sandro na laging puyat pag may sakit ako.

Umupo ako inayos ko na gamit ko dahil lilipat na kami bukas ni kuya Sandro ng apartment. Habang nag aayos ako umiiyak ako ewan ko ba etong room na to sakski sa lahat ng iyak at lungkot sa loob ng 6 years.

In the next day.

"Sirene, are you ready to go?"

"Y-yes kuya." I said.

"It will be fine baba." kuya Sandro said and smiled at me.

Nasa sasakyan na lahat ng gamit namin kami nalang yung hinihintay. Kuya Sandro hold my hand bago kami lumabas nagstop muna ako sa pinto pinagmasdan ko kabuoan ng apartment namin bago ako lumabas.

"I'm home." eto yung lagi namin sinasabing 4 pag nakauwi na kami dito. Isang huling sulyap mula sa isang lugar na naging tahanan namin ng 6 years.

"Sisi, let's go?" aya sakin ni kuya Sandro.

I nodded and I close the door na.

Sumakay na kami sa kotse kung saan ihahatid kami sa new apartment namin. We arrived at agad din naman kami pumasok. Kasabay ng pagpasok namin ay ang pag pasok din ng mga gamit namin.

"I choose this unit for us. 2 bedrooms for us." kuya Sandro said.

"It's quite little than to our previous apartment."

"Yeah but it's nice naman diba? since tayong dalawa nalang unlike to our old apartment that we really need a big space dahil 4 tayo. Ngayon it's perfect na tong gantong laking unit for the both of us."

"Yes kuya I think so."

"Don't worry baba pupunuin parin natin to ng mga masasayang alaala. Hindi man ganun kasaya noon na apat pa tayo pero pipilitin ni kuya."

I smiled.

"Thank you kuya." I said and hugged him.

"Basta team work parin tayo ha? ako at ikaw." kuya Sandro said.

"Yes kuya you're my protector and I will be your partner."

🤍🤍🤍

Sobrang busy ko talaga pasensya na kayo. 🥺