Chapter 18 {Unicode + Zawgyi}

338 26 1
                                    

[Zawgyi]
ခကိုျမင္ေသာအခါမွ သူမ၏မ်က္ရည္မ်ားအထိန္းအကြပ္မရွိက်ဆင္းလာကာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ငိုမိသည္။ ခကလည္း အလိုက္တသိျဖင့္ သူမအားဖက္ထားေပးသည္။ ရင္ဘတ္ထဲက ကေလးငယ္ကေတာ့ ငိုလို႔ဝသြားမွ စကားစသည္။
"မမ မေကာင္းဘူး မမနန္းခက္ကိုပဲ ခ်စ္သြားမွာလို႔ညာတယ္ " သူမမ်က္ရည္ေတြၾကားမွေအာ္ေျပာမိသည္။

"ခမညာပါဘူး နန္းခက္ အရင္တုန္းကေရာ အခုေရာ ၿပီးေတာ့ ေနာင္မွာေရာ ခက နန္းခက္ကိုညီမအရင္းတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ေနမွာ"

" မဟုတ္ဘူး မၾကားခ်င္ဘူး နန္းခက္က နန္းခက္က မမကို အစ္မတစ္ေယာက္ထက္ပိုခ်စ္တယ္"
ေမနန္းခက သူမကိုၾကည့္ၿပီးတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သူမေဘးမွာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"နန္းခက္ အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ သိလား"
နန္းခက္ကသူမကို တစ္ခ်က္ေစာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ

"နန္းခက္ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲမသိဘူး မမ ဒါေပမယ့္ မမကို နန္းခက္ခ်စ္တာေတာ့သိတယ္ မမကိုျမင္ရင္ ေပ်ာ္တယ္ မမေပ်ာ္ရင္ နန္းခက္လည္းေပ်ာ္တယ္ ၿပီးေတာ့အရမ္းခ်စ္လို႔ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ မမက နန္းခက္အပိုင္ပါလို႔တေလာကလုံးကို ေျပာခ်င္တယ္"
သူမအေျဖကိုနားေထာင္ၿပီး ေမနန္းခကတစ္ခ်က္ၿပဳံးသည္။

"နန္းခက္သိလား အခ်စ္ဆိုတာကေလ အရမ္းကိုလွၿပီးဆူးေတြျပည့္ေနတဲ့ ႏွင္းဆီပြင့္ တစ္ပြင့္နဲ႔တူတယ္ အပင္ေပၚမွာ ရွိေနတုန္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ နဂိုမူလဟာ လွပတယ္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တယ္ ေအးခ်မ္းတယ္ေပါ့
ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုသြားၿပီးပိုင္ဆိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားတာနဲ႔ဆူးစူးေတာ့တာပဲ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဆီမွာရွိေနရင္အဲ့ႏွင္းဆီပန္းကညႇိဳးသြားမွာ.."

သူမေျပာေနရင္းနဲ႔ နန္းခက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၿငိမ္၍နားေထာင္ေနသည္။

" အဲ့ဒါေၾကာင့္ ထိဖို႔မႀကိဳးစားခ်င္ပါနဲ႔ နန္းခက္ရယ္ သူ႔နဂိုအတိုင္းေလးကမလွပဘူးလား ဒါေပမယ့္လည္းလူေတြက အဲ့ႏွင္းဆီပန္းေလးကို သြားခူးယူဖိူ႔ႀကိဳးစားၾကပါတယ္ေလ လူတိုင္းပါပဲ အင္း..ဆူးစူးရင္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးရဲ႕အျပစ္ေပါ့..."

You are my sunshine {On Hiatus}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora