Outcasts • Türkçe Çeviri

10- Dışlanmışlar

Cumartesi sabahı, annem ve ben koltuğumuzda oturmuş Steel Magnolias'ı izliyorduk. İzlerken ikimizin elinde de birer kase mısır gevreği vardı.

"Bu filmi neden izlediğimizi bilmiyorum. Sonu beni hep ağlatıyor." dedi annem gevreğini yerken.

Gülümsedim. "Onu iyi bir film yapan da bu."

Şahsen filme odaklanmamıştım. Kelly adına biraz endişeliydim. Annesi dün geceki partide sarhoş olduğunu biliyor muydu merak ediyordum. Ryan muhtemelen icabına bakmıştı.

"Kelly'nin evinde kalacaksın sanıyordum." dedi annem. "Ne oldu?"

Oh! Bunun hakkında henüz düşünmedim! "Imm..." sustum. "Kelly hastalandı ve hasta insanların etrafında nasıl olduğumu biliyorsun." Gerçekten mi? Tek düşünebildiğim bu mu?

"Ah." dedi annem. "Zavallı Kelly. Bu sabah nasıl acaba merak ediyorum."

Annem bunu gerçekten de yutmuştu. Zafer dansı! "Evet. Hemen onu arayacağım." Ayağa kalktım. Mutfağa gittim ve boş kaseyi lavaboya koydum. Sonra yukarı kata odama koştum, telefonumu kaptım ve Kelly'yi aradım.

"Alo?" diye cevapladı uykulu uykulu.

"Seni uyandırdım mı?" diye sordum.

"Sanırım." diye inledi. "Kafam bir milyon olmuş."

Sırıttım. Dün gece içtiği kadar içseydim, ben de aynısını hissederdim. Ama ben daha akıllıydım. "Eminim öyledir."

"Ve dün gece Ryan'dan bir ton azar işittim. Yine de anneme söylemeyeceğine söz verdi."

"Bu iyi bir şey." dedim. Başının çok fazla belaya girmesini istemezdim.

Derin bir nefes alıp verdi. "Evet. Seninle sonra konuşuruz Riley. İlaç almam lazım."

Telefonu kapattım ve yatağımda bir dakika oturdum. Sonra düşüncelerim Aiden'a kaydı. Bu sabah buradan ayrıldıktan sonra babasını görmek için eve geri dönmüş müydü?

Kapım çalındı ve sonra açıldı. Annem içeri girdi ve bana gülümsedi.

"Riley. Az önce Anna aradı-"

"Ve hepimizin onun evinde toplanmamızı istiyor." diye tamamladım.

Başını salladı. "Bir şeyler hakkında konuşmak için saat onda herkesi orada istiyorlar."

Annem hazırlanabilmem için odadan ayrıldı. Birkaç kıyafet çıkardım ve gidip duş aldım.

***

"Her şey nasıl gidiyor?" diye sordu annem arabayı kullanırken.

"Ne hakkında?"

Bana baktı ve sonra tekrar yola döndü. "Düğün hakkında Riley. Nasıl gidiyor?"

"Ah." dedim. "Sanırım iyi gidiyor."

Cevabımdan tatmin olmadığını biliyordum. Ama istese bile ona detay vermeyeceğimi biliyordu. Annemle ben birbirimizle konuşurduk, ancak çok yakın değildik. Daha önce de söylediğim gibi, çok popüler, enerjik bir amigo kız istiyordu ama onun yerine beni almıştı.

Saat tam onda Anna'nın evinde park ettik ve arabanın kapısını açtım.

"Düzgün davran Riley. Ve eğlenmene bak." dedi annem bana arabadan çıkarken.

"Yapacağım." Kafamı aşağı yukarı salladım. Evin kapısına doğru yürüdüm ve ben zile basmadan birisi kapıyı açtı.

Bu kişi Kelly'ydi.