24- Sonrası (2.Kısım)

210 21 5
                                    

Riley'nin bakış açısı

Annem bu haftasonu babamla kalacağımı söyledi. Cuma sabahı gidip pazar akşamı dönecektim. Bu da okulu bir gün kıracağım anlamına geliyordu. Ama bu benim için pek sorun değildi. Aslına bakarsanız babamı göreceğim için biraz heyecanlıydım.

Ryan'ın arabasının camından dışarı bakarken her şeyin bulanık bir halde geçişini izledim. Ryan bu sabah beni arayıp okula bırakmayı teklif etti, ben de memnuniyetle kabul ettim. Bugün pek yürüme havamda değildim.

"Bir sorun mu var?" diye birden sordu Ryan. Bakışlarımı ona çevirdiğimde yola bakıyordu.

"Hayır." diyerek yalan söyledim. "Neden?"

Ryan omzunu silkti. "Bugün kendinde değil gibisin."

"Sadece yorgunum." Bu kısmı doğruydu. Gece iyi uyumamıştım ve şimdi harabe gibiydim.

Okulun bahçesine arabayı parkederken Nicole'ü birkaç arkadaşıyla arabasından inerken gördüm. Son birkaç gündür canımı sıkmamıştı ama hala onun hakkında biraz huzursuzdum. Her an bir yerlerden fırlayıp muhteşem manikürlü tırnaklarıyla gözümü oyacakmış gibi hissediyordum.

Ryan arabayı parkedince ikimiz de arabadan indik. Okul binasına doğru yürürken bazı insanlar bize bakıyordu. Herkes Ryan'ı tanırdı ama ben kimsenin umursamadığı biriydim. Muhtemelen neden onunla birlikte yürüdüğümü merak ediyorlardı.

Tam okulun kapısından girecekken Nicole'ün bakışlarını üzerimde yakaladım. Bana yapmacık bir şekilde gülümsedi, ben ona karşılık vermedim. Gözlerimi ondan kaçırarak başımı önüme eğmekle yetindim.

"Öğle yemeğinde görüşüyor muyuz?" diye sordu Ryan. Onu Nicole'e doğru bakarken yakaladım ama sonra dikkatini bana verdi.

"Ben yine kütüphanede olacağım." dedim.

Ryan sırıttı. "O zaman orada görüşürüz." Benden uzaklaşrak koridor boyunca yürüdü

İçimi çekerek dolabıma doğru yürüdüm. Hızlıca dolabımı açtım. Bir kitabı yerine koyarken yanıma gelen birini hissettim. Yan tarafıma bakınca Nicole'ü orada dikilirken buldum. Sarışın arkadaşı Stacey de arkasında olur sanıyordum ama değildi. Sadece ben ve Nicole vardık.

"Riley." diyerek konuşmaya başladı.

"Nicole." diyerek onu selamladım.

Kollarını önünde birleştirdi. "Ryan'ı bu şekilde benden uzaklaştırabileceğini düşündüren şey nedir?" diye sordu.

Kaşlarımı çattım. "Sen neden bahsediyorsun?"

"Benimle senin yüzünden ayrıldı." Bana doğru bir adım attı. "Ama bil bakalım ne var? Al senin olsun."

Nicole'ün kan beynine sıçramıştı. "Ne?" diye sordum bir şey anlamayarak.

"Şimdi gözüm başkasında." diyerek gülümsedi "En başından neden onun peşine düşmemişim bilmiyorum."

"Kim?" diye sordum.

Nicole sırıttı. "Aiden Callaway."

Ciddi olamazdı. Aiden'dan hoşlanamazdı. Ama neden birden onunla ilgilenmeye başlamıştı? Bildiğim kadarıyla onu hiç sevmiyordu. "Ah gerçekten mi?" diye sordum kaşımı kaldırarak.

Nicole sırıtarak bana doğru bir adım daha attı. Benden yaklaşık dört santim uzundu bu yüzden hafifçe başımı kaldırmam gerekiyordu. "Senin benimkini mahvettiğin gibi ben de senin ilişkini mahvedeceğim." diyerek alayla güldü.

Outcasts • Türkçe ÇeviriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin