Mi Gustas

Epilouge

In a fairytale story, princesses are the most likely to have a a prince charming that will love and cherish them.

Noong bata ako, mahilig akong magbasa ng fairytale story dahil laman iyon ng library sa bahay ampunan. Kada umaga, tanghali at gabi, hindi puwedeng hindi ako makapagbasa.

Those stories that I've read, the princesses always find their prince charmings and they'll live happily ever after.

Pero sa istorya ng buhay ko, isang alipin ang nagkaroon ng happy ending. I am slave being loved and cherish by a prince charming. I'm just a normal slave but then, Dlane showed na walang alipin kung walang mangaalipin at magpapaalipin.

He teached me how to stand and fight for myself, how to help anyone in need and how to love. He teached me a lot of lessons in life to the point that I can't see myself with someone else other than him.

"you slept well?" nakayakap siya sa likuran ko at isiniksik ang mukha sa leeg ko. "did you take a shower?"

"nakatulog ako ng maayos at hindi ako nagshower. Kakagising ko ngalang" nakasuot ako ng tshirt niya at nagkakape nung magising siya.

Tumango siya at hinalikan ang balikat ko. "you smell like a shampoo"

Hindi ko siya pinansin at uminom nalang ng kape. Maaga pa pero gising na kaming dalawa kaya dumiritso nalang kami sa dinning area para magalmusal.

"let's have a date?" tumigil ako sa pagkain at tumingin sa kanya. "I hope hindi na 'ayoko' ang sagot mo"

Umirap ako ng pabiro at sumubo ng pagkain. "may pupuntahan muna tayo please?"

"hmm, okay" ngumiti siya at hinaplos ang pisngi ko. The breakfast ended with us chatting and him flirting. Halos hindi na nga siya kumain dahil sa kalandian niya.

Pagkatapos magalmusal ay nagshower agad ako. Siya naman sumunod pagkatapos ko. Wala akong damit pamalit pero paglabas ko ay may nakahanda na.

Isang puting gypsy skirt na hanggang ankles ko at itim na halter top. May puting rubber shoes pa at white socks.  Sinuot ko yun at napangiti nang magkasya yung sapatos sakin.

"it fits?" tumango ako at ngumiti kay Dlane na kakalabas lang ng shower. "it was Stella who delivered that here"

"hindi man lang ako nakapagthank you" lumapit siya sakin at hinalikan ako sa pisngi.

"it's fine. I'll just get change tapos aalis na tayo?" tumango ako at ngumiti. Umupo nalang muna ako sa paanan ng kama at hinintay siyang matapos.

Pagkatapos naming maghanda ay diritso kaming umalis ng bahay niya. "ituturo ko nalang sayo yung daan kung saan tayo pupunta"

Tumango siya at sinunod yung tinuturo ko habang nagmamaneho. Pagkatapos ng halos thirty minutes ay huminto kami sa harap ng malaking gate ng orpahanage kung saan ako lumaki.

"dito ako lumaki at gusto kong ipakilala ka sa mga taong nag-aruga sakin" ngumiti ako sa kanya at ganon din siya. Hinaplos niya yung kamay ko at hinalikan yun.

Pagkababa namin sa sasakyan pumasok kami sa malaking gate at bumungad samin yung mga madre. May mga bata na nakapila ang bumungad samin.

"ilang taon narin. Namiss ka namin ija" nagmano ako sister Leah at yumakap sa kanya.

"ngayon lang po kasi ako nagkaoras" ngumiti ako sa mga bata at sinulyapan si Dlane na nagmano narin sa ibang madre. "sister, si Dlane nga po pala, nobyo ko ho"

"mabuti naman at nakahanap kana ng makakatuwang mo. Ikaw ijo, ingatan mo itong si Rina at medyo iyakin ito" tumawa ako at ngumiti lang si Dlane.

Nagstay kami doon ng halos dalawang oras. Nagkuwentuhan kami at nagbigay ng donation si Dlane. Nagbigay din ako pero mas malaki yung binigay ni Dlane.

"you okay?" nilingon ko siya ngumiti.

"namiss ko lang si sister Leah. Siya yung nagpapatulog sakin noon sa tuwing nagigising ako ng madaling araw" napatawa ako sa ala-ala habang nakatingin sa labas ng bintana.

"you've grown so much now. And even if you once lost your way to success, at least you found your way back" ngumiti ako sa kanya at sinandal ang ulo ko sa balikat niya.

"ang suwerte ko rin dahil nandon ka at nakaabang para samahan ako pabalik sa tamang daan" he smile at hinaplos ang kamay ko sabay halik dito.

In life full of problems, he helped me find the solution, in every trap in life, he helped me find the way out, in every happiness, he helped me celebrate it and in every downfall, he held my hand and pull me up.

I onced lost my way but then, he open my eyes and waslk with me on my way back to peace. I have lots of scars but then he kissed and cherish it. I have lots of broken pieces but then he help me pick it up one by one.

I, Alrina Dianne Syn Remuro will love, care and cherish him. Hanggang sa huling hininga, pangalan niya ang isasalita...

End.