Accidentally One Night Stand With The Mafia Boss [COMPLETED]

CHAPTER 12

"Ayos ka lang?" Nag-alala kong tanong kay Zander.

Pulang-pula na ang kaniyang mukha. Simula kaninang umaga ay siya ang gumawa lahat ng dapat kong trabaho. Maglaba, maglinis ng buong bahay at i-arrange ang kung anong dapat.

Siya mismo ang nag-insist na gawin ang mga iyon dahil raw ayaw niyang siya pa ang maging makasalanan kapag nakunan ako.

"What do you think?" Maldito nitong sagot bago pabagsak na umupo sa sofa.

Ngunit wrong move iyon dahil narinig namin na parang may nabali.

Kaagad na nanlaki ang aking mata. "N-nasira mo pa yata, Zander!" pahiyaw kong saad at dinaluhan siya.

Bahagya lang siyang umismid. "I can buy 10 times for this, Zephanie. At kung sinabi mo pang bilhan kita ng bahay para lang hindi ako makalinis rito, I will fvcking buy you a mansion for fvck sake."

"Tsk, mapera nga naman," umiling nalang ako sa kaniya at tinalikuran siya.

Wala ring pakikitunguhan kung makipag-arguement ako sa kaniya. Lahat nalang may sulosyon, pati na ang pagmura niya ay isa na rin yata sa solusyon ngayon.

Naghanda ako ng kare-kare, adobong manok at sinigang na baboy. Mayroon ring dessert, like, cake, spaghetti, macaroni at my favorite, mango float!

"I'm hungry," parang batang saad ni Zander.

Hindi ko namalayang sumunod pala ito sa'kin dito sa kusina. Napatawa ako ng mahina, ang cute niya, pfft!

"Umupo ka na po, Master."

He just give me his powerful death glare pero sinunod naman ang sinabi ko.

Umupo naman ako sa may harap niya't hindi maiwasang mapangiti. "Amen, let's dig in!"

"Are you really fvcking---"

"Please, pasintabi muna ng mahiwaga mong mura Zander, nasa hapag tayo, oh!" Ismid ko rito.

Bumalik ulit ang ngiti sa aking labi nang makita ang nakahanda sa hapag. Una kong kinuha ang mango float, nag-c-crave na talaga ako rito kanina pa. Nong ginawa ko pa lang gustong-gusto ko na itong kainin---biglang napatigil ang pagkuha ko rito nang may pumigil sa aking kamay.

Masamang inangat ko ang aking tingin kay Zander. "Ano na naman ba, Zander?!"

"Rice before dessert, Honey." mahina nitong saad.

Wala pa man akong kinain pero muntik na akong mabulunan. Honey?

"Honey?! Pft! Magsitigil ka nga riyan, Zander!" Inirapan ko siya bago binawi ang kamay ko na kaniyang hawak. Labag sa loob akong kumuha ng kanin at ulam. Kung ako lang ang masusunod ngayon, dessert before rice sana.

Matapos naming kumain, gabi na rin sa labas at wala ng oras para umuwi. Ako na ang nag-presintang maghugas ng pinggan, gusto man sanang bawiin ni Zander ang trabaho ko ngunit pinigilan ko na siya.

Minsan hindi ko talaga siya maintindihan, ugh! Minsan sobrang bossy, minsan naman makikita mo sa kaniyang sobra kung mag-alala.

May parte sa'kin na takot, takot sa maaaring maging kinabukasan ko. At takot na baka unti-unting mahulog sa kaniya na alam kong iyon ang pinaka-hindi dapat mangyari.

Pinilig ko ang aking ulo. "Hindi 'yon mangyari," mahina kong saad.

Naisipan ko ng pumunta ng sala ngunit wala roon si Zander. Bahagyang napakunot ang aking noo. Saan naman kaya nagpunta ang mafia na 'yon?

Sunod kong pinuntahan ay ang kwarto, dahan-dahan kong binuksan iyon, and to my surprise, nakadapa itong natulog sa kama. Bahagya pang nakabuka ang kaniyang bibig. Dahan-dahan ang ginawa kong paghakbang palapit sa kaniya, gusto ko man siyang paalisin sa kama pero nanaig sa'kin ang konsensya. Masyado siyang pagod kaya para siyang lantang gulay ngayon.

"Masyadong hambog, mapapagod din naman pala." Mahina kong usal rito.

Akmang aalis na ako nang hinawakan nito ang aking kamay at may kalakasang hinila ako palapit sa kaniya dahilan para mapahiga ako sa kaniyang tabi. Nakahawak sa kaniyang dibdib at nanlaki ang mata dahil sobrang lapit ng mukha ko sa kaniya.

Bahagya itong umayos ng higa paharap sa'kin, I suddenly close my eyes when i felt his lips was attached to my forehead. I don't know what is this kind of feeling, pero ngayon ko lang ito naramdaman.

"Just stay still, Zephanie. Don't think too much," husky ang kaniyang boses.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mata, hindi na ngayon nakadikit ang kaniyang labi sa aking noo. Ngunit mas lalo akong hindi makagalaw nang hinapit niya ako palapit sa kaniya at bahagyang niyakap.

Ugh! Namumuro na talaga siya---

"Sleep now," aniya.

Sa yakap nitong hindi ako sigurado, pero, sa bawat minutong lumipas, I think, I found my safe place.

“No, my safer place,” huli kong pag-isip bago tuluyang hinila ng antok.

NAGISING akong humahalimuyak sa'king ilong ang sobrang sarap na ulam. Kaagad akong nakaramdam ng gutom dahil doon.

"Ma, anong oras na?" Sigaw kong saad rito.

Sa ganitong oras talaga si mama darating at kaagad na ipagluto ako ng umagahan pero aalis naman kaagad.

"Hmm," kaagad akong natigilan nang mag-sink-in sa'kin lahat.

Naimulat ko ang aking mata at tiningnan ang aking katabi. I suddenly bit my lips. Mas lalong hindi ako makapaniwalang n-nakahawak si Zander sa aking dibdib, isinuot pa talaga nito sa aking bra ang kaniyang kamay!

"Ahhhhhh!" Maimpit kong sigaw bago ito tinulak ng malakas.

Ngunit malas dahil naka-unan ako sa kaniyang braso dahilan para nakakapit siya at bumagsak kaming dalawa pero nasa ibabaw niya ako.

"What the fvcking fvck, woman!" Bumulabog din sa buong kwarto ang kaniyang matigas na boses.

"Manyak ka, argh!" Kaagad na akong tumayo, pero napatigil rin nang hinawakan niya ang kamay ko.

Suspense was drawn in his face, so I was.

"Do you fvcking think for what I was thinking right now?"

Tiningnan ko siya ng masama. "Magtanong ka na nga lang pero may kasama pang mura," siniringan ko pa siya ng tingin. "Pero, oo! So, kung wala sa'tin ang nagluto, kung gano'n, dumating na si mama?!"

Nagkibit siya ng balikat, nawala ang pangamba sa kaniyang mukha at parang wala na ito sa kaniya.

Nagsimula itong maglakad palabas, pero bago pa man siya tuluyang makalabas ay kaagad ko na siyang hinawakan sa kaniyang braso.

"Anong gagawin mo?"

"I'll tell her that you bare my child," walang pakundangan niyang saad.

Kaagad akong napabitaw sa kaniyang braso. "Hindi ka man lang ba kabahan? Paano kung magalit si mama? Kinabahan ako, Zander."

Hinarap niya ako't nagpang-abot ang kaniyang kilay. "For fvcking sake, kung nagalit na siya, dapat kanina pa no'ng nakita niya tayo. You just have this little kind of brain." Deritso niyang saad sa aking mukha.

"So," pasiring ko siyang tiningnan.

"Pero nakatulog agad ako, fvcking woman." Defensive nitong saad dahilan para mamula ang buo kong mukha.

"Pervert!"