kiss me more → pcy + pcy

on ikinci bölüm

"Yeni arkadaşınıza selam verin çocuklar."

Az önce sınıf öğretmeni ile birlikte sınıfa giren yeni çocuk kibarca eğildiğinde karşılık veren kimse olmadı. Boş gözlerle izlenmek onu rahatsız etmiş olsa bile bunu belli etmeyerek, utangaç bir şekilde yere indirdi bakışlarını. Alt tarafta birleştirdiği elleriyle tırnaklarını birbirine sürterken gergin olduğu her açıdan belliydi. Ancak ailesiyle birlikte Seoul'den o küçük semte taşındığı için okullarına transfer olan o yabancı uyruklu çocuğu güzel karşılamak için hevesli öğrencilerin bulunduğu bir sınıfa düşmemişti. Sınıflarıyla ilgilenen, okulun rehber hocalarından biri olan Bayan Park da içten içe bunun farkında olarak Zhang Yixing isimli o çocuğun şanssız olduğunu düşündü. O sınıfta arkadaş bulabilmek onun için zor olacaktı.

"Boş olan yere oturabilirsin." dedi oğlanın kendini kötü hissetmesine izin vermemek için sıcak bir tebessüm bırakırken. Yixing, kadın için başını hafif bir şekilde eğdikten sonra gergince boş gördüğü tek sıraya doğru ilerledi. En orta kümenin en arkasıydı. Sandalyeyi çekip oturacağı sırada pencere yakın olan tarafın en arkasındaki oğlandan gelen ses ile birlikte duraksadı.

"Orası dolu ama?" dedi Jongin Yixing'e korkutucu gelecek bir yüz ifadesiyle kaşını kaldırırken. Bakışlarını yeni gelen beyaz tenli, saf görünümlü oğlanın üzerinden ayırmadan ses tonunu biraz daha yükselterek "Boş yerin olmadığı bir sınıfa onu neden kabul ettiniz hocam?" dedi masasının arkasında, ayakta bekleyen kadına.

"Chaeyoung geri dönünce yeni bir sıra ayarlarız Jongin, pek mühim değil."

"Pek mühim." diye düzeltti esmer oğlan, bakışlarını rehber hocasına çevirdi. "Lütfen o sırayı şimdi ayarlayın."

Kim Jongin'le ters düşmeyi genelde öğretmenler bile tercih etmezdi, bazen fazla aksi olabiliyordu. "Peki öyle yapalım." dedi kadın şaşkınca. O sırada Jennie ve Chanyeol'ün nasıl gerildiğini kimse görmüyordu bile. Jongin'in, Chaeyoung'un sırası ile bile ilgilenmesi gerçekten fazla kaçıyordu, hele ki bunu tüm sınıfın ortasında açık açık yapmaktan kaçınmaması. Gerçekten hiçbir şeyden çekinmeyen bir oğlandı.

Kadın, bir hizmetliye haber vermek için sınıftan çıktığında, bir yandan elleri terlerken "Boş sanmıştım, özür dilerim." diyen Yixing'i hiç kimse dinlemedi, Jongin ilgisizce önüne dönmüştü bile yeniden.

Beş dakika sonra sınıfa taşınan yeni sıra, sınıftaki beş küme arasından Chaeyoung'unkinin sağ tarafında kalanının en arkasına eklendi. Çinli oğlan oraya oturmaya yeltendiğinde bu sefer ise önünde kalan kız gözlerini devirerek çantası ile birlikte ayağa kalktı ve "Buraya geç." dedi yeni gelen sıraya kendisi otururken. Kim Dahyun'un arka sırada uyumaya bayıldığını ve en arkadan hiçbir şekilde feragat etmeyeceğini herkes bilirdi, artık Zhang Yixing de tahmin edebiliyordu. Kızın söylediğine uyup artık en arkanın bir önünde kalan sıraya oturdu. Chaeyoung her kimse eğer, ona değer veriyor olmalılar diye düşündü. Belki de sınıfta en çok sevilen kişilerden falandı. Ve şimdi oturduğu yer onunkiyle yanyana kalıyordu.

O okulda geçirdiği ilk dersten sonra ilk teneffüs de geldiğinde, başka bir şey yapmayı hiç düşünmeden sırasında oturuyordu yalnızca. Pek sosyal biri değildi, rahat iletişim kurmayı beceremezdi insanlarla. Şimdi tamamen bambaşka bir dünyaya dahil olduğu bu okulda kendini yalnız hissediyordu. Sadece otursa ve on dakikayı geçirmeyi bir şekilde başarsa onun için yeterliydi. Ancak önünde oturan oğlanın teneffüse çıkmak için kalkıp gitmesinden kısa bir süre sonra o sıra yeniden dolmuştu ve şimdi gelen kız, tamamen kendisine dönüktü. Bacak bacak üstüne atarken "Tanışalım." dedi rahat bir tavırla. "Seo Soojin ben."

Elini uzattı ve karşılık almak için havada bekletti. "Zhang Yixing." dedi oğlan bunu daha önce söylemiş olmasına rağmen yine de. Sağ elini kaldırıp kızınkiyle buluştururken ne kadar gergin ve çekingen olduğu dışarıdan bakan herkes için açıktı. Soojin çok da oyalanma gereği duymadan, tek bir dokunuştan sonra bu zaten formaliteymişçesine hemen geri çekti elini. "Nereden geldin?"