GERÇEK HAYATIM 🦋

《16》

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın.

Medya: Mert

~Alina

Zilin çalmasıyla yumruk yaptığım elimi çenemin altından çekerek gerindim. Çok şükür teneffüs olmuştu. Gidip açwomen'ı doyurmam gerekiyordu. Yerimden kalkarak sınıftan çıkarak kantine doğru yol almıştım.

Kantin kapısından içeri girince gördüğüm sırayla oflayarak en arkaya geçtim. Sıra beklemekten nefret ediyorum. Kollarımı göğsümde bağlayarak sıranın bana gelmesini bekliyordum.

Nihayet sıra bana geldiğinde gülümseyerek kantinci ablaya istediğim şeyleri söyleyecekken çalan zille yüzümdeki gülümseme yavaşça sönerek ifadesizliğe bıraktı yerini. Nöbetçi öğretmenin uyarısıyla oflayarak kantin kapısından dışarı çıktım.

Hayır yani herkes bu teneffüste mi yemek alacak zamanı buldu. Homurdanan açwomenıma karşı sol elimi karnımın üstüne bastırarak "Az daha dayan açwomenım, bir kırk dakikacık filan daha dayan. Sonra seni doyuracağım. Söz."

"Ne oyalanıyorsun kızım. Hadi sınıfına" diyen nöbetçi öğretmenle adımlarımı hızlandırarak sınıfıma girdim. Denizle birlikte oturduğumuz sıraya doğru ilerledim.

Sırama oturacağım zaman arka sıramızda kalan Alper'in sesiyle bakışlarımı ona yönelttim. "Nerede kaldın?"

"Hiç kantindeydim."

"Laaan bir dakika bir dakika, Alina ve Deniz takipleşiyorlar mı!?" Kerem'in bağırmasıyla irkilerek yan sıraya döndüm. Kerem elinde telefonuyla ayağa kalkmış dehşet içerisinde bir telefonunun ekranına bir de bize bakıyordu.

Kerem'in bağırmasının üzerine sınıftakiler bize dönmüştü. Alperler telefonlarını ceplerinden çıkararak yüksek ihtimal instagrama girmişlerdi. Deniz sinsi bir gülümsemeyle sırada yayılarak bir kolunu omzuma sardı.

Kolunu tutarak omzumdan çektim. "İstersen fazla rahat olma ha?" Deniz gülümsemesini söndürüp tekrardan düzgün bir şekilde oturdu. Alper sıramıza gelerek Deniz'in yakasından tutarak ayağa kaldırdı.

"Lan ben bile ikizi olmama rağmen onu takip etmiyorum. Sana n'oluyor!?"

"Yavşak işte" diyen Keremle gözlerimi büyüterek ona baktım. Neden yangına körükle gidiyordu?

Alper'in kolundan tutarak onu geriye çekmeye çalıştım. Resmen kene gibi yapışmıştı çocuğa!

"Alper bırak, hoca gelecek" dedi Kayra.

"Bırakma kanka döv onu, öldür onu!"

"Sen bir sussana!" Diyerek Kayrayla aynı anda bağırınca Kerem irkilerek sırasına sinmişti. Bakışlarımı kısa bir süre Kayra da tutup tekrar Denizlere döndüm.

"Alper tamam bırak, çocuk musun? Ne için arkadaşının yakasına yapıştığının farkında mısın?" Dedim.

Sözlerim üzerine Alper geri çekilerek bana baktı. "Kızım ben seni abilerimden bile kıskanıyorum, sen neyden bahsediyorsun?"

"Ne yani onu takip ediyorum diye kıskanıyorsun yani? Ben yanlış anlamıyorum öyle değil mi?" Diye hayret edercesine sordum.

"Öyle" diye beni onaylayınca hafif aralanmış ağzımı elimle kapadım. Şaka gibi ya?

"Sen şaka mısın ya! Denizden özür diler misin? Saçma bir olay yüzünden resmen çocuğun yakasına yapıştın!" Alper bana bakarak derin bir nefes alıp Denize döndü.