GERÇEK HAYATIM 🦋

《23》

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Keyifli okumalar :)

~Alina

Göğsüme kafasını koymuş bir şekilde uykuya dalmış Doruk'ta tekrardan bakışlarımı gezdirdim. Huzurlu bir uyku çekmediği yüzünden anlaşılırken saçlarının arasındaki ellerimi hiç çekemden saçlarıyla oynamaya devam ediyordum.

Salondaki konuşmadan sonra Doruk uyumak istediğini söyleyerek oturduğu yerden kalkıp elimden tutarak beni de yerimden kaldırmıştı. Salonun çıkışına doğru ilerlerken arkamızdan Mert'in homurdanmasını duysakta kulak ardı etmiştik.

Dorukla birlikte salondan çıkıp asansöre binince Doruk birden bir şey hatırlamış gibi bana dönerek sormadığını, birlikte uyumanın benim için bir sorun olup olmadığını sorduğunda ilk başta tereddüt etsem de gözlerinin yalvarışlarıyla pes ederek sorun olmadığını söylemiştim.

Duran asansörden indiğimizde beni kendi odasına götürerek yatağa uzanmıştı. Bende onu taklit ederek yanına uzandığımda kafasını göğsüme yaslayarak kollarını belime dolayıp gözlerini kapatmıştı.

İçimdeki dürtüye karşı gelemeyerek ellerimi saçlarına koyarak oynamaya başladığımda anlamsız mırıltılar bırakarak kendini uykuya teslim etmişti ve yaklaşık bir saattir ise uyuyordu.

Bir saattir aynı pozisyonda uzanmaya devam ettiğimden vücudumun her karışının uyuştuğunu hissediyordum.

Bugün olanlar son bir saattir olduğu gibi tekrardan zihnimi meşgul ettiğinde istemsiz bir gülümseme oluşuvermişti yüzümde. Onlardan birine abi demek önümüzdeki iki ay ki planlarımın içerisinde kesinlikle yoktu.

Salonda Doruk'a abi demek tamamen isteğim dışında gerçekleşmişti. Fakat bundan pişman olduğum pek söylenemezdi.

Dört ay gibi bir süredir aralarındaydım ve biz istemezsek bile -ki onların bunu yürekten istediğini biliyordum- aramızda ufak ufak bağlar oluşmaya başlayalı çok olmuştu. Öyle ki ben Alçin hanım ve Atalay beye kendi içimde olsa bile anne ve baba demeye başlamış onları kabullenme fikrini iyice benimsemiştim.

Göğsümde hissettiğim hareketlenmeyle düşüncelerimden sıyrılıp bakışlarımı Doruk'a çevirdim. Gözlerini aralamış saf saf etrafına bakıyordu. Yüksek ihtimal yeni uyandığından bulunduğu yeri algılamakta güçlük çekmişti.

Kafasını göğsümden kaldırmadan hafiften yukarı çevirerek bakışlarımızın buluşmasını sağlamıştı. Yüzüme ufak bir tebessüm kondurarak "Günaydın" dedim bir saattir konuşmamanın verdiği pürüzlü bir tonda.

Doruk'ta kocaman gülümseyerek uyku mahsuru sesiyle "Günaydın" Diye karşılık verdi. Tekrardan kafasını ilk seferki konumuna getirerek hiçbir şey söylemeden öylece karşısındaki duvarı izliyordu. Belli ki düşüncelerinin arasına giriş yapmıştı.

Ellerim hâlâ onun saçında gezinirken kapı hafifçe tıklanarak açılmıştı. Ellerimin hareketini durdurmadan bakışlarımı kapıya çevirdim. Alçin hanım hafiften açtığı kapı aralağından kafasını uzatarak bize bakıyordu.

Uyanık olduğumuzu görünce yüzüne kondurduğu büyük bir gülümsemeyle kapıyı tamamen aralayarak içeriye girdi. "Uyanmışsınız!"

Doruk annesinin sesini duyunca kafasını göğsümden kaldırarak kendini yan taraftaki yastığa doğru bıraktı. Kollarını aralayarak Alçin anneye bakarak "anne" Diye mırıldandı.

Alçin anne yüzündeki gülümsemeyi mümkünmüş gibi biraz daha büyüterek  Doruk'un açtığı kollarının arasına girdi. Onlar sarılırken bakışlarım onların üzerinde yüzümdeki tebessümle seyrediyirdum.