PENT⛧GRAM

28. BÖLÜM: KRİZ

Model – Bize Susmak Yakışır

Sena Şener - Kapkaranlık Her Günüm

28. Bölüm: "Kriz"

Denizin içindeyim.

Huzurlu değilim.

Ben içindeyken deniz de huzurlu değil.

Saçlarımdan gül yaprakları değil kan topları dökülüyor, durgun deniz birden dalgalanıyor.

Beni içinden atmak için koca bir fırtına yaratıyor.

Sesler geliyor, konuşma ve çığlık sesleri.

Konuşmalar denizin dışından geliyor, boğuk, anlamıyorum.

Çığlık sesleri denizin dibinden geliyor, kumun rengi kararıyor, yukarı püskürüyor, kum bile beni dışarı atmak istiyor.

Ellerimi kulaklarıma kapattım, deniz beni boğmaya başladı. Sular ciğerlerime, kalbime dolmaya başladı.

Hissettim; temizlendiğimi.

Ne kadar kanım bulaşsa da onun temiz suyuna, kirlenmedi. Ama içimi paklarken çığlık çığlığa gitmem için bağırıyordu.

Sonra sular etrafıma dolandı, beni halatlar gibi sarıp sıktı ve fırtına bir hortuma dönüşüp o hortumla beni denizin içinden bir çöle fırlattı.

"Alıç!"

"Alıç!"

"Al kendine gel!"

Çığlıklar kesilmedi ama boğuk sesler belirginleşti. Boğuk seslerin sahipleri bedenimi sarsıp adımı bağırıyordu.

Sonra fark ettim ki çığlıklar denizden değil benden geliyordu. Ellerim kulaklarımda, gözlerim kapalı aralıksız çığlık atıyordum.

"Al," Araf'ın hıçkırdığını duydum.

Biri kulaklarımdaki ellerimi zorlanarak çekti ve onları önümde kenetledi, ellerim taş gibiydi, hissedemiyordum.

Şu an hissettiğim tek şey boğazımdaki katlanılmaz acıydı.

Çığlığım hâlâ devam ederken dudaklarımın üzerinde de bir el hissettim. Sıcak parmaklar dudaklarımı aralayıp dişlerimi ayırmaya çalışınca fark ettim dişlerimin birbirine geçmek ister gibi kenetlendiğini.

"Tut onu!"

Duman'ın sesinin ardından arkamdan bir beden sarıldı, göğsü titriyor, kalbi telaşla sırtıma çarpıyordu. Ellerim sıcak ellerden soğuk ellere geçerken dudaklarımdaki baskı arttı. Duman'ın parmakları dişlerimi birbirinden zorlukla ayırdı, çenemi sıkarak dişlerimi tekrar sıkmamı engelledi. Çığlığım azalarak kesildi ve kaskatı duran vücudum birden pelte gibi yığıldı.