PENT⛧GRAM

12. BÖLÜM: CANAVAR

Lil Peep - Lil Jeep

Xam – Pretty Face

12. Bölüm: "Canavar"

21 Mart 2003, Çocuk Esirgeme Kurumu

Küçük kız çocuğu, tombul parmaklarını yanaklarına götürdü ve yanaklarına yayıldığı an kan kadar çabuk soğuyan gözyaşlarını sildi. Neslihan küçük kızın gül güzeli saçlarını tararken dudakları istemsiz aşağı büküldü, çocuğun iç çekişleri yürek burkuyordu. "Ağlama bebeğim,"

Alıç titreyen sesiyle "Neden saçlayım kıymızı?" diye sorduğunda Neslihan'ın bükülen dudakları şefkat yansıtan bir ifadeyle yukarı kıvrıldı. Henüz dört yaşında olduğu için kelimeler ağzında yuvarlanıyordu. "Saçların da senin gibi çok güzel bebeğim,"

Alıç kafasını kaldırıp karşısındaki aynaya baktığında Neslihan'la aynanın yüzeyinde göz göze geldiler. Bükük dudakları, ıslak gözleri ona inanmadığını belli ediyordu. Beyaz teni ağladığı için kızarmıştı ve tombul yanakları çok tatlıydı. Neslihan onun tatlılığına gülümseyip çenesini kafasına yasladı. Alıç omuzlarını silkti. "Yalan söyleme Neslihan. Beni sevmiyoylar işte, hep bu kıymızı saçlay yüzünden," deyip bir anda küçük ellerini kaldırdı ve saçlarını çekmeye başladı. Neslihan hızla çenesini kaldırdı ve Alıç'ın ellerini tutup yavaşça saçlarından ayırdı. Sonra onu kendisine çevirip küçük bedenini kucağına çekti. "Üzüyorsun beni Alıç,"

Alıç omuz silkip "Gözleyim de sayı," dedi ve dudakları tekrar titreyerek büküldü. "Bana ucube diyoylay, ne demek o?"

Neslihan ne diyeceğini bilemediği için sustu. Annesiz babasız çocuklar onların yerini dolduramıyor, öfkeyle büyüyorlardı. Buna bir yerde mani olsa bir yerde olamıyordu. Alıç meraklı gözlerini onun gözlerinden çekmeden konuştu: "Soydum, canavay demekmiş."

Neslihan konuyu dağıtmak için "Bak sen," diye fısıldadı. "Sen beni mi deniyorsun bakalım, küçük cadı?" Elini onun tombul yanağına koyup okşadığında Alıç kafasını eğdi ve yanağını eline biraz daha yasladı. "Sen de cadı diyoysun işte,"

"Ben seni öyle seviyorum, cadı. Naz mı yapıyorsun sen bana?"

"Ben canavay mıyım?"

Alıç yine konuyu aynı yere getirip kırık bir sesle bu soruyu sorduğunda Neslihan içli bir nefes almıştı. Diğer yanağını da avucunun içine alıp dudaklarını alnına bastırdı. "Hayır, sen çok güzelsin bir çocuksun." Kulağına yaklaşıp fısıldadı: "Hatta buradaki en güzel çocuk sensin, aramızda ama tamam mı?"

Alıç'ın gözleri parladı. "Geyçekten mi?"

"Gerçekten."

"Beni sadece sen seviyoysun,"

Neslihan yine içi burkularak hafif geri çekildi ve gözlerine bakıp gülümsedi. "Çok seviyorum hem de."

Alıç yanağını Neslihan'ın göğsüne yasladı ve onun omuzlarına dökülen uzun saçlarını okşadı. "Neslihan?"

"Hım?"

"Benim de saçımı boyasak olmaz mı?"

Neslihan kaşlarını çattı. "Olmaz, sen daha çok küçüksün."

Alıç ofladığında Neslihan onun kafasını kaldırdı ve çenesini tutup kendisine bakmasını sağladı. "Biliyor musun, annenin saçları da tıpkı böyle kızıldı."