RUNNING FROM MY MAFIA HUSBAND

PROLOGUE

PROLOGUE

Maaga palang ay nakapag ayus na si Ed ng kanyang sarili, namimis na kasi nya ang kanyang mga magulang kaya naisipan nyang dumalaw na muna sa kanila.

Hindi na muna nya dadalhin ang kambal baka ma shock ang kanyang Ina at Ama baka maging dahilan pa ng ataki nila sa puso.

Lumabas na sya ng kanyang kwarto, napatigil sya sa kwarto ng kanyang asawa, wala ito ngayon marahil ay nasa bahay ng kanyang mga babae dahil dalawa lang naman ang dahilan kong bakit sya narito o wala sa bahay .

Yun ay ang pambabae nya o nasa trabaho nya.

Mapait akong napangiti, hindi nya malaman kong anung naging dahilan kong bakit nagkaganun ang asawa , wala naman syang naisip na posibleng dahilan upang magloko ang asawa. Bawat araw na darating ay mas nasasaktan sya ng subra.

Pinahid nya ang luhang tumakas sa kanyang mga mata at huminga ng malalim, pag pihit nya upang umalis ay nakita nya si Deleva papunta sya sa pintong kaharap nya lamang kanina.

I thought my husband was not here.

Hindi nya ito pinansin at naglakad na ito upang malampsan ang awang nakikita nya sa mga mata ni Deleva.

Tinungo na muna nya ang kwarto ng kambal, nadatnan nya itong pinapadede ng kanilang Yaya Martha.

They only a 5 months old.

"Nanay Martha ikaw na muna ang bahala sa kambal ha, namimis ko na kasi sila Mommy at Daddy dadalawin ko lang sila " paalam at bilin ko kay Nanay Martha.

"Mag iingat ka anak " bilin saakin ni Nanay Martha.

Before saying goodbye ay mabilis din itong umalis sa kwarto at tinungo ang garage ng bahay .

It's been a year since nakapagdrive sya kaya subrang namiss nya din ito. Hindi kasi sya pinapayagang mag drive at ang asawa nito palagi ang driver kung saan sya pupunta but that's what before pero hindi na ngayon.

Simula ng makapanganak sya hindi na ito naging malambing sa kanya, parang nandidiri na nga ito kapag tinititigan sya, his attention is for his ladies and for our kids but for me it's nothing.

Parang nauntug sa kung saan at biglang nagising at iniwasan ako hanggang sa sinasaktan na nya ako emotional.

Ipilig nya ang kanyang ulo upang mawala sa isip ang asawa.

Pero bago sya nakarating sa kanyang sariling sasakyan ay nasumpungan nya si Smith one of her husband girl. Pero sa lahat ng mga babaeng dinadala dito ng asawa ay tanging ito lang ang makapal ang mukha at di nahihiya , pabalik balik at kung umasta parang sya yung asawa.

Maganda naman ang ngiting ginawad nya saakin , yung ngiting makahulugan.

"Wag kanang bumalik Ed " Sarkastikong sabi nito at marteng kumaway.

Pinasawalang bahala nya lamang ito pero nakaramdam sya ng kaba.

Lalo syang kinabahan ng may mapansin syang may nakasunod sa kanyang itim na van. Palabas na sya ng syudad dahil nasa baguio pa ang bahay ng kanyang magulang pero nasa Baguio na sya ay naroon padin ang sasakyang nakasunod sa kanya.

Natatakot na sya kaya sa subrang takot nya ay mas binilisan pa nya ang pag mamaneho , hindi nya nakitang may kasumpungang sasakyan kaya nakabig nya ang manubela, kinain sya ng takot ng bumulusug sya papuntang bangin.

Hindi nya alam gagawin nya, natataranta na sya, inapakan nya ang preno ngunit hindi ito gumagana,  malapit na syang sumalpok sa malaking bato pero bago sya sumalpok ay nakatalon na sya dahil iyun lamang ang options nya pero hindi sigurado kong mabuhuhay sya o hindi sa subrang mabato at matarik na bangin.

Tumama sya sa bato na naglikha ng pagkasakit ng kanyang katawan, gumulong din sya pababa, hindi nya naprotektahan ang ulo kaya tumama ito sa bato sa syang kinawala nya ng ulirat pero bago sya kinain ng dilim nakita nyang sumabog ang kotseng kanyang sinakyan.

Patawarin nyo ako mga anak kung di na ako makakabalik pa