RUNNING FROM MY MAFIA HUSBAND

CHAPTER 16

          MUNTIKAN PA akong mahulog sa kama ng may ibang mukhang sumalubong saaking pag mulat ko ng aking mga mata, mabuti nalang at nahawakan ako nito sa braso.

"Edele, My only princess " it's was a old man, hindi naman masyadong matanda siguro nasa mid'50 na ito. He's quite familiar to me.

May kirot akong naramdaman ng makitang may pumatak na luha sa mga nito. I hate seeing an old person who's crying. Nanlalambut talaga ako.

Then the family picture flash on my mind. Kaya naman pala pamilyar saakin ang lalaking to because he's my father.

"May masakit ba? may gusto ka bang kainin tell papa and I will buy it all for you" malumanay na sabi nito then hinawakan ako nito sa mga kamay at ikinulong ito sa dalawa nyang palad at hinalikan ito.

"We're sorry Ede, hindi namin alam kong alam lang sana namin kami na mismo ang gumawa ng paraan upang hanapin ka, sorry Ede" Sabi nito habang sapo sapo nya parin ang kamay ko habang umiiyak.

I don't know what to react. Siguro dahil tanggap ko nang kahit na anu pa ang sabihin ko o nila mananatili ang mga karanasan kong yun, yung sakit at paghihirap mananatili yun kahit na humingi pa sila ng patawad, magsisi man sila still nangyari padin ang mga yun.

Mag tanim man ako galit, Isumpa ko man sila still walang pagbabago don, nangyari na yun eh, hindi na maibabalik pa ang kahapong nakaraan.

At tanggap ko ng minsang  pinaglaruan ako ng tadhana.

"It's ok papa, kalimutan nalang po natin ang mga nangyari " malumanay na sagot ko dito at banayad na ngumiti.

Mabait kasi akong anak.

Magalit man ako pero saglit lang iyun, maybe my parents teach me how to handle emotions, just what happened to day, to me.

"Ikaw parin yung Ede na magalit man ay hindi pangmatagalan, your still our Edele Fate that have a warm and kind heart " may saya sa tono ng boses nito pero may mga pumapatak pading luha sa mga mata nya.

He look like Erecho. The way he act and the way he moves. Eh anu pa nga ba ang aasahan mo eh tatay namin to!.

"By the way your mom was on her room, we trying to calm her dahil nong malaman nyang buhay ka ngang talaga eh nagpanick, agad agad na nagyaya na umuwi dito, sa subrang excited hindi na kumakain " problemadong sabi saakin ni Papa.

My mama.

"Pupuntahan ko nalang po sya mamaya" I said then smiled at him.

Marami pa kaming napag usapan pero ni isa walang pumasok sa isip ko , hindi man lamang na trigger ang utak ko para makaalala. Sabi pa naman ng doctor saakin mild lang to.

Maya maya ay pumasok si Erecho kasama si Eric, may hila hila itong batang babae maybe she's 2 years old and half months.

Then nalaman ko nalang na sya pala yung naging reliever ni mama nung nabalitaan nilang namatay daw ako.

"Masaya kami noon habang naghahaponan ng biglang may tumawag at babae iyun" kuya Erecho said, Lumapit sya kinaroroonan ko at umupo sya sa may paanan ko " She informed us that you're dead, tinanung namin sya at hinanap namin sa kanya yung bangkay mo, then after a day mayroong bangkay na pinadala sa bahay, at totoong totoo talaga dahil ang mukha at katawan mo at yung impostor na bangkay ay magkaparehang magkapareha " He added at hindi makapaniwala habang nagsasalaysay .

"Nang makita yun ni Mom, nawalan sya ng ganang kumain ,hirap na syang makausap ng mga panahong yun, dahil ang alam kasi namin non, nag-aaral ka sa manila at nag iisa sa condominium until one day umuwi ka non at may kasama kang lalaki at laking gulat pa namin nun dahil anak pa ng isang senador ang pinakilala mong boyfriend mo, si Edward?" Si kuya Eric naman ang nagpatuloy ng kwento ng nakaraan ko.