I was 35 when He Was 28

Kabanata 29

Beyond Anything

"Isaiah chapter 60, verse 22: When The Time Is Right, I, The Lord Will Make It Happen."

Father Ferdinand smiled at us. "Kilala ko na po itong si Feliz napakatagal na panahon na. College pa lang sa unang kurso niya, nandito na 'yan sa grupo ng choir ni Emman. Nasa kabilang parokya pa ako, talagang masigasig siyang araw-araw na pumunta rito sa simbahan. Siguro lagi siyang nagdadasal at humihingi ng boyfriend. Kasi nga naman, dalawang kurso na ang natapos niya, aba, iyong pilang sinasabi niya, ayon! Wala pa rin. Pero tingnan niyo naman ngayon. Nagbunga na ang pagdarasal at paghihintay niya. Akala ko hindi ko na siya maikakasal." Tumango siya. "Alagaan niyo ang isa't isa, mamumuhay kayo ng naaayon sa kagustuhan ng panginoon. Maraming pagdaraanang pagsubok dahil haharap kayo sa bagong buhay ng iisa na lang. Hindi na kayo dalawa, kung hindi iisa na lang."

It's been a month since we held our church wedding. Nasa honeymoon stage pa rin kami ni Yohan ngayon at nandito kami sa Hawaii, kay Mommy Maria. Malalaki ang mga alon kaya naman nagawa pang mag-surf ni Yohan habang ako ay pinapanood lang siya sa malayo. Masakit sa balat ko ang init ng araw. Nagawa kong mag-two-piece bikini ngayon dahil solo naman namin ang isang villa at isang bahagi ng dagat. Napakaaliwalas ng lugar, ito ang unang beses ko sa ibang bansa.

Sa kahihintay ko kay Yohan na magsawa sa dagat ay hindi ko namalayang nakatulog na ako sa sun lounger. Nagising ako sa mumunting halik na nararamdaman ko sa leeg ko at mga malalagkit na haplos sa hita ko.

"Hmm, Yohan."

Dinilat ko ang mga mata ko, nakangiti siya sa akin habang patuloy pa rin sa paghaplos. Tiningnan ko ang katawan ko, wala na ang suot kong bra!

"Manyakis ka!" biro ko at saka tumawa.

"Let's make love," bulong niya at inalis ang buhol ng bikini bottom ko.

Wala na akong suot na kahit isang damit. Pinalupot ko ang mga braso ko sa leeg niya at sinuklian ang maiinit niyang halik.

"Dito talaga tayo?" tanong ko habang inaalis niya ang shorts niya.

"Why not? Solo natin ang buong villa. The privacy we wanted." Kumindat siya at pinatayo ako sa pwesto ko.

Siya ngayon ang nakahiga at ako ang papatong sa kanya. I pushed myself to let him in. We both groaned in pleasure...

Masaya ako. Ganito siguro talaga kapag bagong kasal. Lahat ay parang patungo sa happy ending. Wala na akong mahiling pa at puro pasasalamat na lang ang nasasabi ko sa bawat pagdalo sa Banal na Misa. We are both part of the choir and I think Yohan really enjoying his new role. He quit his job as a pilot and now, he is helping his father run their business.

Napangiti ako nang makitang karga na naman niya si Naomi at Jackson. Ang dalawang makukulit na mga sanggol.

"Kumusta ang pagiging babysitter?" tanong ko sa kanya.

"Nakakapagod pala ito," sagot niya habang hinehele ang dalawang sanggol.

Ako naman ay nagtimpla ng formula milk ng dalawa. Nahagip ko ang titig ng asawa ko na nakapakat sa akin. Kinunutan ko siya ng noo. "What?"

"Bagay sa iyo maging mommy." Kumindat siya.

"Bagay din sa iyong maging daddy," sabi ko naman sa kanya.

We are babysitting Mina and Woni's babies. Si Jackson ay anak ni Ephraim at Woni. Si Naomi naman ay kay Mina. Sa pag-aalaga ng mga baby na ito ay gusto ko na rin tuloy kaso nga wala pa eh. Hindi pa ako mabuntis. Naiintindihan ko naman na sa edad ko ngayon ay mahihirapan na talaga akong mabuntis. Gusto ko sana ay kahit isang anak lang dahil kita ko sa mukha ni Yohan ang kasiyahan kapag may kalong na bata. Paano pa kaya kapag sariling anak na namin iyon.