IDELLIC TEAR | JIKOOK AU | ✔️

_Chapter 21_

Idellic Tear | JiKook [ A Fanfiction only ]
Chapter 21

___________ ♡ __________

" සම්බන්ධය..?"

හුරුබුහුටි තරුණයා ඉදිරියේ කඳුලු බිංදු එක දෙක තමන්ගෙ ඇස් වලින් නික්මෙද්දි ජොන් ඉබේම වගේ තමන්ගෙ අත් දෙක ඒ උරහිස් වලින් ඉවතට ගත්තා.

" ඔව්.. සම්බන්ධය.. මොකක්ද.. ඇයි මට මේ විදිහට කතා කරන්නෙ මහත්මයා.. මම-"

" නැහැ.. සමාවෙන්න මින්.. මමයි හැම වැරැද්දම කලේ.. හරිනෙ.. අර තරම් ප්‍රශ්නයක් වෙලා මාව ඔයාගෙ ගෙදර නතර කරගෙන ආහාර පාන පවා දෙද්දි මම 'මොකක්ද ඔයා මෙහෙම කරන්න අපි අතරෙ තියෙන සම්බන්ධය මොකක්ද?' කියලා අහපු නැති එක මගෙයි වැරැද්ද.. හරිනෙ.. සමාවෙන්න එහෙම නම් පාක්.. සම්බන්ධයක් නැති කෙනෙකුට මෙච්චර කාලෙකට වදයක් වුනාට සමාවෙන්න.. එහෙම නේ..?"

" ජොන්.. මහත්..මයා.. අනේ මම එහෙම දෙයක් නෙවෙයි අද-"

" මම යනවා මින්.. අපි අතර සම්බන්ධයක් නැති නිසා කවමදාවත් අපි ආපහු හමු වුනත් අදුරන්නෙ නැහැ වගේ ඉන්න ඕනි.. ඔයා අදහස් කලේ එහෙමනේ..?"

" අනේ.. මහත්මයා මේ-"

" සුබ අනාගතයක් පාක් මහත්මයා ඔයාට.."

ජොන්ට ඒ වෙලාවෙ ඕනි වුනේ තමන්ගෙ ඇස් වලින් වැටෙන කදුලු හුරුබුහුටි තරුණයගෙන් හන්ග ගන්න. පළවෙනි වතාව වගේම ප්‍රභූ තරුණයට තමන්ගෙ හැගීම් පාලනය කර ගන්න බැරි වුණ එකට ඔහු පසු තැවුනා. ඒක ටිකක් ඕනිවට වැඩියි තමයි.. ඒ වුණත් හැගීම් කියන්නෙ බලෙන් නතර කර ගන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙයි.. එහෙම නේ..?

ප්‍රභූ තරුණයගෙ සහ ඒ මධ්‍යම පාන්තික තරුණයගෙ කතාව ඒ විදිහට ලියවෙනවට ස්වභාදහම පවා කැමති නැති වුන පාටයි.

අහස කලු කරගෙන ගිහින් තත්පරයක් දෙකක් ගත වෙන්නත් කලින් ලොකු වැහි බින්දු කඩාගෙන වැටුනා. කොහොම වුනත් ජොන් තමන්ගෙ ගමන නතර කලේ නෑ.. ඒ වගේම ඔහුගෙ කඳුලු නතර වුණෙත් නෑ.

එතකොට අපේ හුරුබුහුටි තරුණයා..

කාර්'යාල බෑගයත් පපුවට තුරුලු කර ගත්තු ඔහු මහ හඩින් හඩමින් ජොන් පසුපසින් දිව ගියා. ඔහු ධාරාණිපාත වර්'ශාවෙ ලොකු ලොකු වැහි බිඳු වලට සාමාන්‍යෙන් බය කෙනෙක්. ඒත් මෙවර ඔහු වැහි බිදු වලට බය වෙලා කදුලු හෙලනවට වඩා කදුලු හෙලුවෙ රිදුනු හිත නිසා.