IDELLIC TEAR | JIKOOK AU | ✔️

_Chapter 16_

Idellic Tear | JiKook [ A Fanfiction only ]
Chapter 16

___________ ♡ __________

" මට සමා-"

" මට සමා-"

දෙදෙනාම කියපු එකම වචන කිහිපය නිසා ඔවුන් මග නැවතිලා එකිනෙකා දිහා බැලුවා. අඩ අඳුරෙ ගිලිලා තිබුන කුඩා විසිත්ත කාමරයෙ තිබුණ සෝෆාවෙහි මුහුණට බලන් හිටපු දෙදෙනා ලාවට සිනාසුණා. කොහොම හරි දීර්'ඝ සුසුමකට පස්සෙ හුරුබුහුටි තරුණයාම කතාවට මුල පිරුවා.

" මහත්මයා මට සමාවෙන්න.. මට ඒ විදිහට හැසිරෙන්න උවමනාවක් තිබුණෙ නෑ.. ඒ වුණත්.., මම දන්නෙ නැහැ.. මට තේරෙන්නෙ නැහැ.. කරුණාකරලා මහත්මයා ඔය විදිහට හැසිරෙන එක නවත්තන්න.. මහත්මයාට ඔය වැඩේ බරපතලකම තේරෙනවා ඇති කියලා මම හිතනවා.. මහත්මයාට කරදරයක් වුණොත් ඒක මට කොච්චර තරමක් දුරට බලනවා ඇතිද කියලා දන්නවා නේද..? එක මොහොතකට මේ ලෝකෙ අනිත් අය ගැනත් හිතන්නෙ පුරුදු වෙන්න මහත්මයා.. ඔය විදිහෙ ප්‍රශ්නෙකට මුහුණ දීපු එකම කෙනා ඔබ නෙවෙයි එහෙම නේ..?"

" මට සමාවෙන්න මින්.. මම ඒ ගැන ගොඩක් දුරට හිතුවෙ නෑ.. ඒක.. ඒක නිකන් ඒ වෙලාවෙ ආපු ආවේගයක් විතරයි..!"

" මහත්මයාගෙ ආවේගය මහත්මයාට නිකන් දෙයක් වුණත් මට එහෙම- මම කිව්වෙ අනිත් අයට සාමාන්‍ය දෙයක් නෙවෙයි..!"

" මට සමාවෙන්න මින්.. මන්.. මන් හැමදේම හරි ගස්සන්න උත්සාහ කරන්නම්.."

" මම කියන්නෙ.. මම මහත්මයාට ටිකක් කතා කරන්නද..?"

මින් ගොඩක් දුර හිතන්නෙ නැතිව ජන්කුක් ජොන්ගෙ අතකින් අල්ල ගනිද්දි ගැස්සිලා ගිය ජොන් ඒ බව නොපෙන්වා ඉන්න නොසෑහෙන්න උත්සාහයක් දැරුවා කියලා නම් පේන්න තිබුණා.

" මහත්මයා.. මේ ලෝකෙ ගොඩක් මිනිසුන්ට කඩා වැටීම් වෙනවා, හිත් රිදීම් වෙනවා, මම කියන්නෙ.. ඊටත් වඩා දරාගන්න බැරි අවස්ථා, අභියෝග එනවා.. ඉතින් අපි ඒ වගේ අවස්ථා වලදි කඩන් වැටුණොත් අපේ මුලු අනාගතේම හරි ලේසියෙන් නැතිවෙලා යනවා.. මන් කියන දේ තේරෙනවා නේද මහත්මයට.. අනිත් එක මහත්මයා ඔබට වුණ දේත් එක්ක සසඳලා බලද්දි මේ ලෝකෙ අනිත් මිනිස්සුන්ට තියෙන ප්‍රශ්න කොච්චර ලොකුද කියලා හිතා ගන්නවත් බැරි තරම්.. සමහර විට මහත්මයා හැදුණ වැඩුණ පවුල් පරි-"