my hero

part16

^دارم تمام تلاشمو میکنم رمانتیک‌بنویسم هارتتون اکلیلی شه بالاخره من سینگلم و زیاد نباید از خودم انتظار داشته باشم ولی زیر پوستی از دوست مجازیم که اونم سینگله قراره بعضی جاها کمک بگیرم لعنتی خیلی خوب لاس زدن بلده ^
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

با رسیدن به طبقه پایین از آسانسور خارج شد و با قدم های محکم و حرصی از گندی که زده بود از پاساژ خارج شد که صدای تهیونگ رو شنید : یاااااا یونگیا صبر کن خواهش می کنم .

برگشت و نگاهی به تهیونگ که نفس نفس می زد کرد تهیونگ از جلب توجه یونگی لبخندی زد که با ببخشید گفتن یونگی و دویدنش محو شد .

با بیشترین سرعتی که از خودش سراغ داشت دنبال یونگی می دوید و بی توجه به عابر هایی که با تعجب بهشون نگاه می کردند با صدایی بلند یونگی رو خطاب قرار میداد : یونگیاااا غلط...کردم...وایسا ...تو...روخدا...دیگه ..نمیتونم...بچه.

ولی یونگی سریع تر از قبل می دوید که در آخر تهیونگ تونست چنگی به بازوی اون بزنه و با کشیدنش سمت خودش هر دو روی زمین افتادند لباس های هر دو خاکی شده و خودشون هم نفس نفس می زدند یونگی که به اینجور دویدن ها و زمین خوردن ها عادت کرده بود بلند شد و با بیچارگی به تهیونگی که هنوز پخش زمین بود نگاه کرد : یااااا مرد گنده خیر سرت از من بزرگتری بعد اینطوری عین خامه کف زمین پخش شدی؟ زود باش دستتو بده به من بلند شو مردم دارن بد نگامون می کنند .

تهیونگ دست یونگی رو گرفت و البته که به کمک زور خودش بلند شد چون یونگی نمی تونست اونو بلند کنه .
 

تهیونگ به محض بلند شدن بدون اینکه حتی خاک لباساش رو بتکونه دست یونگی رو گرفت و اونو به سمت خودش کشید که نتیجه اش گیر افتادن یونگی بین بازوهای خوشفرم تهیونگ بود .

تهیونگ آروم دم گوش یونگی زمزمه کرد : دیگه هیچوقت از دست من فرار نکن . باشه؟

اونو از خودش جدا کرد و یونگی مسخ شده از عطر سرد تهیونگ سری به معنای باشه تکون داد .

تهیونگ از واکنش یونگی لبخندی زد و دستش رو گرفت به طرف پاساژ حرکت کردند .

+یونگیا چرا یهو فرار کردی از دستم ؟ چرا یهو گریه کردی؟

-هیچی مهم نیست .

+ یعنی ابراز علاقه من به تو برات مهم نیست؟

- نه منظورم این نبود .

+پس چی ؟ اصلا جوابت چیه؟ توهم منو دوست داری؟

-هاا؟؟؟...چیزه...نمیدونم .

+یونگیا می تونی هر چقدر بخوای در موردم فکر کنی ولی خواهش می کنم اون بداخلاقی های اولم رو تو این فکر کردنت نادیده بگیر هوم؟