Devrin Sultanı ||

8. Kıyılan Masum

》Bir Kaç Hafta Sonra《

Şifhane Güneş Sultanın çığlıkları ile dolup taşıyordu. Füsun Hatunun onun yemeklerine kattığı ilaç karnındaki bebeğin sonu olmuştu. Güneş Sultan erken doğumu başlamış Hekim Kadın ve yardımcıları onu kurtarmak için başında pervane olmuştu.Bu durum hemen Valide Gülnar Sultana bildirilmişti. Valide Gülnar Sultan odasında mektupları okurken Zeynep Hatun acele ile içeri girmişti.

"Bu ne telaş Zeynep ?"

"Güneş."

"Güneşe bir şey mi oldu ?"

"Güneşin doğum haberi geldi."

"Ne ? Nasıl olur ? Doğuma daha iki ay vardı."

Valide Gülnar Sultan Saraya gelene kadar Güneş Sultanın doğuma girmişti. Yarım saati geçmeden bebek doğmuştu, Güneş Sultan kan ter içinde yorgun şekilde kafasını yastığına koymuştu. Göz yaşına boğulmuş bir şekilde, nefes dahi alma şansı olmamış evladına bakıyordu.

"Bana verin bebeğimi."

"Sultanım."

"Derhal bebeğimi bana verin. Hepinizin kellesin alırım."

Hekim Kadın gözleri dahi açılmamış bebeği Güneş Sultanın kucağına vermişti.

"Kız mıydı ?"

"Sultanım bir erkekti."

"Bizi yalnız bırakın."

"Ama Sultanım."

"Çabuk çıkın dışarı."

Herkes dışarı çıktıktan sonra Güneş Sultan bebeğini öpüp kokluyor bir taraftanda hıçkırarak ağlıyordu.

"Oğlum. Arslan Şehzadem. Neden böyle oldu ?"

Bu sırada Valide Gülnar Sultan nihayet Saraya ulaşmıştı. Acele ile Şifhanenin önüne geldiğinde herkes karşısında eğilerek selam vermişti.

"Hekim Kadın ne oldu ?"

"Güneş Sultanımız erken doğum yaptı. Ne yazık ki bebek kurtulamadı."

Valide Gülnar Sultan odaya girdiğinde kızını ve kucağına dahi alamadığı tornunu o şekilde gördüğünde göz yaşlarına hakim olamamıştı. Usulca Güneş Sultana yaklaşıp ona sarılıp saçların okşamaya başlamıştı.

"Validem. Canım yanıyor."

"Ah Güneşim. Canım kızım. Dayanması çok zor. Lakin herşey düzelecek."

"Evladım gitti. Hiç bir şey düzelemez artık."

"Güneşim daha gençsin. Yine evlatların olacak."

"Gebe kalmak için o kadar bekledim Validem. Artık hiç umutum yok."

"Öyle söyleme kızım. Hadi ver bebeği. Onada daha fazla acı olmasın."

Güneş Sultan hızla Validesinin kollarından kaçarak ayağa kalkmış, bebeği kendine dahada bastırmıştı.

"Uzak durun Validem. Oğlumu benden ayramasınız."

"Güneşim."

Güneş Sultanın gözleri kararmaya başladığında yere düşecekken Valide Gülnar Sultan onu tutmuştu.

"Hekim Kadın yardım edin."

Hekim Kadın ve yardımcıları derhal odaya gelmiş Güneş Sultanı yatağa yatırmıştılar. Güneş Sultana sabaha kadar kendine gelmeyi başaramamıştı. Sabahın ilk işıkları odayı doldurmaya yavaşça başladığında hala Valide Gülnar Sultan kızının başında nöbette bekliyordu. Güneş Sultan kabusunda Şifhanede doğum yaptığını görmüştü. Doğum bittiğinde bebeğini istemiş lakin bebeği ona vermiyordular.