Ume :
Otagara gelmiştim ve otobüse binmiştim. Otobüsün kalkmasını beklerken otobüse bir kişi daha bindi. binen kişinin yüzünü inceledim ve gözlerime inanamadım. Hiç mi laf dinlemez bir insan?!
Baji gelmişti. Otobüsün zaten yarısı boştu ve benim yanımda boş olduğu için Direk yanıma gelip oturdu. Ben otobüste olduğumuz için sessizce konuştum ama tavrım sinirliydi.
(Ume) - kalk oradan! insanların yerini işgal ediyorsun!
O da sessizce konuştu ve bana ayak uydurdu.
(Baji) -( biletini elinde sallar) Burası benim yerim bebeğim.
Tekrar konuştum.
(Ume) -Sana peşimi bırak, bana rahatsızlık verme demedim mi ?
(Baji) - hayır! Sen bana arabadan in dedin. Bende arabadan indim ve motoruma binip beni kovduğun arabayı takip ettim.
Sinirle iç geçirdim.
(Ume) -iyi bok yedin!
Kei lafıma sessizce güldü. Bende sinir sisteminin daha fazla bozulmaması adına yüzümü cama çevirdim ve camdan dışarı bakmaya başladım. Saniyelik dönüp tekrar ona baktım. İnatla bana bakıyor. Tekrar otobüs camına döndüm.
Bir süre sonra ~
Kei otobüsten inmişti ve kısa bir süre sonra elimde iki sandviç ile gelmişti. Oturdu ve birisini bana uzattı.
Dönüp baktım ve hiçbir şey demeden tekrar otobüs camından dışarı bakmaya devam ettim.
(Baji) - acıkmadın mı?
Aksi bir ifadeyle tekrar ona dönüp baktım ama sakince konuştum.
(Ume) - acıkırsam kendim alırım.
(Baji) - Ben sana alamazsın demedim ki zaten. Kendime aldım, sende yemeden boğazımdan geçmeyeceğini için sana da aldım.
(Ume) -(yapmacık bir gülümsemeyle) o halde bolca su al yanına.
Tekar otobüsün camından dışarı bakmaya başladım.
Hemen ön koltukta oturan küçük sevimli bir kız çocuğu vardı. Yanında da annesi. Çocuk Koltukta ayağı kalmış bize bakıyordu. Baji sandiviçleri ona uzattıp verdi. Kız yüzünde tatlı bir gülümsemeyle güldü ve teşekkür etti. Baji de ona karşılık gülümsedi. Annesi arkasına dönüp ayriyeten teşekkür etti. Kei bu küçük jesti yüzümde tebessüme sebep olmuştu. Yüzümdeki gülümsemeyi ondan gizlemeye çalıştım. Camdan gülümseyerek baktığının yansımasını görmüştüm.
Bir süre sonra ~
Tezemin evinin önüne gelmiştik sadece birkaç basamak merdiven kalmıştı.
Merdivenleri çıktıktan sonra kapı zilini çaldım. Hızlıca kei'ye dönüp fısıltıyla.
(Ume) - Bu olan mevzularda sakın tek kelime etme ablamın beni sorguya felan çekmesini istemiyorum!
(Baji) - Benim konuşmama gerek yok. Senin keçi huylarını görünce zaten anlar bir sorun olduğunu. Hem ben anlatamam. sen anlatırsan anlatırsın!
(Ume) - sen bana geveze mi diyorsun!?
Derken kapı açıldı.
Kapıyı açan ablamdı. Yüzünde şaşkın bir gülümsemeyle bize baktı.
(Akina)- Ume! Keisuke!
ablam sarılmak için kollarını açtı. Bende durmayıp sarıldım.
(Akina) -neden haber vermediniz? Sizi karşılardım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
卍Tokyo Revengers 💚 Erik Çiçeği 💚Baji x Oc (DÜZENLENİYOR)
FanfictionTerk edilmiş bir arazide, hurda arabalarla dolu bir yerdeyim. Etraf Karanlıktı ancak çevremdekileri çok iyi seçemesemde ne olup olmadığını görebiliyordum. Buradan bir an önce kurtulmak için koşup duruyorum. Ama ne yaparsam yapayım aynı yerde dönüp...