2.Bölüm

522 27 5
                                    

Yine bir Kasım sabahına büyükannemin tatlı sesiyle uyandım. Hemen yataktan kalkıp yüzümü yıkadım, saçlarımı salık bırakıp üzerime bol boğazlı siyah bir kazak,altıma siyah eşofman altımı giydim ve büyükannemin hazırladığı o müthiş sofraya oturdum. Omlet vardı kahvaltıda. Büyükannem ne sevdiğimi iyi biliyor. Hemen omletimi bitirip büyükannemin yanağından öptüm ve Lena'yı almaya gittim. Evi bize yakın olduğundan uzun sürmedi. 5 dakikalık bir yürüyüşten sonra okula vardık. Her zamanki kısık ve kekeme sesimle sohbet edip gülüyorduk. Sonra David gelip yanağımdan bir makas aldı ve
— Naber fıstık?
dedi.David bana hep fıstık der.Çünkü fıstık gibi güzel ve tatlıymışım.Bende
—İ-iy-yid-dir s-sen?
dedim.O da
—İyidir fıstığım eğer iznin olursa sevgilimi almaya geldim.
dedi.Kafamı olumlu anlamda salladım.David Lena'yı aldı bende boş durmamak için çantamı sınıfa bırakıp okuduğum kitapla kütüphaneye gittim. Giderken herkesin ağzında bir isim vardı;Alex...
Ben erkeklerle fazla ilgilenen biri değildim,hem ilgilensemde benle ilgilenmezlerdi.

    Kütüphaneye çıkıp kitabımı okumaya başladım. Tanrım,bu kitabı seviyorum. Saate baktığımda derse 3 dakika kaldığını görünce koşarak sınıfa gidiyordum ki birine çarptım.Kız ciyaklayınca onun kim olduğunu tanıdım.Chloe Beckham.Beni hep küçük düşüren,bana çetesiyle eziyet eden okulun en popüler ve en güzel kızı.Sonra bana
—Napıyorsun be gerizekalı kekeme!Mal mısın?
diye ciyaklayınca bende
—Ö-öz-zür d-dil-ler-rim
diyip kitabımı yerden aldım ve tam sınıfa koşacakken Chloe bana çelme takınca yere kapaklandım.O ve çetesi bana gülerken benim yine(!)gözlerim doldu ve sınıfa doğru koştum.

     Sınıfa geldiğimde sıramın önünde bir grup kız vardı.Gülüşüp aralarında konuşuyorlar,bazıları da
—Nerelisin Alex?
—Sevgilin var mı Alex?
—Nerede oturuyorsun Alex?
gibi sorular soruyorlardı.Alex dedikleri sanırım okula yeni gelen çocuktu.Sonra biri beni görüp
—Iyy,o gelmiş!
demesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.Herkes yüzünde bir iğrenmeyle bana bilerek omuzlarıyla ittirerek giderken birinin sert çarpmasıyla yere düştüm.Sonra Alex-denilene göre-gelip kalkmam için elini uzatınca elini tuttum ve içimde bir şey olduğunu hissettim,gıdıklayıcı bir şey.Az kalsın yüzümü görecekti.Hemen kalkıp çantamdan ders programına baktım,ders edebiyattı.Çantamdan edebiyat kitaplarımı çıkarttım.O sırada Alex
—Suç ve Ceza mı okuyorsun?Bu benim en sevdiğim kitaptır.
dedi.Sonradan yaptığının yanlış olduğunu düşünmüş olacak ki
—Şey özür dilerim,sadece bakmak istemiştim.Ben Alex.
dedi.Bende bir kâğıt alıp kağıda "Addison,memnun oldum."yazdım.Ardından Alex
—Neden konuşmuyorsun?Eğer rahatsız ettiysem özür dilerim.
dediğinde yine kağıda bir şeyler yazarken oflayınca yazmayı bırakıp
—K-kek-kem-mey-yim
dediğimde önce şaşırdığını belli eden bir ses çıkartıp
— Şey,peki Addison,neden kapüşon takıyorsun?
dediğinde bende
—Ç-çün-nkü i-in-nsanl-lar-rın g-göz z-zev-vkini b-boz-zmak i-ist-temiy-yor-rum.
dediğimde güldü.Sonra
—Hadi ama,ne kadar çirkin olabilirsin?
diyip kapüşonumu hızlıca çıkarınca gülmeyi bıraktı.

ELEMENT PRENSESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin