Addison Pearl
Şu an herkes tedirgin,sesin ne olduğunu,nereden geldiğini anlamaya çalışıyordu.Neden mi?Size hemen anlatayım;Geri sayımdan sonra birbirimizin yeni yılını kutladık.Sonra David kafamızın üzerine ökse otu koydu,gerisini siz tahmin ediyorsunuzdur.Ve şimdi zaman durmuş bir şekilde sesin nerden geldiğini bulmaya çalışıyoruz.Yürüme sesi geliyordu.Aniden ses kesildi ve hızlı bir rüzgar sesi geldi ve bir baktım ki Henry,Lena'yı almış,boğazına da hançeri dayamış bize 32 diş sırıtarak bakıyordu ve
—Prensesim,beni özlediniz mi?
dedi.Ben korkuyordum.Ama sinirliydim de.Ama korkum daha ağır basıyordu.Alex ise sinirden kıpkırmızı olmuş bir şekilde
—Ne diyorsun lan sen!Seni gebertirim lan!
diyip saldırmaya başladı ama lanet olsun ki adamın da hava elementi vardı ve Alex'i duvara yapıştırdı.
—A-alex!
diye bağırdım.Artık korkumdan çok öfkem vardı.Bu öfkeyle kafam çalışmaya başladı.İşte buldum!Aklıma mükemmel bir fikir geldi.Ve şimdi oyunculuk zamanı!Arkadaşlar,Oscar ödüllerini hazırlayın çünkü ben geliyorum!Hemen Henry'e
—T-tam-mam!O-onl-lar-rı r-rah-hat b-bır-rak-kırs-san t-tes-slim ol-lur-rum.
dedim.Sesimi özellikle ağlamaklı ve titrek çıkardım.(Hehehehe!)O da kanmış olacak ki Lena'yı bıraktı.Lena koşa koşa yanıma geldi ve
—Addie ne olur yapma!Yalvarırım bize bunu yapma!Bizi düşünmüyorsan halkını,sana güvenen çocukları düşün!
diyip ağlıyordu.Ben
—Ü-üz-zg-gün-nüm.
diyip Henry'nin yanına süt dökmüş kedi suratımı takınıp gittim,ellerimi teslim oluyorum dercesine havaya kaldırdım.Başımı aşağı erdiğimden suratımı görmüyordu.Tam hançeri Bana saplayacakken Lena,David ve Alex'ten
—HAYIR!
diye bir ses çıktı.Henry gülerken ben hemen elbisemin yan tarafındaki çiçeğe bastım ve elbisem siyah bir savaşçı kıyafetine dönüştü.Yüzüne bakıp sinsice sırıttım ve ters takla atarak elindeki hançeri ayağımla havaya fırlattım,hemen zıpladım ve hançeri yakalayıp Spiderman duruşu yaptım.Eh,gösteriş seviyor olabilirim.Bizimkiler gelmeden onları topraktan bir küreye hapsettim.Küreyi yumruklayıp
—Addison!Bırak biz de sana yardım edelim!
diye bağırıyorlardı.O da benim üstüne gelmeye başladı.Hemen hançeri hazır duruma getirdim.Ama lanet olsun ki David topraktan olan küreyi büküp yok etti.Hepsi yanıma geldi ve savaş modunu aldılar.Alex
—Sensiz hiçbir şey yapmam Addison.
dedi.Bende belimdeki çubukla David'e gelen darbeyi savuşturdum.Herkese zihinden
—Herkes arkada ve birlikte kalsın,katman katman kalkan örün!
komutunu verdim.Herkes komutumu uyguladı.Sonra Henry üzerime gelirken hançeriyle koluna hasar verebildim.Daha da kızmış olacak ki bu sefer daha hızlı bir şekilde savaşmaya başladı.O sırada saldırmıyor,sadece savuşturuyordum.Neden mi?Çünkü her iyi savaş için rakibini önce gözlemlemen gerek.Ve buldum!Sakatlanan kolunu hala kullanabiliyor.Bu bir dezavantaj olsa da her zaman sağ ayağını arkada tutuyor ve öyle hareket ediyor.Demek ki dengesini ordan alıyor.Ve atletik becerisi ise yok denecek kadar az.Ordan zaman kazanabilirim.Ve eğer arka sağ ayağına saldırırsam,geri kalanını kan bükmek için kullanıcam.En son arkaya takla ile geriye gittim.Henry
—Çok korkaksınız prenses!
dedi.Ve sahneye çıkma vakti!Çubuğumu açıp koştum,hançerimi yanıltma amaçlı fırlattım.O da koştu ve çubuğumdan desteklenerek zıpladım,sonra çubuğumu kısaltıp sağ ayağına fırlattım.Ve tam isabet!Yere kapaklandı!
Hemen yere indim ve kanını bükmeye başladım.Henry yerde
—Ne olur yapmayın!Yalvarırım tapmayın!
diyerek kıvranıyordu.Alex aniden geldi ve yüzüne yumruk attı,sonra
—Sen kim köpek ha!Önce zarar ver,şimdide yapmayın öyle mi?!
diyerekten dövmeye başladı.Tabi David durur mu?O da söve söve dövüyordu adamı.O sırada büyükannem geldi.Bizi ve yerde yatan bir adet Henry'i görünce rahatlamış bir şekilde nefes verip sarıldı bana.Sonra
—Ee nasıl katlettiniz bakayım onu?
dediğinde ben bir afalladım.Ben daha çok "Ne oldu burada?,İyi misiniz?" tarzı şeyler bekliyordum.Sonra Lena atlayıp yanağımı öptü ve
— Bu ****** çocuğu boynuma hançeri dayayıp Addison'ı tehdit etmişti.Sonra Addie teslim olacağını söyleyince beni bıraktı.Addie onun yanına gitti,tam hançer ona saplanacakken bunlar oldu.
diyip telefonunu açıp bir video gösterdi.Büyükannemin yüzünde keyifli bir ifade varken ben nasıl bu videoyu çekti diye düşünüyordum.Video bittiğinde Lena tekrardan
—Sonrasında Addie onun kanını bükmeye başladı.Tabi sinirlenen Alex gelip onu dövmeye başladı-ellerin dert görmesin enişte-Sonra durur mu benim sevgilim,o da söve söve dövdü.
dedi tek nefeste.Maşallah.Kızda da ne nefes varmış arkadaş!Bizimkilerin dövme fastı bitince yanımıza geldiler.Bende ellerine su tuttum.Temizlenince Alex bana sımsıkı sarıldı ve
—Beni çok korkuttun.Ne demek oluyor bizsiz savaşmak?Hadi bunları geçtim,sevgilin de mi olmayacak savaşırken?
diyince zihnimden
— Olmayacak.Sizi kaybetmeye dayanamam çünkü.
dedim.Gözleri hayranlıkla parladı ve dudağıma bir buse kondurdu
—Ben seni hak edecek ne yaptım bu hayatımda.
dedi.Büyükannem
—Alex!Sonunda öptün mü onu?
dedi.Ben tahmin edeceğiniz gibi kızardım.Alex tam ağzını açmıştı ki David
—O da bizim sayemizde Bayan Pearl! Geri sayımdan sonra birbirimize sarıldık ve kafalarının üstünden ökse otu sarkıttık.Ve BAM!Mükemmel romantik bir ilk öpücük!
dedi tek solukta.Ben daha da kızarırken Büyükannem
—Aferin oğlum!Gözüme girdiniz.
dedi.Alex ise
— Ya öpen benim övgüyü alana onlar mı!
diyince ben
—A- alex-x !
dedim.O ise kıkırdayıp beni belimden çekti ve sarıldı.Sonra büyükannem
—Çocuklar ailelerinizin hafızalarını sildim.Bundan sonra bizimle kalacaksınız.Üzgünüm.
dedi.Ortamın sevinçli hali kalmamıştı artık.Hepsinin başı yere bakıyordu.Sonra Lena'nın ağladığını görünce yanına geldim ve sarıldım.Ona zihninden
—Len...Ne olur yapma bunu kendine.
diyince Lena beni ittirdi ve
—Bırak beni!Ne anlarsın sen ailenin seni artık unutmuş olmasından!Birde gelmiş teselli ediyor! Senin ailen yok ki anlayasın!
dedi.Benim pınarlar yine doldu.Ağlamaya başladım.Alex gelip bana sarıldı.Tam Lena'ya bir şey söyleyecekken ben onu durdurdum.Sonra beni kucaklamasına izin vermeden önden yürümeye başladım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELEMENT PRENSESİ
Roman pour AdolescentsBir günde insanın rolü,kıdemi,ama en önemlisi hayatı değişebilir mi? Kitabıma hoş geldiniz sevgili okurlar!Bu serinin ilk kitabıdır.Bu kitabı yazarken beni destekleyen aileme,öğretmenime ve en önemlisi çok sevdiğim arkadaşıma çok teşekkür ederim.Şim...