ELF

Chapter 19

Chapter 19

~Rosefe's POV

"Our memories of yesterday will last a lifetime. We'll take the best, forget the rest, and someday will find that these are the best of times."

- Styx -

I have no against with Jacob. Nalungkot pa nga ako ng sabihin nila 'wag ng pansinin si Jacob pero ng dumaan naman ang mga araw tila nakakalimutan ko na rin si Jacob at tuluyan akong naging masaya kahit wala siya sa group of friends namin.

But Jacob Fiero Dean, realize to me the true essence of having a real life friends not just only friends in Facebook. Noon wala lang akong pakelam dahil ang tuon ko lang naman ay sa cellphone ko hanggat sa lumapit sa akin si Jacob na sinabi sa akin na itago ko ang phone ko kung ayaw kong ma-confiscate at dahil may quiz kami. Dahil sa hindi naman ako nakikinig sa teacher ko noon kaya ang baba ko sa quiz then the worst came to my life na muntik pa ang buhay ko ang naging kapalit. Binigay ko ang tinatawa kong mundo noon sa holdaper na 'yon at naiwan akong parang walang gana dahil sa nawala na sa akin ang cellphone ko.

Pero isang bagay pala ang natutunan ko sa nangyari na 'yon. Wala naman kasi sa online friends, sa pagfa-fangirl ko mahahanap ang mga tunay kong kaibigan kundi sa real life pala. Hindi ko alam na ilang buwan ko na silang katabi pero dahil nga tinuturing kong tunay kong kaibigan ang mga friend ko sa facebook. Jacob had to realize to me that being friend with someone you've never seen may betrayed you one day but in real life friends, you can see, feel and talk to them if you want to. I can laugh anytime with them not just a message in my chatbox and make me giggled. There's a lot of difference that I owe to Jacob.

You tucked me in, turned out the lights

Kept me safe and sound at night

Little girls depend on things like that

If you've ever encounter a person like him. You'll love to be with him. Hindi nga siya 'yong perpektong kaibigan mo dahil minsan may pagka-KJ siya pero still the best pa rin dahil may nakilala akong Jacob na naging kaibigan ko pa.

Brushed my teeth and combed my hair had to drive me everywhere

You were always there when

I looked back

Nakakasagap lang din kami ng balita kay Jacob dahil sa boyfriend kong si Jeremiah. Marami siyang kinu-kwento sa amin na tungkol din kay Jacob pero baliw din kasi kung anong pinag-uusapan namin kasama ang mga kaibigan ko ay sinasabi niya rink ay Jacob. Hindi naman kami umaangal dahil totoo naman talaga ang mga sinasabi namin.

Tapos 'yong sinabi niya sa amin noon na gusto niya maging writer someday, dati tinatawanan pa namin siya dahil alam naming bugso lang din ng damdamin niya 'yong sinabi niyang pagsusulat niya dahil mahilig siyang magbasa pero nagulat na lang din kami na nagsusulat na rin pala talaga ito. Dati kasi tinatawanan namin siya kasi alam naming corny ang magiging kalabasan ng story niya pero one time na napunta ako sa wattpad an 'yon, I've known his username dahil din kay Jeremiah at nagbasa naman ako doon ng one shot story niya then again, hindi niya na-expect ang inaasam ko kaya hopeless ako na magiging katulad din siya nila Alyloony or nila Alesana Marie.

Pero sinabi namin noon na sabay sabay naming gagawin 'yong mga ambition namin pero kami pa ata itong napag-iiwanan. Masyadong mataas ang mga sinabi namin noon pero kay Jacob na gusto niya maging writer, he almost get it. Malapit na siya, hindi ko lang alam kung saan siya banda doon.

You had to do it all alone, make a livin' make a home

Must have been as hard as it could be

And when I couldn't sleep at night

Scared things wouldn't turn out right

You would hold my hand and sing to me

But lastly I just want to thank him for everything that goes on in my life right now. Kasi siya 'yong naging way para maging makabuluhan ang social world ko, hindi sa loob ng internet kundi sa realidad.

Caterpillar in the tree

How you wonder who you'll be

Cant go far but you can always dream

Wish you may and wish you might

Don't you worry hold in tight

I promise you there will come a day

Butterfly fly away

"Ano pa sinasabi sa'yo ni Jacob?" tanong ko kay Jeremiah.

Magkasama kasi kaming dalawa today at naglalakwatsya kaming dalawa. "'Yon nga, gusto na niya nga daw grumaduate kasi gusto niya na umalis out of this box."

Napakunot noo naman ako sa sinabi ni Jeremiah sa akin, "anong out of the box?"

He shrugged, "di ko alam eh, pero sure akong miss na miss na rin niya kayong makasama. Kasi alam mo sa tuwing magkasama kaming apat, nagkakamali pa siya ng tawag sa amin and he always thought of you guys. He always missed you so much. Hindi ko nga alam kung ayaw niya lumapit sa inyo at makipagbati or kayo man lang."

Napailing na lang din ako kay Jeremiah, "hindi kasi namin alam kung anong gagawin namin if hindi na talaga niya kami pansin, natatakot kaming isang araw na lumapit sa kanya siya naman itong lalayo sa amin.

Nabalot ng katahimikan sa pagitan namin ni Jeremiah.

Sana nga 'yong plinano namin, maging successful at magka-ayos ayos na ang lahat.