JAMES POV
Buong araw ko sinubaybayan si Nadine mag mula ng umalis siya sa bahay hanggang pag labas niya ng opisina, I can't take my eyes off of her. Hindi ko akalain na pag labas na niya ng coffee shop niya ko makikita. Hindi ko alam kung handa na siyang kausapin ako ganun din ako sa sarili ko, pero yung iniwas niya yung tingin sakin at nag simulang mag lakad kusa na lang akong napatakbo sakanya, mas hindi ko kinaya yung makita ko siyang biglang umiyak, pero hindi ko siya mapakawalan kahit mahirap sakin na hindi niya pa ko kayang makita magiging selfish na ko di ko siya kayang layuan, ayoko na, hindi na.
"James anong nangyari sayo?"
Pinilit niyang mag salita sa pagitan ng mga hikbi niya. Nag aalala pa siya sakin. Pinipilit ko wag umiyak pero Hindi ko na kinaya, niyakap ko na siya, mahigpit na yakap.
"ILOVEYOU"
Dapat matagal ko ng sinabi to sakanya, dapat sinabi ko na sakanya noong naramdaman kong mahal ko na siya, yung mahal na mahal ko na siya. Dahan dahan siyang kumalas sa yakap at tumingin sa mata ko.
"Anong sabi mo?" Tanong niya
"Mahal kita Nadine"
"Bakit ngayon mo lang sakin to sina sabi?, dahil bumabawi ka sa mga kasalanan mo? Eto bayung paraan mo?"
"Nadine Hindi, isang malaking pag kakamali sakin yung hindi ko agad pag amin ng nararamdaman ko sayo. Alam kokumplikado pa ang lahat ngayon, pero sana kahit hindi mo paniwalaang mahal kita sakahit papano tanggapin mo manlang. Hayaan mong mahalin kita kahit hindi kamaniwala."
Alam ko naman na Hindi siya agad maniniwala sakin pero handa akong gawin ang lahat para mapatunayan sakaniya yun. Tumungo lang siya sa sinabi ko, agad ko siyang niyakap.
"Nadine sumama ka sakin"
"San tayo pupunta?"
"Naalala mo yung condo ko dati?"
"Oo, doon kaba nakatira ngayon?"
"Oo, pero sana maka uwi na ko sa bahay natin"
"Akala ko mag ka sama kayo sa bahay ni Erica" matamlay niyang sabi, hinawakan ko ang muka niya.
"Pwede wag muna natin siyang pagusapan?, ayokong masira ang araw nato"
"Sorry"
Kinuha ko ang kamay niya, at hinila pasakay ng sasakyan . Ang sarap makasama siyang ulit, ang gaan gaan sa pakiramdam. Pag dating namin sa condo, ipinag luto ko siya ng makakain, lunch na rin kasi at ayoko namang malipasan siya ng gutom. Habang kumakain siya
"Nung anniversary natin anong ginawamo?" Tanong niya
"Nasa opisina lang ako kahapon, Kaw?"
"Umuwi ako since nag handa ang mga empleyado ko para sa anniversary natin"
"Sorry, Hindi manlang kita pinuntahan"
"Ano kaba okay lang yun, tyka hindi maico-consider na anniversary yun dahil hiwalay tayo" sabi niya pero Hindi manlang siya tumingin sakin, uminom siya ng tubig sabay tumingin sa ibang direksyon. Bigla akong lumipat sa side niya at hinalikan siya.
"Please wag mong sabihing hiwalay na tayo" sabi ko sa pagitan ng halik, kasabay ng mahigpit kong yakap sakanya.
"Please, please wag"
Matagal ko siyang niyakap hanggang sa maramdaman ko mahinahon na siya.
"Ikaw ang nangiwan, tapos sasabihin mo sakin na wag Kong sabihing hiwalay na tayo? James ano bang nangyayari sayo? Sabi mo mahal mo si Erica kaya hinayaan kitang maging masaya sakanya kahit na mabigat ang kapalit nun, bakit ganito ka ngayon sakin? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mahal mo ko at wag kitang iwan"
