AFTER

Part 45

NADINE POV

I am mad! I am so mad pero hindi ko alam kung kanino. Gulong gulo ako kung dapat ba kay James ako magalit dahil iniwan niya ko, kay Mark na binili lang ako sa tatay ko para ipang bayad utang o sa mismong ama ko na hinayaang ibenta ang sariling anak. Para akong hayop na binenta lang niya para maipambayad sa mga naluging utang. Hindi ko alam kung sino pang papaniwalaan ko. Tumingin ako kay James at nakita ko na nakatingin rin siya saakin, umiiyak siya. Hindi ko alam kung dapat ba na mag sorry ako sakanya dahil all this time kasama ko rin pala siyang nag durusa kasama ko rin siyang pinag laruan, pero hindi parin nawawala yung sama ng loob ko na kinimkim ko sakanya. Tumayo ako, at agad niyang sinundan ang mga galaw ko. Muling bumuhos ang mga luha ko sa pag titig ko sakanya. All this time! All this time niloloko lang pala aki ng mga tao sa paligid ko, those people i trusted the most ginago ako. Tumakbo ako at agad agad sumakaya sa kotse. I can't think straight ang dami daming bagay na tumatakbo sa isip ko. I try to breathe at naka tulong naman, huminto ako sa tapat ng isang bahay, sa bahay kung saan ako at ang mga kapatid ko lumaki, i ring the door bell.

"Miss Nadine, napadalaw po kayo. Andyan po ang Daddy niyo--" Hindi ko na pinatapos mag salita ang maid at dare darecho ang pumasok sa bahay. When I saw him

"Dad! Let's talk! Now!" Bungad ko sakanya, inilapag niya ang dyaryong binabasa niya at agad na tumayo.

"I knew everything!" Sigaw ko

"I knew everything na binenta niyo lang ako para makapag bayad ng utang! How could you sell your own daughter, like I'm just a piece of thing na pag kailangan niyo ng pera ibebenta niyo!" Sigaw ko, I saw my mother came down with my little sister. Tumingin ako sakanya, at muling tumingin kay Dad.

"How could you do this to me Dad!---"

"Because it is your fault in the first place!!" Sigaw niya. Nahinto ako sa pag sasalita.

"Nag rerelakmo ka? Kung hindi dahil sa kapabayaan mo hindi malulugi ang kompanya. Kung hindi dahil sa katangahan mo hindi ako mahihirapan! Do you think I will sacrifice my company just to follow what you want! HINDI! Anak lang kita! At hindi ko hahayaang maguyom at mag hirap ang pamilya ko para lang sa kaligayahan mo!... I am not letting you be happy while my family suffer because of your stupidity. IGNORANT!" Hindi tumigil ang pag iyak, i was nearly on choking on my own tears sa sobra kong pag iyak. I am so shock on my my father said and I am also hurt. Never pang nag salita ng masakit sakin si Daddy. But I still find my self to defend.