Kız Kaçıran |Askeri Texting|

1.3

Hadi bakim.

İyi okumalar..

✔✔✔✔✔

"Ee anlat bakalım nasıl tanıştınız bizim oğlanla?"diye soran Çelebi abi ile kafamı ona çevirdim. Yola sabit bakışları anlık yüzüme döndü ve cevaplamam için baş işareti verdi. Ne diyeceğimi düşündüm. Ya da düşünemedim. Çok vaktim yoktu çünkü. Dikkat çekmeden söylesem bir şeyler iyiydi. Yani abartmadan bir şeyler diyecektim artık.

"Şey...bir gün ben çarşıya gitmiştim. Ailemle gitmiştim. Orada gördüm onu. Öyle göz göze geldik oldu aramızda bir şeyler konuştuk o gün gizlice. Sonra görüştük ve bayağı sevdik birbirimizi"diye geveleyerek konuşurken daha ne söyleyebileceğimi bilmiyordum. Uyduruk olduğu çok belli oluyor muydu acaba?

"Ya onu geç asıl bana kendine nasıl aşık ettin onu anlat. Şahap and içmişti resmen aşk için ama aşık olmuş resmen"diye hayretle ve mutlulukla konuşan adama zoraki bir şekilde gülümsedim.

"Biz böyle konuştuk falan ben tabi ağırdan alırız sanıyordum ama Şahap...hızlı gidelim dedi. Ben gelip ailenle konuşayım hatta dedi. Ben de şaşırdım aynen böyle sizin gibi. Tabi sizin kadar değil siz bayağı şaşırdınız...şey evet işte ben dedim ailem vermez ben küçüğüm dedim. Ailem küçük gelinlere karşıdır."diye Allah ne verdiyse salladım durdum. Ağzı şaşkınlıktan aralanmış Çelebi abi dediklerime inanmamış gibiydi. Sanki kafasında oturmuyormuş gibiydi bazı şeyler. Ne yapacağımı bilemedim bir an. Açığa çıkmaktan korktum.

"İnanamadım ya"

"Ailemin küçük gelinlere karşı olmasına mı inanmadın abi ne oldu"diye sordum gerginlikle. Ailemi tanıyormuş gibi girdiğim korku gerçek miydi? Dibine kadar. Kendimce en büyük yalan olan kısım orasıydı çünkü.

"Yok yok. Şahap'ın öyle bi anda aşık olmasına inanamadım. Yani aşka soğuk olan biri nasıl bir anda ısındı böyle?"diye sorgularcasına konuşan adamla dudaklarımı kemirdim. Anlayacaktı. Topu ona atsam kurtulur muydum? Denemeye değerdi.

"Valla abi sen konuşuyon ben şaşırıyorum. Şahap çok sevgidoluydu. Yani ben hiç soğuk görmedim onu. Bana hep yakın davrandı. Sen sanki başka bir kişiden bahsediyorsun gibi geliyor"dedim ard arda sıralayarak. Ben var ya yalanın efendisiyim.

"Bana da senin anlattıkların çok ters geliyo kızım. Yani Şahap nasıl sevgidolu olabilir ki?" Kırmızı ışıkta aracı durdurup bana döndü çatık kaşlarla. Gerçekten Şahap abi de artık nasıl bir insansa abisinde sevgisine dair nokta kadar bile inanç yok.

"Şey ben belki biraz yaş olarak ondan küçüğüm ondan öyle yapmıştırr"dedim sevimli bir gülüş takınarak. İnşallah sevimliyimdir. Allah'ım İnşAllah.

"Şu sıfata bak. Bak buna inanırım işte"deyip güldü ve burnuma bir fiske vurdu. Aniden takındığı sıcak tavır içimi ısıtmıştı. İçten bir şekilde gülerek geri kaçındın ve önüme döndüm.

"Eh. Şahap gelsin de bi bakalım konuşalım sizin şu kaçma meselenizi"dedi ve tekrar yola koyulduk. Abim asıl Şahap gelince sen kaçmayı gör diyemedim. O gelince ben gidecektim ama bunu şimdi bilmesine gerek yoktu.

"Konuşalım abim konuşalım"

•~•~•~•

Oturduğum yatakta etrafı incelerken biri beni izliyormuş gibi bir çekingenlik vardı üzerimde. Başka birine ait kişisel bir odada kalacaktım ve rahatsız hissediyordum. Alışık değildim böyle bir şeye.

Burası Şahap abinin odasıydı. Abisiyle eve geldiğimizde bu odayı hazırladı benim için ve rahatıma bakmamı söyleyip evin diğer kısımlarını da gösterip tekrar işe gitti. Ben bana bu odayı verirken çekinmiştim. Hatta misafir odası var mı diye sormuştum ama kendisi bunu dert etmememi böylesinin daha iyi olduğunu söylemişti. Misafir odası olarak kullandıkları bir oda da yokmuş zaten. Yani salonları varmış da misafir için yatılacak oda yokmuş. Hatta bunu da benden duymuştu. Bizim konak böyüktü ve her zaman akrabalar gelip kalacak diye iki tane misafir odası hazır bulunurdu. Bende burada olmamasına şaşırmıştım. Ama yine de el mecbur kabul etmiştim.