Kız Kaçıran |Askeri Texting|

1.9

Uzuuuun bir bölümle geldiiiim.

Yapacağınz şey çok basit. Oy ve yorum yapmaaaaak.

✔✔✔✔✔

Genç adam hasarsız kolunu kaldırıp kapıyı çalacakken son anda aklına gelen ile elini direkt saçlarına götürdü. Görev sürecindeyken uzayan saçları epey dağılmıştı ve şekil vermek çok zordu. Kapıyı çalmadan önce aklına gelince öncelikle saçlarını düzeltmeyi umdu. Oysa defalarca tarayıp zaptettiği saçları zaten düzgündü.

Derin bir nefes aldı ve zile dokundu. Bir süre bekledi fakat ses gelmedi evin içinden. Kaşlarını çatıp kapıya vurdu bu defa ama yine ses yoktu. Oysa abisi Şifa'nın evde olduğunu söylemişti. Bir yere mi gitmişti yoksa?

Şahap gerginlikle zile bastı ardarda. Sonunda kapı açılma sesi duyuldu evin içinden. Hemen sonra çıplak ayaklarla parkeyi döverek koşturdu Şifa.

"Geldiim"diye seslendi koridordan. Çelebi'nin anahtarı unuttuğu için kapıyı çaldığını düşünüyordu ve uykudan uyandığı gibi fırlayıp koşturmuştu kapıya.

Şahap duyduğu ses ile rahat bir nefes aldı. Biraz garipsemişti aynı zamanda. Bu evden kız sesi duymak pek de mümkün bi mesele değildi. Ancak görünen o ki imkansız da değilmiş. Şahap bu garipsemeyi gözardı etmeye çabaladı. Uzun zamandır kendisini bekleyen kızın yanına gelmişti sonuçta.

Az sonra kapı açıldı ve dağınık saçlarından birkaç tutam yüzüne düşmüş genç kız araladı kapıyı. Bir gözü kapalı öteki gözü yarı açık bir şekilde baktı kapıdaki kişiye. Tam olarak göremedi fakat aklında Çelebi olarak kesinleştirdiği için ona göre konuştu.

"Hoşgeldin Çelebi abi"dedi mayışık bir sesle. Yüzündeki mahmurluk çok sevilesi duruyordu.

Karşısındaki sahneye duraksayarak bir kaç saniye baktı Şahap. Defalarca kez gezindi gözleri karşısındaki görüntüye. Abisine de bu sevimlilikle kapıyı açtığını düşündü. Biraz da olsa içi huzursuz oldu. Ancak çok sürmedi. Bu kız...kendi kıyafetlerini mi giyinmişti? Kendisine epey büyük olan tişörtü ve dizlerinin altına gelen şortuyla fazla..güzeldi. Şahap dağılmış saçlara bakarken elini uzatıp düzeltmemek için zor tuttu kendini.

"Beni tanımaman biraz üzdü. Sözde özlemiştin bir de"dedi alınmış bir ses ile. Daha fazla beklemenin alime yoktu. Şifa duyduğu farklı ses ile kaşlarını çatıp kapalı gözünü açmaya çalıştı. Bu gerçekten zordu çünkü gece boyu telefonundan bir şeyler izlemiş ve sabahı görmüştü. Daha yeni uyumuş ve uykusunun ortasında uyandırılmıştı. Gözleri kapanmak için direniyordu.

Bir eliyle saçlarını yüzünden geriye çekti ve karşısındaki adama baktı. Gördüğü kişiyle gözleri büyüdü. Hatta mutluluktan hiç düşünmeden hızla yürüyüp gelen adamın gövdesine sardı kollarını. Elleri iri gövdeden dolayı kavuşmadı fakat bedenleri kavuşmuştu.

"Gelmişsin!"dedi mutlu bir ses ile. Uzun zamandır bekliyordu bu adamı. Kendini tamamen onun varlığına dayandırdığı için uzun süre görememek bayağı boşlukta hissettirmişti.

Bedenine sarılmaya çalışan kollar ile gerildi Şahap. Alışık değildi böyle kucaklaşmalara. Abisiyle bile el tokalaşır çok nadir sarılırdı. Ama bu kız hiç sormadan direkt sarılmıştı ona. Hem de sımsıkı bir şekilde. Bedenine yaslanan bedeni tek koluyla sarıp kabul etti.

"Geldim tabi. Sözümü de tuttum"dedi belirterek. Aslında sözünü tutmuş sayılmazdı fakat bu Şifa'nın umrunda bile değildi. Başını geriyi eğip gülümsedi mahmur gözleriyle ve

"Geç olsa da tuttun."dedi onaylayarak. Şahap kendisine sevimlice gülümseyen kızı izlemeye daldı.Tam şu an bir kız tarafından kucaklanıyordu ve bunun gerçekliğini akıl ederken zorlanıyordu. Bu pek de mümkün olacak bir şey değildi çünkü. 28 yıllık hayatında bunu hiç yaşamamış yaşamayı da düşünmemişti. Ama bu nedensizce hoşuna gitmişti. Ciddi ciddi doğru düzgün tanışmadıkları şu kızın sarılması hoşuna gitmişti.