Kız Kaçıran |Askeri Texting|

3.5

İyi okumalar...

✔✔✔✔

Arabanın önünde onu beklerken tedirgin bir şekilde etrafa bakıyordum. Arabanın camları siyah filmli camlardı fakat yine de sanki biri görmüş gibi utangaç bir şekilde bakınıyordum etrafa.

Belki de utancımı buna yoruyordum. Son ve uzun soluklu öpüşmemizden sonra Şahap beni kendi tarafının kapısını açıp arabadan dışarı atmıştı. Gerçekten atmıştı. Eğer devam edersek işler fena hale gelirmiş deyip beni beton zemine yollamıştı.

Ona şaşkınlıkla bakarken ne yapacağımı bilememiştim. Öyle derin ve duygulu öpüşmeden sonra yeri boylamak hiç aklımın ucundan geçmemişti bile!

Tripliydim şu an. Arabayı park etmesini beklerken kollarımı önümde bağlamış onun dışında her yere bakıyordum. Aslında çıkıp eve gidebilirdim fakat ona tavır aldığımı görsün istiyordum. Gönlümü alsın sonra. Böyle küskün ayrılmayayım istiyordum yanından. Sanırım bu yakınlğımızı çok çabuk kabullenmiştim. Doğrusu içten içe zaten istediğim şey olduğu için kabullenmem gayet normaldi.

"Sen beni mi bekledin? Ben kaçıp eve gidersin sanıyordum"dediğini duydum. Sesindeki alay sinirimi bozmuştu. Utanıp koşarak gitmemi bekliyor olmalıydı. Aslında öyle yapmayı planlıyordum. Kalçamın üzerine düşüp bacağımı incitmeyene kadar öyleydi!

"Kusura bakma! Kaçıp gidemedim. Malum bacağımı kırdığın için!"dedim dişlerimin arasından tıslarcasına. Yüzüne bakmıyordum ama. Karşımdaki binaya bakıyordum doğruca. Utangaçlığım şaha kalkmıştı.

"O an için çok düşünemedim güzelim. Hızlı bir ayrılış lazımdı. Tek çare bu gibi geldi"dedi özür diler bir tonda. Yanıma geldiğini duyumsadım. Tepki vermemek için çabaladım fakat 'güzelim'deyişi çalınıp durdu kulaklarımda.

"Hadi gel eve gidelim. Bir şeyler atıştırırsın hem. Balkonda oturur çay da içeriz"dedi bileğimi tutup sardığım kollarımı çözdü yavaşca. Bileğimdeki yumuşak tutuşuna bakarken başımı olumsuz yönde salladım.

"Hayır eve gideyim direkt. Malum olur da balkonda falan yakınlaşırız Allah korusun oradan aşağı atarsın bir de!"dedim ve bileğimi elinden çektim.

Dediklerim ile afallayıp baktı yüzüme. Kısaca bakıp bakışlarımı başka tarafa çevirdim. Yüzüne vurup duracaktım bunu. Banane!

Karşıma gelip ellerini kollarıma koydu ve masumca bakındı yüzüme. Cidden masum masum bakıyordu. Bu heybete ve bu bedene bu bakışlar çok komik duruyordu. Ama çok da sevilesiydi. Kararımdan döndürecekti resmen.

"Ölürüm sana. Çok mu acıdı? Öpeyim geçsin"dedi ciddiyetle ve incinen bacağımı bakışlarıyla incelemeye aldı. Dedikleri ile anında büyüdü gözlerim. Tamam öpüştük falan ama yani bu kadar da değil! Yoksa bu kadar olduk mu cidden? Ya bu adam niye bir anda böyle sevgi yumağına döndü ki!

"Şahap?"

"Söyle güzelim"

"Biz şimdi neyiz? Ya da ne olacağız?"diye sordum merakla. Cidden bunu merak ediyordum. Yani ona göre hareket edelim istiyordum. Çünkü ben artık ipi koparmıştım. Onun akıntısında savrulup gidiyordum. Onun da niyetini öğrenmek istiyordum. Ve gitmek...hiç istemiyordum artık.

"Aslında bana kalsa direkt evlenelim derdim de kaçıp gitmenden korkuyorum"dedi alaya alarak. Dediklerini ciddiye almak için çırpınan tarafımı boğmaya çalıştım. Evlilik meselesini şakasına söylediğini hatırlatıp durdum kendime. Yoksa yığılıp kalacaktım.

Dedikleri ile elimde olmadan güldüm.

"Pek güvence veremem. Biliyorsun bir yanlış numaraya attığım mesaja bakar"dedim omuz silkerek. Bakışlarındaki yumuşaklık silinip yerini soğukluğa bırakınca yanlış bir şey dediğimi farkettim. Çünkü çok ani bir değişim olmuştu. Öyle ki şaşırmıştım bir süreliğine.