0536***: ulan bak ben dayanamıyorum çabuk gel beni kaçır
0536***: çabuk gel camın altına atlıycam çabuk lan çabuuuk
0533***: sanırım yanlış numaraya yazdınız
0536***: inan hiç farketmez yeter ki beni kaçırın!
^*^ 24.09.22-Macera-2.numara
^*^ 17.05.2...
"Adamlığıma laf edenler olmuş. Bir kadın olarak buna çok alındım. Oturup saatlerdir nasıl adam olamadım diye düşünüyorum. Teşekkürler"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Iyi okumalar...
Ertesi sabah erkenden uyanmıştım. Bir süre boş boş etrafa bakınmış nerede olduğumu anlamaya çalıştım.
Az sonra aklıma Ferda ablanın evinde olduğum gelince sakince bir nefes aldım. Sürekli yer değiştirdiğim için artık etki tepki olmaya başlamıştı. Buradan da gidecekmişim gibi hissediyordum.
Sıkkın bir nefes verip doğruldum yataktan. Yastığımın altından telefonumu aldım ve saate baktım.
06.34
Bayağı erken kalkmıştım. Sanırım yerimi yadırgadım.
Aydınlık havayı perde ardından izlerken ne yapacağımı düşündüm. Umutsuzca kapalı camı izlerken aklıma gelen ile yüzüm aydınlandı resmen. Doğru ya! Bugün Şahap ile gezecektim. Daha doğrusu Ferda abla ve Çelebi abi de olacaktı ama benim için bi o vardı.
Evet bunu söylemek ne kadar doğru bilmiyorum fakat ondan etkileniyordum. Büyüktü benden biliyorum fakat sanki eksikliğini hissettiğim her çeşit sevgi onda varmış gibiydi.
Babamdan tam olarak görmediğim babacan sevgi, abilerimden göremediğim ilgi dolu sevgi ve çevremdeki arkadaşım sandığım ama hiç olmayan o insanlardan göremediğim sevgi... Bütün hepsini karşılıyordu içimde. Boşluklarıma sızıyordu sanki.
Sencer'i arayıp yerimi söylemek istiyordum fakat elim telefona gitmiyordu. Eğer gideceksem de onunla doyasıya vaktimi geçirmeyi istiyordum. Biri çekip götürmedikçe yanından gitmeyi hiç istemiyordum bile. Ama illa ki gitmem gerekecekti.
Bu belanın içine daha fazla dahil olmasını istemiyordum.
Abilerimin, babamın ve diğer tarafın ona karşı yapacağı her yanlış hareketin suçlusu ben olacaktım. Belki Çelebi abiye de zarar vereceklerdi ve benim yüzümden acı çekmelerini istemiyordum.
Hem dediğim gibi ondan etkileniyordum. Onun beni koruma içgüdüsüyle yakın davrandığını anlıyordum elbette ama daha önce görmediğim bu ilgili tavırlar beni etkiliyordu işte. Daha fazlası olmadan bir yol çizmem gerekiyordu. Hem Sencer ile devam edersem yoluma belki okul işiyle beraber çalışırdım da. O bana iş de bulurdu. Kimseye sırt dayamadan dimdik durabilirdim belki. Farkındaydım elbette. Yavaş yavaş komutana dayıyordum sırtımı.
Onun hislerini, düşüncelerini yok sayıp ona ayak bağı olamazdım. Beni sevmezdi zaten. Sevemezdi. Eminim çocuk gibi görünüyordum ona. Ama ilgisini başka anlamlara yormadan da yapamıyordum işte.
Hem Duru vardı. O cidden çok güzeldi. Hem olgun hem de kendi ayakları üzerinde duran bir kadındı. Ayak bağı olmazdı üstelik. Bir de bana bak...
