BİR GENÇ KIZIN HAYATI

UMUTSUZ YOLCULUK

Otobüs saatime iki saat vardı son olarak bütün hazırlıklarımı yapıp eve dogru gitmeye başlamıştım yanımda çok sevdigim deger verdigim dershane zamanından bu yana iyi günumde kötü günümde yanımda olan erkek kardeşim gibi sevdigim bir arkadaşımda vardı. Tam eve dogru yol almışken telefonuma gelen bir mesajla oldugum yerde durmuş mesajı defalarca okumuştum hem sinir hem hayal kırıklıgı bir aradaydı. Mesaj sevdigim adama dan geliyordu kendisi haftasonuna kadar ANKARA da olmayacagını bir arkadaşıyla İSTANBULA gidecegini ve sonunda da beni çok sevdigini yazmıştı. Nasıl olurdu ya ben kendisine süpriz yapacaktım :( :( bir kaç aramadan sonra telefonu açmıştı ve yolda oldugunu söylemişti. Çok üzüldüm ben ne hayallerle bu yola çıkacaktım yola çıkana kadar aglamamak için kendimi zor tuttum ve arkadaşım beni eve bıraktı ne olduguna oda anlam verememişti. Eve geldikten sonra eşyalarımı bir hışımla kapının önüne çıkarttım ve babam beni otogara bıraktı. Eşyalarımı bagaja verdikten sonra yerime gecip oturdum otobüsün hareket etmesini bekliyordum. Kısa bir süre sonra otobüs hareket etmiş otogardan çıkmıştı kendimi ne kadar sıktıysam artık dayanamadım ve sessizce gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ben yoldayken sevgilimin arkadaşı sürekli aradı ANKARAYA gitmem için ama ben kararlıydım ANKARAYA gitmeyecektim istikametim KONYAYDI yolumdan şaşmadım. Bir haftalık izinimi KONYA da gecirmiştim. Bir kaç gün eski yurdumda kaldım okuluma gittim ve yurtta kaldıgım bir kaç gün içerisinde sevdigim adam defalarca beni aramıştı fakat benim telefonum kapalı oldugu için sonradan görmüştüm. Sonra geri kalan bir kaç günümüde can dostlarım olan oda arkadaşlarımın yanına gitmiştim ve gittigim o gün dünya başıma yıkıldı. Sevdigim adam benden ayrılmıştı ama neden ben onu sevmekten başka hiç birşey yapmamıştım ki. Bir dedigini ikiletmedim ne dediyse yaptım ama bunlara ragmen beni bırakmıştı ve ayrılma nedeni o kadar salak saçma bir konuydu ki anlatmaya bile degmez. Kendimi toparlayamadım kafam allak bullaktı. İzinim bitmiş ve ben tekrar iş başı yapmaya başlamıştım o kadar kötüydüm ki ruh gibiydim ne yedigimi biliyordum ne içtigimi ben yoktum ama bedenim vardı. Zamanla yokluguna alışmaya çalışıyordum ama olmuyordu ve civi civi söker misali hayatıma hep başkalarını aldım. Bu kişileri seviyormuydum hayır sevmiyordum sırf onu unutmak için bunları yapıyordum ben çok salaklıklar yaptım onu unutmak için offff offfff . Hayallerle gittigim yoldan mutsuzlukta dönmüştüm.