A Liar's Truth [SAKUATSU Çeviri]

FİNAL

DÜĞÜNDEN 3 AY ÖNCE

"Shoyo ! Kaldır onu!" Hoshiumi bağırdı ve Hinata harekete geçti, kollarını uzatarak yere olabildiğince çömeldi ve mükemmel bir karşılama yaptı.

"Güzel karşılama!" Atsumu övmüştü, ağa yakınlaşıp, kimin açık olduğunu görmek için hızlı bir tarama yaptı.

"Sol!" Sakusa elini havaya kaldırarak bağırdı. Göz göze geldiler ve Atsumu ona bilmiş bir gülümseme gönderdi.

"Omi-kun!" Topu o yönüne fırlatarak seslendi, o tanıdık pas, sadece kendisi için ayarlanmış olan pas, tıpkı on altı yaşındayken o tanrının unuttuğu kampta olduğu gibi.

Top avucunun içine tam oturmuştu ve Sakusa onu yere yapıştırmıştı.
Arjantin onu kurtarmaya çalışmış ama başarısız olmuştu.

Düdük çaldı.

Japonya kazanmıştı. Çığlıklar sağır ediciydi. Herkesin ağladığından emindiler. Yanaklarındaki sıvının ter mi yoksa gözyaşı mı olduğundan emin olamıyordu, belki ikisi birdendi.

Terli bir grup kucaklaşmasına çekilmişlerdi ve Sakusa bundan biraz iğrenmişti.
Sonrasında Bokuto'nun Hinata'yı Simba gibi havaya kaldırdığını, Hoshiumi'nin yerde diz çökerken zafer çığlığı attığını, Kageyama'nın öpmek için Bokuto'nun erkek arkadaşını indirmesini sağlamaya çalıştığını görmüştü.

Tribünlerde ailesini arıyormuş gibi görünen Atsumu'ya baktu. Sakusa onları kalabalığın içinde görmüştğ. Her iki ebeveyni de ağlıyordu ve Osamu'nun gözlerinin birazcık yaşlandığından oldukça emindi.

Ona da el salladıklarını fark etti.
Sakusa gülümsemesine engel olamadan onlara el sallamıştı.

'Şimdi..' diye düşündü Sakusa

''Atsumu?''

Sakusa Kiyoomi, Miya Atsumu'ya baktığında yirmi altı yaşındaydı...

Miya Atsumu da ona baktı..

Bir voleybol sahasının ortadında boyunlarında ülkeleri için kazanmış oldukları yepyeni bir altın madalya varken Sakusa farketti.

Bu hayatı o hariç birisiyle geçiremezdi. Sadece o.

"Omi-Omi'm!" diye haykırdı Atsumu, kollarını heyecanla havaya kaldırıp boynuna dolamadan önce.

Sakusa sarılmanın içinde erimiş, daha sonrada sarışının gözlerine bakmak için geri çekilmişti.

"Şimdi söyleyeceğim."

Atsumu'nun anlaması biraz zaman almış, anladığında ise yüz ifadesi kafası karışmış halden sevinçli bir hal almışyı.

Elleri Sakusa'nın omuzlarını sıkılaştırdı.

"Atsumu, üzgünüm." Sakusa içtenlikle alınlarını birbirine bastırarak söylemişhi. Atsumu, bütün bir kalabalığın önünde gösterilen sevgi karşısında şaşkınlıkla gerilmişti.

"Omi? Şu anda bin kişinin önünde olduğumuzu biliyorsun, değil mi?"

Sakusa onu görmezden geldi.