•OBSESSİON•

0.7

"Kızım 1 haftadır depresyondaymış gibi yatıyorsun ayağa kalk bi kendine gel"
Rose'nin dediğiyle kafamı yastığın altıma soktum.
"Defolun"
Dedim

"Bana bak sen işten kovulduğun için mi bu haldesin ?"
Jennie'nin dediğinden sonra hiddetle ayağa kalktım.
"Bu halde olmamın o Seokjin denen herifle uzaktan yakından alakası yok!"
Dedim

Kızlar gülmemek için dudaklarını birbirine bastırırken Jennie lafı tam da anlayacağı yerden anlayıp sırıtarak bana yaklaştı.
"Kimse sana Seokjin demedi ki, niye böyle ayaklandın ?"
Boğazımı temizleyerek geri çekildim.

"Y-yani patronum o-"
"Unni artık birşeyleri anlatmanın vakti geldi bence"
Dedi Rose, parmağımdaki yüzükle oynarken derin bir nefes aldım.
"Anlatacak birşey yok"
Dedim

"Unni içindeki çaresizliği görebiliyoruz"
Dedi Jennie
"Ben sadece..."
Diyerek durduğumda hepsi bana yaklaştı. Rose elimi tutarken Jennie yüzümü kapatan saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı.
"Güven bize"
Dedi

"Size güveniyorum! Şüpheniz olmasın, sadece...sadece ben bu olayı dillendirirsem birşeylerin değişmesinden korkuyorum"
Dedim
"Yoksa senü öptü mü ?!"
Lisa'nın bağırmasıyla şaşkınca ona baktım.

"H-hayır! Hayır"
Dedim
"O zaman ne ?!"
Dediler aynı anda
"Bilmiyorum kafamı karıştırıyor. Her yerde sürekli karşıma çıkıyor, diğer çalışanlara sertken bana sürekli iyi, konu ben olduğumda sanki..."
Diyerek durdum.

"Sanki ne ?"
Dedi Lisa
"...sanki delirecekmiş gibi oluyor."
Dedim
"Ee unni bu çocuk sana aşık"
Dedi Rose
"Saçmalamayın!"
Dedim ama ne kadar inkâr edersem edeyim okun ucu yine aşkı gösteriyordu.

"Her şeyi baştan anlatır mısın ?"
Dedi Jennie, onu onaylayarak ciğerlerime kesik bir nefes çektim.
"Herşey o şirkete Hae in'le öğle yemeği yemeye gittiğim gün başladı..."

•••••

10-5423-7689:
Haklıymışsın, fotoğrafı çeken Umji'ymiş. Asansör kamerasından çekilmiş. Tüm fotoğrafları kopyasıyla birlikte sildirdim. Artık hiçbir bağımız kalmadı Bayan Kim, bundan sonrali hayatınızda başarılar...

Oflayarak koltuğa geri uzandım ve mesajı bir defa daha okudum.
"Ahh tanrım! Niye beni bu çıkmaza sokuyorsun ki ?!"
Dedim sinirle

"Ağlayacağım şimdi! Tabii öyle webtoonlarda 2. erkek sendromu yaşayan başrole sallamak kolay şimdi yaşa yaşabiliyorsan!"
Dedim
"Kimle konuşuyorsun ?"
Korkuyla arkamı döndüm.

"Namjoon ?"
Dedim şaşkınca, Namjoon gülerek elindeki bavulu kenara bırakıp kollarını açtı. Gülümseyerek kolları arasına girdim.
"Aptal döneceğini niye haber vermedin ?"
Dedim

"Sürpriz olsun istedim"
Dedi
"Baya büyük bir sürpriz oldu!"
Dedim, kolları arasından çıktığımda yüzünü ellerimin arasına hapsettim.
"Hiç değişmemişsin, gül bakayım"
Namjoon güldüğünde bende güldüm.

"Ee koca adayı nerde bakalım ?"
Dedi etrafı incelerken
"O sürekli çalışıyor. Yoğun bir temposu var"
Dedim
"Sana zaman ayırıyor değil mi ?"
Dedi kaşlarını çatarak

"Evet, evet elinden geldiği kadarıyla zamanını ayırıyor bana"
Dedim
"Güzel, kız kardeşimi kimse göz ardı edemez"
Dedi, gülümseyerek koluna vurdum.

"Annemlerle konuştun mu ?"
Dedim mutfağa adımlayarak
"En son konuştuğumda bizsiz ne kadar mutlu olduklarını anlatıyordu. Karı koca hayat yaşıyorlarmış"
Dedi, gülerek kahve suyu koydum.

"Kahve kesin içersin"
Dedim ona dönerek
"Sorman hata"
Dedi
"Ee Joon sen neler yaptın Amerika'da ?"
Dedim

"Bildiğin gibi hâlâ okuyorum."
Dedi
"Senin yerinde olsam 10 defa okul bitirmiştim"
Dedim
"Benim kadar zeki değilsin"
Dedi

Göz devirerek kaynayan suyu kahve bardaklarına döktüm.
"Ne kadar burdasın ?"
Dedim
"Bilmem düğünden sonra tekrar dönerim. Kore beni boğuyor"
Dedi

"O kız yüzünden mi ?"
Namjoon ofladığında ağzıma fermuar çektim.
"Sustum, susuyorum tamam"
Dedim, Namjoon kahvesinden bir yudum aldığında yüzünü incelmeye başladım.

"Zayıflamışsın, yüzüm çökmüş, gözlerinin altı mosmor...bana anlatmak istediğin birşey var mı ?"
Dedim
"Çok çalıştığımdan"
Dedi
"Çok çalışmayla aşk acısını ayırabilecek kadar zekiyim"
Dedim