the foreign | eremika✔

stay with us | final

Yıllar sonra...
-
-
-
-
Mikasa yine sıkıca tutuyordu bavulunun sapını. Tekrardan o evin önündeydi ve indiği araç arkasından yeller estirerek gidiyordu. Derin bir nefes aldı, ciğerlerine batmıştı bu soluk. Hava tıpkı o günkü gibiydi. Ilık rüzgarlar esiyordu batmak üzere olan güneşle birlikte. Etraf kızıldı, Kaliforniya kızıldı. Kızıl ve oldukça sessiz...

Bahçe kapısına doğru adımladı yavaşça. İçinde tarif edilemez bir huzursuzluk vardı, kalbine saplanıyordu. Korkuyla açtı demir kapıyı ve verandaya doğru ilerledi. Aklında son karşılaşmaları vardı. Yorulana, nefesleri yetmeyene kadar öpüşmüşlerdi. Bir daha karşılaşmayacaklarına o kadar emindilerdi ki Mikasa bile şu an nasıl burada olduğunu bilmiyordu. Aradan çok yıllar geçmiş, çok sular akmıştı.

Onca geçen zamana rağmen yine de her şey aynıydı. Yıllar hiçbir şeyi eskitmemişti, tıpkı duygularını eskitemediği gibi. Yüzüne buruk bir gülücük yerleşti Mikasa'nın. Tüm nostaljik duygular gri gözlerine yansımıştı. Parmakları zile uzandı, düğmeye baskı uyguladı. Çok geçmeden kapı aralanmıştı. Ardından küçük bir çocuğun yeşil gözleri parıldıyordu. Kaşlarını çattı Mikasa. Çocuk merakla ona bakıyordu.

"Kimsiniz?" diye sordu ilgiyle.

Gözlerini kırpıştırdı Mikasa.

"Şey... Merhaba, ben Mikasa, Mikasa Ackerman. Eren evde mi?"

Çocuk gülümsedi.

"Evet babam evde, bekleyin, çağırayım..."

Arkasını döndü ve evin içine doğru seslendi.

"Baba! Kapıda biri var! İsmi Mikasa'ymış! Seni soruyor!"

İçerideki koşuşturan adım seslerinin ardından o çıktı karşısına. Yıllar onu da değiştirmişti tıpkı Mikasa'yı değiştirdiği gibi. Saçları hala uzun ve dağınıktı fakat yüzüne ciddi anlamda bir olgunluk gelmişti. Yeşil gözleri aynıydı, tıpkı cennet gibi...

Güçlükle dudaklarını aralayıp fısıldadı Mikasa.

"Eren?"

Adamdan herhangi bir cevap gelmemişti. Kalbine saplanan sızıyı en derinde hissetti Mikasa. Ne yapabilirdi ki? Sonsuza kadar onu bekleyecek değildi ya. Buruk bir tebessüm yerleşti dudaklarına.

"Evlenmişsin. Tebrik ederim."

Başıyla onayladı Eren. Karşısındaki gri gözlere bakamıyordu.

"Eşin evde mi? Onunla tanışabilir miyim?"

"Evde, ama üzgünüm Mikasa. Tanışmamanız daha iyi olur."

"Neden?"

"İkimizin de iyiliği için Mikasa. Artık çocuk ya da ergen değiliz, ben kendi hayatıma bakıyorum, neden sen de kendininkiyle ilgilenmiyorsun?"

Sertçe yutkundu Mikasa. Akan gözyaşlarını saklamak gibi bir niyeti yoktu. Hak veriyordu ona, fakat bu söylediği şeylerin ağır olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Hiç sesini çıkarmadan sadece başıyla onayladı ve bavulunu sıkıca kavrayıp, bahçe kapısına doğru yavaş yavaş yürümeye başladı. Her bir adımda yeni bir yaş süzülüyordu yanaklarından.

"Anne!"

Küçük çocuk annesine seslenirken elini demir kapıya attı Mikasa. Fakat ses  gittikçe kendisine yaklaşıyordu. Arkasını döndü. Çocuk ona doğru koşarak geliyordu. Mikasa'nın bacaklarına yapıştığında "Anne!" diye bağırarak ağlamaya devam etti. Her şey gittikçe bulanıklaşıyor, sesler boğuklaşıyordu. Gözlerinin karardığını hissetti Mikasa...

"Anne! Uyan anne, uyan!"

Başındaki ağrıyla gözlerini araladı Mikasa. Küçük kızı yanıbaşında oturuyor ve ufak elleriyle uyanması için bedenini sarsıyordu. Uyku sersemliğini atamayan Mikasa kıkırdadı.

"Uyandım, güzelim."

Küçük kız ellerini çırpıp yataktan aşağı atladı.

"O zaman hızlı ol çünkü babamla çok güzel bir kahvaltı hazırladık senin için!" dedi 'çok' kelimesini vurgulayarak.

"Pekala küçük hanım, siz babanızın yanına gidin, ben de hemen geliyorum."

Kız kıkırdayarak babasının yanına gitti. Mikasa ise gördüğü rüyanın tuhaflığı yüzünden birkaç dakika daha yatakta kaldı ve geniş bir esnemenin ardından kalkıp banyoya ilerledi. Aşağı kattan neşeli melodilere eşlik eden nefis yemek kokuları geliyordu.

İşini hallettikten sonra çekirdek ailesinin yanına indi. Kızı sandalyesine kurulmuş, eşi ise tezgahta bir şeylerle ilgileniyordu. Sessiz adımlarla ona yaklaştı ve kollarını beline sardı.

"Günaydın hayatım."

"Günaydın." diye mırıldanıp, yanağına uzandı ve derin bir öpücük kondurdu Mikasa. 

Tıpkı kızı gibi masaya kurulurken iştahının ne kadar da açık olduğunu fark etti. Kocasını beklemeden masadaki pankeklerden birine uzandı. Onu farkeden eşiyse şakayla karışık sordu.

"Bu aralar iştahın pek yerinde, yoksa tatlı Sakura'mıza bir kardeş mi geliyor?"

Sakura heyecanla yerinde zıplarken gözlerini devirdi Mikasa.

"Saçmalama Eren, daha hiçbir şey belli değil."

Omuz silkti Eren ve doldurduğu sütü kızının önüne koydu.

"Bence yeterince belli ama sen bilirsin. Gidip test yaptırmak çok da zor değil."

Cevap vermeyip, Eren'in yüzünü inceledi. Evet 19 yaşındaki genç oğlan çok yakışıklıydı fakat 30 yaşındaki Eren çok başkaydı. Kendi kendine gülümsedi ve kızları Sakura'ya çevirdi bakışlarını. Gözleri tıpkı babasınınkiyle aynı renkteydi ama çekikliğini annesinden almıştı. Beyaz teni ve koyu kahve saçları vardı. Henüz 6 yaşında olmasına rağmen daha şimdiden ileride çok güzel bir genç kız olacağı çok belliydi.

Mikasa'nın yüzündeki gülücük genişledi ve ailesine büyük bir şevkatle baktı eli karnını bulurken. İçinden "9 ay sonra görüşürüz küçük bebeğim. Sağlıkla aramıza katıl." diye geçirip, Eren'in yanağını ardından da kucağına oturan kızının yanağını öptü.

Onca yaşanan şeyden sonra sonunda mutlu ve birliktelerdi.

-
-
-
-
-
-
-
-
-
veeee veeee veeee beklenen an geldi... bir kitabin daha sonuna geldik...

onca olumsuzluktan sonra mutlu bir sonu hak ettiler sanirim...

buraya kadar okuyup desteklediginiz icin ne kadar tesekkur etsem az... iyi ki varsiniz iyi ki yanimdasiniz, hepinizi teker teker öpüyorum ask bahçelerimmm...

umarim begenmissinizdir hikayeyi... merak etmeyin nokta koymuyorum sadece virgül attim, daha bir suru kitapla karsinizda olacagimmm bu sadece birinin sonuydu, ay sonuna doğru "sope" kurgusu gelecekkk

iyi ki varsınız benim icin hepiniz cok kiymetlisiniz, cok guzel bir gun geçirin ve tatilin son gunlerini bol bol eglenerek geçirin, simdiden yeni okul yilinda basarilar diliyorum, ve tabii lgs ya da yks'ye girecek olanlara cok ayri basarilar diliyorum, dayanin bu sadece zorlu bir surec ve her sey cok guzel olacak...

Coookca kocamaaanca öptümmmmm💞💞💞💞💞💞💞💞💞💘💘💘💘💘💘💘💘🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸