Annulment (GL) (ProfxStudent)

1 - CLEOVER WADE MEIJER

Napapikit ako habang inaalala mukha ng pamilya ko. I miss them. Ang dadaya nila hindi man lang ako binibisita.

Akalain mong natiis nila akong di kausapin at bisitahin ng ilang taon. Hindi ko alam kung nanay at tatay ko paba sila eh. Sila ate at kuya rin. Hmp.

Natigil ako sa pagiisip nang may kumatok.

"Miss Cleo?" hmm may secretary.

"Come in Arron" inayos ko ang upo ko sabay naman ang pagpasok ng secretary ko.

"Ahm Miss-" napataas ako ng kilay sa sasabihin niya. Hindi nalang ako deritsohin. Jusko.

"What is it Aaron?" I said in my monotone voice.

bakit parang namumutla to. I'm not going to eat him alive though. Hays. I'm not mad either.

"Miss Cleo pwede po bang mag throw kami ng party rito sa office?" Nakayukong sabi ng secretary ko.

"For?" tipid kong sagot.

"Kasi Miss Aalis napo Isang empleyado natin. Balak sana namin magpa despidida." Oh yeah I forgot. Nawala sa isip ko yon ha.

"yeah. Okay." nakatingin kong sagot sakanya. "And eyes up here Aaron para kang bata diyan na nakayuko. I'm not going to eat you alive you know." Taas kilay kong sabi.

Agad agad naman siyang tumingin sa'kin ng deritso. "S-sorry Miss."

"Do the party thingy Aaron and sagot ko na yong catering." Mahinahon kong sabi sakanya.

"M-miss? Ikaw po? Sa catering?" Gulat niyang turan sa'kin na nakatitig lang rin.

Problema niya. Masama ba mag volunteer? tsk.

"Yes and why so shocked?"

Para namang ang sama kong boss sa tono ng pananalita nito. Kung di ko lang secretary to eh.

"Hindi po. Nagulat lang Miss." Kagat labi niyang sabi.

"When's the party Aaron?" walang emosyon kong sabi at napa crossed arms.

"Saturday afternoon Miss"

"Okay then, I'll email the catering service I know right now" inopen ko ang laptop ko at nagsimulang magtype ng email sa Sphinx Ways a catering service I know.

Tiningnan ko naman ang aking secretary na nagliliwanag ang mukhang nakatingin sa'kin. pfft this guy.

"Thank you. Thank you very much Miss Cleover." Pa bow niyang sabi sa'kin. "Alis na po ako Miss. Salamat po ulit." Sabay kumaripas na siya ng takbo.

Hindi manlang ako pinagsalita. Oh well. I'm bored.

...

Sumasakit ulo ko sa binabasa ko. This proposal. Who did this for Pete sake. Ang gulo ng design damn.

Dali dali akong lumabas sa office at sumigaw. "Everyone! Who the hell did this poster?"  malamig kong sabi.

"Where's the designer team leader?" naestatwa silang napatingin sa'kin na namamawis.

"I'm asking my dear employees." Kapag ako nainis itatapon ko sila isa isa. kidding.

"M-miss ako po." Sabi ng Isang empleyado ko sabay nagtaas ng kamay. "P-pasensya napo Miss kung mali uulitin ko nalang po basta 'wag mo lang po ako sisantihin sa trabaho ko." kinakabahan niyang tugon habang nakayuko.

"Eyes up here wala sa baba ang kausap mo." Pataray kong sabi sakanya at hinilot ang aking sentido. I'm not mad. It just that na stress ako.

"Revise this Miss-" sabay napatingin sa ID niya. "Miss Santiago, if you have questions about it tell me okay? Para matulungan kita." Lumapit ako sakanya at inexplain kung ano ang dapat irevise at dali daling pumasok sa opisina ko.

Umupo ako sa upuan ko at hinilot hilot ang sentido ko. Madalas ng nangyayari sa'kin to. Na stress na ata ako masiyado.

I was about to sleep when my phone rang. Parang gusto kong maiyak sa sarili ko at itapon phone ko amp.

"Hello? Is this Miss Meijer?"Sabi ng nasa kabilang linya in a baritone voice. Napakunot ako ng noo. Sino naman to.

"Yes, Cleover Wade Meijer speaking." Walang gana kong sagot.

" Miss Meijer you're one of the passers in LET exam. Congratulations. Claim your licensure here at the **** building."

Oh wow. Hindi ko inaasahang makakapasa ako ha. Triny ko lang naman eh. Don't get me wrong pero even if I'm a CEO in my company my dream to become a teacher will never change. Kaya nag try ako last month mag take ng LET exam.

I'm still shocked. To think na makakapasa ako eh ang bobo ko talaga swear. Kidding. I wouldn't be managing my company if I am.

"It's an honor Sir and yes I'll be there tomorrow. Thank you so much." seryoso kong sabi sa kabilang linya at pinatay na ang tawag.

Hindi man halata ay masaya akong nakapasa ako but I'm tired. I just want to rest. I'm sure next week magsisimula na akong magturo.

sighs. Buhay parang life. I laughed. Nababaliw na ako.

I dialed Aaron's number. Hindi sumagot ang kumag sa Isang tawag kaya dapat sagutin niya na ngayon.

"Hello? Miss? May kailangan po kayo?" At last.

"Where are you Aaron?" Sabi ko sabay tumayo at kinuha na ang bag ko.

"Miss nasa labas po ako ng building." Huh? Ginagawa niya don. Nagna night seeing? Amp.

"Wait for me there." Seryoso kong sabi at lumabas na ng office sabay pinatay ang tawag.

Nagpalinga linga ako. Wala na talagang tao. Hindi man lang ako inayang umuwi. Parang walang pinagsamahan ha.

Sisantihin ko kaya sila? nvm kabaliwan lang ito.

Patuloy akong naglakad palabas ng office hanggang sa nakarating sa labas.

"Miss san po tayo?" Nakita niya ako agad eh.
Hindi siya bulag.

"Sa bar kaya isasama kita." Sabay napatingin sakanya. "Simula next week magiging professor na ako sa Isang university and while I'm gone you'll manage my company, okay?" I said in my monotone voice.

Nakita ko naman siyang napalunok. Hindi naman nakakatakot sinabi ko ah. Masiyadong takot to hmp.

"Hey! Catch!" nice nasalo niya. "Ikaw mag drive tinatamad ako." At pumasok na sa loob ng kotse ko.

"Yes Miss, sa palagi niyo pong pinupuntahan na bar?" Sabi niya at pinaandar na ang sasakyan.

Tumango naman ako bilang tugon. I crossed my arms and stared at the sky. Naka open kasi kaya kitang kita ko ang langit.

Ang ganda. Walang pinagbago Luna. I really love moon and stars. They cam calmed me everytime I'm stressed out.

Napaisip ako. Tumitingin rin kaya siya sa langit? Gustong gusto rin kaya niya ang buwan at mga bituin? I bet not. Hindi ko rin alam kasi hindi ko pa siya nakikita.

I marry a woman. Yes, A woman who doesn't know me and i don't even know her also.

Unfair diba? Kabaliwan kasi ng parents ko dinamay ako. But since I'm older enough to marry someone pumayag ako.

I'm not in a relationship either that's why it's easy for me to sign the contract.

I don't know when I can meet her. My parents just agreed to it and they give me this ring as a sign of our marriage.

I wanna badly meet her. Pero sabi ng magulang ko soon. I believe them.

How i wish kasundo ko rin siya at mahaba ang pasensya sa ugali ko. I laughs. Masiyado namang malalim iniisip ko.

I need to celebrate pa.

Just so you wait mi lady. Not now but soon.

Napatingin ako sa daliri ko at napangiti. I'm married.

...
Good evening. Magbasa lang kayo okie? HAHAHAH educate me please 😭