Annulment (GL) (ProfxStudent)

Epilogue

PART 1

"What are you doing?" Lynx asked me because I'm walking back and forth while the others are preparing for the wedding.

My wedding. At last ikakasal na ako sakanya na may seremonya.

"I'm calming myself." I said nervously without looking at her.

I saw on the edge of my eye, Lynx massaging her temple.

Ramdam ko naman ang titig nitong sinusundan ako. Patuloy lang akong naglakad pabalik balik kasi hindi ako mapalagay.

KASAL KO NA!!!! pagdidiwang ko sa aking sarili at isipan.

"Lynx, I'm nervous..." Malumanay kong saad at tumingin sakanya.

"Of course, you are. It's your wedding." Pagtataray nito sa'kin.

"Comfort mo kaya ako. Sungit sungit eh parang namana mo pagka sungit ni, Wade." Ani ko pa na ikina singkit ng mata niya lalo.

"Why would I? It's normal to be nervous. Besides, Evey Ate Cleo will not definitely ditch you."

Namilog naman ang mga mata ko sa sinabi niya na hindi ko naiisip kanina. Kaya nakanguso akong tumingin rito at tinugon ang sinabi niya.

"Hindi ko naman iniisip 'yan eh! Lynx, naman nag overthink tuloy ako agad." Pagmamaktol ko sa sinabi ng kaibigan ko.

Napangisi ito agad sa'kin dahil sa pagmamaktol ko na parang bata.

See? Grabe siya mag comfort diba? Napahinto tuloy ako sa paglakad back and forth.

"Sweetie?" I heard someone knocked. Alam ko kung sino ito.

"Come in, mama." Ngiti kong saad kaya pumasok nalang agad ito.

"How are you?" Si papa na ang nagtanong kasi hindi maalis ni mama ang tingin sa suot kong wedding dress.

Siyempre, kasal ko kaya wedding dress. Gandang ganda lang naman ang mama ko.

"K-kinakabahan ako, papa." Nakanguso Kong sambit sakanya na ikinatawa niya.

Epal naman, kinakabahan nanga. Tinawanan pa. Kung hindi ko lang tatay eh. Hays.

"That's normal, my daughter." He lovingly said that it made my heart flutter.

Being called my daughter from my papa is the best!

With that, I hugged him. Hindi ko rin hinayaan tumulo luha ko at baka magkalat ang make up kahit water proof ito.

Waterproof, yes. Pinaghandaan nila.

"Hey! Let's go! Kailangan na raw tayo doon." Sigaw na mula sa pintuan.

Walang iba kung hindi si Clara. Napatingin kaming lahat sakanya at nagngingiti itong kinindatan kami.

Siraulo.

"Your friend is weird." I agree with you papa.

Napa ayos tuloy ako nang tayo at inayos ang suot ko. Tiningnan ko pa ng paulit ulit ang sarili ko sa salamin.

Hindi ako mapalagay so don't blame me.

Pagkasabi rin non ni Clara ay isa isa nang nagsialisan ang mga tao sa kwarto. Sumunod rin agad sakanila si Lynx na hinila si Clara.

Napailing iling ako kasi kumaway pa ito sa amin at nag flying kiss. Ngayon kami nalang nila papa ang nandito.

"Sweetie.. your mama and papa are getting older. Bigyan mo na kami agad ng apo ha." Namilog na naman ngayon ang mga mata ko.